ผมว่าคนส่วนใหญ่ โดยเฉพาะระดับกลางค่อนไปทางล่าง
มักติดกับดักของภาพลักษณ์ มักโดนชักจูงง่าย
มีความคิดแบบสุดโต่งพวก ทำอะไรต้องสุด
workhard, playhard
ไอ้สุดๆเนี่ย มันก็เสียแพงกว่าปกติแน่นอน
คนพวกนี้ พอเรียนจบมา นอกจากจะมีหนี้เก่า ที่ได้ติดตัวจากการศึกษาที่พ่อแม่เลี้ยงดู
เงินส่วนใหญ่ ก็เผาไปกับ ความชอบของเรา รสนิยมของเรา และรางวัลของเรา ที่ซื้อให้กับตัวเอง
จะเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย จะเป็นบริการหรูหรา จะเป็นอะไรก็ตามที่ปกติเป็นสิ่งเกินตัว
และสิ่งไหนเกินตัว ผมเรียกมันว่าสิ่งไม่จำเป็น
และสิ่งไม่จำเป็นนี่แหละ ส่วนใหญ่ เราก็สร้างหนี้ เพื่อจะได้มาเสียด้วย
ผมไม่ได้ว่าพวกที่มีเหลือๆที่จะใช้อะไรก็ได้
แต่สำหรับคนที่อยากมี สักครั้งหนึ่งของชีวิต
สักครั้งที่อยากเป็นเจ้าหญิง เจ้าชาย อยากเป็นคนพิเศษ
พิเศษจนต้องจ่ายแพงกว่าเจ้าชายเจ้าหญิงที่เค้าจ่ายเสียอีก
ก็อย่างว่า คนจนซื้อแพง คนรวยซื้อถูก มันเป็นเรื่องปกติจริงๆ
และถึงรู้อย่างนั้นก็ยอมจ่าย
จะจ่ายเป็นค่าร้านอาหารหรูๆแพงๆบรรยากาศที่บนตึกสูงๆ
หรือจะเป็นการท่องเที่ยวเรือยอรช์ ห้องพักระดับเลิศหรู
จริงๆ ก็เพราะนักการตลาดมันสร้างเพื่อจะดูดเงินจากกระเป๋าทั้งนั้น
ความอยากล้นๆ มันก็โดนมากหน่อย เป็นหนี้ซะอานกับภาพสวยๆ
ก็แล้วแต่ครับ มันอยู่ที่ทัศนคติ ผมว่าผมเลยจุดนี้มาแล้ว
ก็เคยจ่ายแบบนี้มาเหมือนกัน เลยเล่าสู่กันฟัง
RIZattitude
