Month: December 2017

อย่าไปเสียเวลา กับสิ่งที่ มีความเป็นไปได้ยาก หรือจริงๆแล้วมันเป็นไปไม่ได้ มันอาจเร้าใจ มันอาจท้าทาย แต่มันก็เหมือนซื้อหวย โอกาสถูก มันน้อย จนน้อยมาก เมื่อเราใช้เวลาไปกับ สิ่งที่เรารู้ และรู้เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ มันน่าเบื่อแหละครับ แต่มันจะทำให้เราพัฒนาขึ้นไปอย่างโดดเด่น มุมมองคนไม่เหมือนกัน แต่ใจเราเป็นสำคัญที่ต้องมีเป้าหมายที่เป็นไปได้ อย่าไปเสียเวลากับการหาสมบัติล้ำค่าในตำนาน เพราะผมว่า การสร้างสมบัติเองมันจะง่ายกว่า ถึงจะทีละนิด แต่รวมๆเข้านานพอ มันก็เป็นกอบเป็นกำอย่างน่าตกใจ RIZknow

สมัยนี้ ใครๆก็ให้ความสนใจกับ การออม และ รวมไปถึงการลงทุน ตามหลักการแล้ว ยิ่งออม และลงทุน ตอนที่อายุยังน้อย ก็ยิ่งมีโอกาสงอกเงินได้มากกว่า ด้วยหลักการดอกเบี้ยทบต้น ช่วงแรกๆมันอาจจะมองไม่เห็นความแตกต่าง แต่พอผ่านไปเป็นสิบๆปี ผลตอบแทนมันยังสูงขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ   แต่สำหรับคนรุ่นใหม่อาจจะมีความเข้าใจในการลงทุนที่ยังไม่ถูกต้องนัก เพราะ ที่มีของเงินออมคือ รายได้ – รายจ่าย = เงินคงเหลือ ซึ่งเราเรียกว่าเงินออม และ...

การทำอะไรสักอย่าง ยิ่งไม่มีความรู้ และประสพการณ์นะ ความผิดพลาดย่อมมีโอกาสเกิดมากเป็นธรรมดา แต่ การทำอะไร มันไม่เสียเปล่า เพราะถึงผิด มันก็ได้อะไร ไม่ใช่สักแต่ผิดอย่างเดียว การเรียนรู้ ถือว่าเป็นความจำเป็น เพื่อจะสั่งสมประสพการณ์ เพราะยิ่งเรียนรู้มากขึ้นเรื่อยๆ โอกาสที่จะผิดพลาดมันก็น้อยลง (แต่อย่างลืม มันแลกกับควาผิดพลาดมากๆเสียก่อน) พอเรียนรู้จุดนึง มันจะถูกของมันเองโดยอัตโนมัติ และเมื่อถูก คุณได้เริ่มความเป็นตำนานแล้ว หลังจากนั้นสิ่งที่่คุณไม่ได้ คุณจะได้ คนที่มองข้ามคุณในอดีต เค้าก็จะมองข้ามอดีตของคุณมาปัจุบันที่คุณประสพความสำเร็จ...

จริงๆ สูตรสำเร็จ นั้น สำหรับ บางคนเรียกมันว่า สูตรครอบจักรวาล หรือสูตรอมตะก็ตามที คนที่คิดสูตรนั้น ย่อมมาจากประสพการณ์ที่ผ่านมา ทั้งทำผิดแล้วผิดอีก และทำถูกจนตกผลึก ที่สะท้อนความคิดความอ่านของเขา ที่อยู่ในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง จนสามารถมองสิ่งต่างๆได้ทะลุปรุโปร่ง ในมุมมองของเขา เห็นเป็นภาพตั้งแต่เริ่มจนจบ ทางเข้า ทางออก เห็นถึงปัญหาและทางแก้ไข ซึ่งพวกนี้ถ้านำมาเล่นสู่กันฟังก็คล้ายจะเป็นนิยายชีวิตเรื่องยาว   สูตรต่างๆที่เจ้าตัวยินดีเผยแผ่นั้น หากไม่ได้คิดปิดบัง บอกจนหมดเปลือกนั้น ก็ไม่ใช่จะเอามาใช้ได้เลย...

