เพื่อนคือเพื่อน แต่เพื่อนที่ไม่สนใจเรา เราก็ไม่ต้องไปสนใจเขา

เสียกันไปเท่าไหร่แล้วสำหรับการให้คุณค่าที่ไร้ประโยชน์
หากเรายึดติดกับอะไรบางอย่างมากเกินไป เราจะทำมันไปโดยไม่มีคุณค่ามากขึ้นเท่านั้น

ชีวิตมันไม่ได้อาศัยคำว่าปริมาณเป็นสำคัญ
การมีเพื่อนเยอะแยะ ไม่ได้บ่งบอกว่า จะช่วยเราได้ในยามยาก
ดีไม่ดี จะเป็นการทำร้ายทั้งจิตใจรวมถึงเวลาของเรา

คำว่าเพื่อนมันแปลว่ายอมกันได้
คำว่าเพื่อน ไม่ใช่คำที่ให้ใครมาเอาเปรียบ
เพื่อนที่ดี ย่อมยอมกันบ้าง ถ้ามีเท่าไรก็ให้กันได้ แต่ไม่ใช่เอาเปรียบกัน

แม้เป็นการทำเพื่อให้กัน แต่ลักษณะและความหมายมันต่างกันมาก
แม้บางมุมมองเป็นมุม ผู้ให้ กับ ผู้รับ
แต่เจตนาที่ไม่เหมือนกัน ย่อมให้เหตุผลที่ไม่เหมือนกัน

หากเจอคนไม่ดี ไม่ใช่ไม่คบ แต่การรู้จักกันก็ย่อมมีขอบเขต
การปฎิเสธ อาจจะเป็นอะไรที่สุดโต่ง แต่การจำกัดและการประมาณย่อมเป็นสิ่งที่เหมาะสมมากกว่า

มีคนเป็นห่วงเรา เราควรจะมองคนกลุ่มนี้ก่อน
มากกว่าคนที่เราเป็นห่วง ไม่ใช่เรื่องใครหรือใครก่อน
แต่ประสพการณ์มันจะบอกเอง ว่าอะไรควร
หากรู้ว่าไม่ควรก็ไม่ควรฝืน เพราะฝืนไป เสียเวลา และความรู้สึกไปเปล่า

รู้จักคนมากย่อมดี รวยจนไม่สำคัญ
แต่ถ้าเต็มที่กับทุกสิ่ง ถือว่าบริหารไม่เป็น

RIZfriends