Month: June 2018

เมื่อการสื่อสารมันเชื่อมต่อแทบจะทุกส่วนสำหรับคนที่อยากแล้ว เราเห็นคนใช้มือถือ smart phone เป็นเรื่องปกติ ปกติถึงขนาด ชาวบ้านชาวนาก็ใช้กัน มันก็เป็นโอกาส ที่คนมองเห็น ก็สามารถเติบโต ได้เร็ว ขอให้ใช่ ขอให้โดน จะดีจริง หรือสร้างเรื่อง มันก็เป็น word of mouth แพร่เป็น virus แต่ถ้ามันไม่ใช่ มันก็แป๊กเสียยิ่งกว่าแป๊ก ถ้าหลงทาง แล้วใช้เครื่องมือผิด...

ยิ่งอยู่รวมๆกัน เรื่องราวที่รับรู้ก็มากมาย และมันมากเกิน จะหาข้อมูลอะไรสักอย่าง ถึงดูน่าเชื่อถือก็ไม่รู้จะจริงไหม โฆษณาแฝงหรือเปล่า ร้ายๆนี่ นั่งเทียน โคมลอยมาเลย จะเอามาอ้างอิง ถ้ามันไม่ใช่ ซวยแน่ๆ มันจะพาให้ความรู้ความเข้าใจเราออกทะเลไป เราเองก็ต้องฉลาด จะดูอ้างอิง มันก็ต้องจากแหล่งเชื่อถือได้ ไม่ใช่เพียงเขาเล่าว่า หรือว่า มันขึ้นอันดับต้นๆในกูเกิ้ล มันอาจจะไม่ใช่ของจริงก็เป็นได้ จะทำอะไรยิ่งโลกหมุนเร็วๆ ต้องคิดให้ทัน พลาดไปจบเห่ RIZreal

งานจะทำให้ดี ต้องมีความชอบในชิ้นงานที่ทำ ไม่ได้ทำให้เสร็จๆ แล้วรีบกลับตามเวลา หรือก่อนเวลา และงานที่ทำ ถึงผลมันจะแตกต่างกันตามหน้าที่ได้รับมอบหมายไว้นั้น มันก็ไม่ได้หมายความคุณค่า ของคนที่ทำจะแตกต่างกัน ถ้าผู้บริหาร ทำงานเช้าชามเย็นชาม จะหาความก้าวหน้าได้อย่างไร หากเจอแม่บ้าน ตั้งใจทำงาน จำได้ว่าทุกคนชอบอะไร ไม่ชอบอะไร บริการอย่างไม่ติดขัดลื่นไหล กวาดพื้นสะอาด สนุกกับงาน จนนานเข้าเป็นผู้เชี่ยวชาญ หาตัวจับได้ยากยิ่ง ก็ต้องถือว่าเขาเป็นเลิศในสายงานที่ทำ มีคุณค่าอย่างยิ่ง ในสายตามผลแล้ว มันก็ดีกว่าผู้ที่อยู่ระดับสูง...

จะทำอะไร อย่าสักแต่ว่าทำ แค่ทำได้ มันก็ไม่ต่างอะไรกับคนอื่นที่ทำ มันมองไม่เห็นความพยายาม ความมุ่งมั่น มันไม่ตกผลึก ไม่แตกฉานที่จะทำในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มันจะเอาดีไม่ได้ มันก็แค่ทำได้ผ่านไป แต่ถ้าทำได้ดี มันต้องวัดว่าดีโดดเด่น ดีจนไม่สามารถเทียบได้ นั่นแหละ ใช่แล้ว แต่ถ้ายัง ก็พยายามต่อ มันก็ไม่ได้มีเวลากำหนด แต่ถ้าได้เมื่อไร ทุกคนจะเข้าใจเอง RIZdo

เราทำงานเป็นกลุ่ม มันก็ต้องมีคนที่เสียสละ แบ่งงานกันทำ งานบางอย่าง คนก็แย่งกันทำ บางอย่างมันก็มีความรู้สึกว่า ไม่เป็นเราได้ไหม หรือไม่ก็ เธอสิ เธอสิ แต่ถ้ามัวแต่เกี่ยงกัน มันก็คงไม่ได้เริ่ม มันก็ต้องมีผู้เริ่ม อาจจะมองว่าเป็นผู้บ้าอำนาจ หรือไม่ก็เป็นผู้เสียสละ แต่มันก็ทำให้ก้าวหน้าต่อไป เพราะหันซ้าย หันขวา ไม่มีใคร แปลได้เลย กูก็ต้องก้าวนำ ถ้าถูก มันจะมีคนตามเอง RIZme