ถ้าคุณจะเริ่มทำธุรกิจอะไรสักอย่าง มันไม่ใช่ถามว่า ทำอะไรดี เพราะ สิ่งดีของคนอื่น ที่เป็นคนรู้จักคุณ เพื่อนคุณ พ่อแม่คุณ หรือใครก็ตาม มันอาจจะไม่ใช่ของคุณก็เป็นได้ อย่าเห็นว่า กระแสอะไรมาแรงแล้ว เราก็รอว่าแรงต่อไปหรือเปล่า เพราะถ้าเราเริ่มทำหลังจากนั้น มันจะเลยจุดที่เป็นที่สุดไป ถ้าลงไป อาจจะจุก สั่งของมาขายอาจจะติดคอ เงินจม แต่เราต้องรู้สึกได้ ว่าทำอะไร ต้องเป็นสิ่งที่เราชอบ หรือสนใจ ถ้าเราไม่สนใจแล้วมันดี เราก็ไม่อิน...

เวลาคิดอะไรเอาแต่ได้เอาแต่เข้าข้างตัวเอง คุณจะไม่เห็นอะไรรอบๆตัวคุณเลย เพราะมัวเอาเวลามองแต่ตัวเองตลอดเวลา ผลประโยชน์ สิ่งที่จะได้ และอีกมากมายที่ จบด้วยตัวเอง สิ่งที่อยากได้ หรือสิ่งได้พวกนี้ มันไม่มีความสวยงามเลย เราขับรถ เราก็มัวแต่มุ่งไปข้างหน้า นั้นยังไม่พอ หากมีใครขับช้าเราก็พยายามจะแซงอีก และเรารีบเร่งที่ต้องไป เราคิดว่าต้องไปให้เร็วที่สุด แต่จริงๆ มันก็ไม่ได้เร็วขึ้นเท่าไร มีแต่ความร้อนในใจที่ร้อนแรงขึ้นเท่านั้น   เมืิ่อเราเริ่มสนใจความเป็นอยู่สิ่งที่เคลื่อนไหวรอบข้าง เราจะรู้ถึงสถานการณ์ ความเป็นไปได้ และความเป็นไปไม่ได้ หากเรารู้ถึงความเป็นไปได้...

ปัญหาคือสิ่งที่ต้องแก้ไข ถ้าไม่ใช่ปัญหาก็ไม่ต้องแก้ไข แต่เราจะเข้าใจว่ามันคือปัญหาหรือไม่ ก็อยู่ที่มุมมองและโจทย์ที่เราตั้ง ถ้าเราต้องการ ให้ธุรกิจโตขึ้น 10% ต่อปี ถ้าปล่อยเฉยๆแล้วมันโต ก็ไม่ใช่ปัญหา แต่ถ้า มันไม่โต เราก็ต้องแก้ปัญหา โดยทำให้มันรักษาระดับความโต แต่ปัญหาของเรา ถ้ามีปัจจัยภายนอกมาคิดคำนวน เราอาจจะงงกับปัญหาของเรา หรือปัญหาของคนอื่น แล้วมันมากระทบเรา แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ถ้าเป้าหมายของเรา คงเดิมแต่มีปัจจัยที่เปลี่ยนไปมากระทบ ไม่ว่าปัญหาของใคร เราก็ต้องแก้ให้ได้ เพราะเราสร้างปัญหา...

เราเห็นคนอื่น คนที่มันเท่ห์ๆ รวยๆ หรือเป็นคนที่โดดเด่น เขาเป็นไอดอลของเราเลยละ เราก็อยากเป็นอย่างนั้น พยายามคนคว้า และเลียนแบบ แม้ว่าพยายามแค่ไหน ก็ทำไม่ได้สักที บางทีมันต่างกรรม ต่างวาระ ต่างคน ต่างสถานที่ ต่างเวลา เราอุส่าห์ลอกเป๊ะ แล้วก็ถึงทำไม่ได้   แต่พอเราเลิกพยายามเป็นเหมือนเขา แต่เอาประสพการณ์ที่เขาทำมา มาเรียนรู้ และปรับปรุงให้เป็นตัวเราแล้ว ทุกอย่างก็เหมือนเราจะทำได้แล้ว เป็นตัวเอง เป็นจนถึงขนาดเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนอื่น  ...