ศักดิ์สิทธิ์หรือไม่ เรารู้เอง

อะไรใครว่าดี ก็ต้องฉลาดลอง ยิ่งเรื่องมองไม่เป็น มันย่อมเป็นอะไรที่ปัจเจกมากๆ ความเชื่อนี่ยิ่งไปกันใหญ่ ประสพการณ์ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ถ้าบอกต่อเล่าต่อกันมา จะเชื่อมันก็คงไม่ใช่ หากเราเชื่อเรื่องกาลมสูตร เราย่อมควรต้องคิดก่อนเชื่อ มันเป็นเรื่องของประสพการณ์ มันเป็นเรื่องของศรัทธา มันเป็นส่วนผสมที่ต้องมีไม่เหมือนกัน และไม่เท่ากันทุกครั้ง ไม่มีอะไรเป็นสูตรตายตัว หากเราเข้าถึงความลื่นไหล และการเป็นคนช่างสังเกตุแล้วนั้น ใช่แล้วครับ เราสามารถตัดสินใจเองได้ ถึงแม้คนอื่นไม่เชื่อ เราก็ต้องยืนว่า มันไม่ใช่เป็นสิ่งที่ใครๆต้องเชื่อเหมือนเรา และสิ่งที่เขาเชื่อ มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องเชื่อตาม จนกว่า...

เพื่อนคือเพื่อน แต่เพื่อนที่ไม่สนใจเรา เราก็ไม่ต้องไปสนใจเขา

เสียกันไปเท่าไหร่แล้วสำหรับการให้คุณค่าที่ไร้ประโยชน์ หากเรายึดติดกับอะไรบางอย่างมากเกินไป เราจะทำมันไปโดยไม่มีคุณค่ามากขึ้นเท่านั้น ชีวิตมันไม่ได้อาศัยคำว่าปริมาณเป็นสำคัญ การมีเพื่อนเยอะแยะ ไม่ได้บ่งบอกว่า จะช่วยเราได้ในยามยาก ดีไม่ดี จะเป็นการทำร้ายทั้งจิตใจรวมถึงเวลาของเรา คำว่าเพื่อนมันแปลว่ายอมกันได้ คำว่าเพื่อน ไม่ใช่คำที่ให้ใครมาเอาเปรียบ เพื่อนที่ดี ย่อมยอมกันบ้าง ถ้ามีเท่าไรก็ให้กันได้ แต่ไม่ใช่เอาเปรียบกัน แม้เป็นการทำเพื่อให้กัน แต่ลักษณะและความหมายมันต่างกันมาก แม้บางมุมมองเป็นมุม ผู้ให้ กับ ผู้รับ แต่เจตนาที่ไม่เหมือนกัน ย่อมให้เหตุผลที่ไม่เหมือนกัน หากเจอคนไม่ดี...