อะไรมากไปมันก็ไม่ดี
จะดีมากไป สบายมากไปมันไม่ดี
มันไม่ดีที่ไปติดมัน เสพติดมัน เสพติดความสบาย
พอเราติดอะไรสักอย่าง เราจะแสดงว่ามันสำคัญแม้ว่าจะคิดว่าไม่มีมันก็ได้
เช่น มือถือ ในปัจุบัน มีความสำคัญ เราใช้มันติดต่อเพื่อนฝูง ครอบครัว และเรื่องงาน
พอพูดเช่นนี้มันก็มีความสำคัญอย่างมากมาย ประโยชน์มหาศาล
มันทำให้คนหลายคนร่ำรวย เป็นเศรษฐี กับมันก็ได้
แต่ที่แน่ๆ มันไม่ทำให้ทุกๆคนร่ำรวยเช่นนั้น
เพราะเราทำอะไรมากเกินไป ติดมันมากเกินไป
ใช้เลยจุดที่เป็นประโยชน์ กลับเป็นงมงาย เสียเวลา เสียเงินเสียทองให้มัน
แล้วไหนละ ที่มันสร้างประโยชน์ ถ้าไม่อ้างคนอื่นที่ทำได้แล้ว หรือกำลังทำอยู่
เราทำอะไร
อะไรคือความพอดี อะไรคือเสพติด
มันไม่เกี่ยวว่าอยู่กับสิ่งนั้นตลอดเวลา หรือจำนวนชั่วโมงนานแค่ไหน
มันต้องบ่งบอกด้วยคุณค่า ถ้าใช้เวลากับมันแล้วได้คุณค่าหรือมูลค่า มันก็โอเค
แต่ถ้าเสียเวลา อย่างไร้สาระและล่องลอย ผิดทางแล้วครับ
RIZimbalance
