ผมเห็นเด็กๆที่เอาแต่ใจ คงไม่ใช่แค่เด็กๆที่เอาแต่ใจ
มันคงเป็นสภาพแวดล้อมที่หล่อหลอมที่ทำให้เด็กพวกนี้เป็นแบบนี้
คงเป็นผู้ปกครองที่ จะทำทุกอย่างให้เด็กรู้สึกว่า จะได้เพียงเพราะเค้าร้องขอ
คงเป็นผู้ปกครองไม่อยากเห็นความลำบากในตัวลูกๆเขา เหมือนตอนที่เขาลำบาก
แต่พ่อแม่ไม่ได้หยิบยื่นโอกาสเพียงอย่างเดียว แต่ยังเสนอหนทางที่โลกแห่งความจริงให้ไม่ได้
เด็กๆ เราร้องไห้ แล้วบอกพ่อแม่ว่าอยากได้ พ่อแม่ก็จะหามาให้
แต่ถ้าเราโตแล้ว ทำงานแล้ว เราร้องไห้ในห้องประชุม คนคงคิดว่าเราเป็นบ้า
การปรับตัวว่าให้เรารู้ว่า โลกนี้ไม่ได้อยู่ง่ายๆ เหมือนที่พ่อแม่ปฏิบัติให้เรา
วันนึงเราจะรู้ ว่าเวลา อยากได้เงิน ไม่ใช่แค่เดินไปบอกพ่อแม่แล้วแบมือ
วันนึงถ้าเราอยากได้ของเล่น ไม่ใช่แค่ลงไปนอนดิ้นกับพื้นแล้วร้องไห้
วันนึง ต่อให้เราเรียนเป็นที่หนึ่ง ก็ไม่ใช่แปลว่าเราจะเป็นคนเก่ง
หาเราอยากได้อะไรสักอย่าง มันไม่ใช่เพราะเราอยากได้
แต่เราจะได้ต่อเมื่อเราคู่ควรเท่านั้น ฟลุ๊กในโลกความจริงมันยากจุง
RIZrealstep
