อดีต มันมีที่ ดีงาม และ เสื่อมโทรม
บางสิ่ง ก็ควรจะรักษา บางสิ่งก็ควรปล่อยให้มันถูกลืมไป
คัดเหลือแต่สิ่งดีๆไว้ เพื่อจะได้มาต่อยอด ให้สร้างสรรค์โลกต่อไป
บางที เราได้คุยกับนักอนุรักษ์นิยม แต่แบบสุดขั้ว ไอ้พวกนี้ก็ไม่ยอมรับอะไรใหม่ๆ
ทุกอย่างต้องทำตามแบบแผน จะกลายเป็นอื่นก็ไม่ได้ ดูเหมือนพวกดื้อหัวแข็ง
ผมก็รู้ว่า ท่านก็เป็นห่วง ไม่อยากให้สูญหาย แต่การทำตัวของท่านนั้น มันเป็นกิรยาของการที่จะทำให้มันหายโดยขัดกับความตั้งใจ
ทางเดินมันมีสอง คือความอมตะ และความร่วมสมัย ถ้ามันอยู่ร่วมกันได้
ไม่จำเป็นต้องหลอมรวม คือ ไปคู่ๆกัน มันก็จะได้เห็นถึงความบริสุทธิ์ และความปรับเปลี่ยนเพื่อดำรงค์
การสืบทอด หากไม่ได้ ปรับให้เข้ายุคเข้าสมัยแล้วนั้น จะอ้างตัวเองว่าเป็นของแท้สายบริสุทธิ์ ก็เป็นได้ แต่เชื่อว่าอยู่ไม่ได้
สิ่งที่แข็งไป หากเจอลมแรง ย่อมหักโค่น วัฒนธรรมก็เช่นกัน
มันเหมาะสำหรับยุคใดยุคหนึ่ง แต่เมื่อถึงอีกยุคหนึ่งก็ต้องปรับตาม
RIZpasttofuture
