ในบางครั้งที่เราหวังให้โลกเราเป็นทางสายกลาง
แต่ในความจริง มันไม่ใช่
การแข่งขันต้องมีผู้ชนะ ถ้าไม่มีผู้ชนะ ไม่งั้นการแข่งขันมันก็ไม่มีค่า แล้วจะแข่งไปเพื่ออะไร
จะบอกว่าแข่งเพื่อปรองดอง แต่ในความเป็นจริงมันไม่ใช่
เพราะใครอยากจะแข่งเพื่อที่จะแพ้ สู้ไม่แข่งย่อมดีกว่า
คนที่แข่ง ก็จะพยายามทุกวิถีทาง เพื่อที่จะชนะ
แต่มันก็แล้วแต่คนว่าจะเอาทางไหน ถ้าทางที่ถูกต้อง มันก็จะขาวสะอาด
แต่ถ้าเอาเพื่อชนะไม่สนใจทาง มันก็อาจจะไม่งดงาม แต่ก็เรียกว่าชนะได้
เพราะชนะกับแพ้นี้เป็นนาม มันไม่บ่งบอกความถูกต้อง แต่คนเราเองที่คิดต่อไปต่างๆนานา ว่าผู้ชนะควรเป็นคนอย่างไร
และผู้แพ้จะกลายเป็นอย่างไร
อยู่ที่ความเข้าใจ และจิตใจ เอาไปคิดต่อเอง
RIZfight