จะว่าเราฉลาดกว่าคนอื่น แต่พอโลกเชื่อมต่อ แถมมีเครื่องมือค้นหาอย่างกูเกิ้ล มันก็ทำให้ความโดดเด่นที่แตกต่างกันชัดเจนในสมัยก่อนกับสมัยนี้มันแคบมาก เพราะ ไม่รู้ ก็หาความรู้ได้ แต่การที่มีความรู้แล้วเอาไปใช้ มันก็ต้องเอาไปใช้ต่อสังคม เพื่อให้แพร่กระจายเป็นวงกว้าง หาไม่งั้น มันก็เป็นความรู้ที่แก้ปัญหาสำหรับตัวเอง มันก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่ หรือไม่มีคนเห็นถึงความยิ่งใหญ่นัก เดี๋ยวนี้คนเก่งๆก็เยอะแยะ แต่ทำไม่ทีคนไม่เก่งแล้ว ก้าวข้ามหัวเราไม่ได้ ก็เพราะ เขารู้จักคน เขารู้จัก เพื่อที่จะไปต่อยอด ไม่ต้องค่อยๆสร้างฐานด้วยตัวเอง ความภูมิใจของแต่ละยุคสมัยนั้นไม่เหมือนกัน เมื่อต้องอยู่เป็นสังคมที่มีความเชื่อมต่ออย่างตอนนี้แล้วนั้น รู้อะไรไม่สู้...

คนเราจะทำอะไร แม้ทำเรื่องเดียวกัน กำลังใจ กับความนึกคิดไม่เหมือนกัน คนที่ไม่กลัวความผิด ก็จะลองเรื่อยๆ ผิดเรื่อยๆ แล้วจะรู้เองว่ามันต้องทำให้ถูกอย่างไร ล้มแล้วก็ลุก ลุกแล้วทำต่อก็มีล้มก็ลุกใหม่ แต่คนที่ร่างกายและจิตใจอ่อนแอ พอล้มปุ๊บ ก็ไม่ลุก โทษโน่นนี่ ดินฟ้าอากาศ สภาพแวดล้อมรอบข้าม มันไม่อะไรดีไปสักอย่างเสียหมด เลิกล้มที่จะทำ แล้วหากไปเริ่มอย่างอื่นใหม่ ก็คงทายได้ว่า เป็นเหมือนเดิม ถ้ามีกำลังใจ ทำไปไม่ต้องกลัวผิด พวกกลัวผิด เขาไม่ยอมทำอะไรหรอก...

จริงๆเวลามองคน มันไม่ได้มองว่าแค่เขาร่างกายกำยำ กล้ามเป็นมัดใหญ่โตแค่ไหน เพราะมันไม่ได้สะท้อนข้างในจิตใจได้เหมือนกับภายนอกได้ทุกคน ความแข็งแรง ไม่ได้เอาไว้รังแกคนอ่อนแอ คนแข็งแรง คือคนที่ไม่ยอมย่อท้อต่อความอ่อนแอต่างหาก บางคนผอมแห้งแรงน้อย หรือพิการ เขายังสู้กับชีวิต เราจะเรียกว่าเขาอ่อนแอมันก็ไม่ได้ เพราะความแข็งแรงที่แท้จริง มันต้องเอาชนะใจตัวเองได้ ชนะในสิ่งที่เราไม่พยายามหรือสิ่งไม่ดีในจิตใจได้ ถึงน่านับถือ ด้วยความเคารพ จากใจจริง RIZstrong

เรื่องของใจ มันส่งมาถึงผลของการกระทำ สิ่งที่เราทำมันจะดูด และเลือกผลกระทบ และสิ่งแวดล้อมของเรา ถ้าเราเป็นคนใจแคบ มองว่าคนอื่นเอาเปรียบเราหมด เราก็จะอยู่กับคนในกลุ่มนี้ ถ้าซื้อของก็ต่อตะบี้ตะบัน ถ้าขายของก็ไม่ยอมลด โดยที่ไม่สนใจว่าขายได้มากน้อยแค่ไหนกำไรแค่ไหน โอกาสอนาคตเป็นอย่างไร คนดีๆ ถ้าไม่มีเรื่องราวจำเป็น ก็คงไม่มาใกล้ เพราะถ้ามาใกล้เมื่อไรก็โดนเอาเปรียบตลอด และถ้าคนใจแคบถามว่า ทำไมรอบๆตัว ถึงไม่มีคนที่เป็นมิตรดีๆ ก็เพราะเราไม่ได้หยิบยื่นความรู้สึกเป็นมิตรให้คนอื่น ผิดกับคนใจกว้าง แม้ดูว่าเป็นผู้ให้ ผู้เสียเปรียบ และเสียสละนั้น เพื่อนฝูงรอบกาย...

จะขึ้นราคาสินค้าได้ แล้วมีคนยอมซื้อนั้น มันต้องมีเหตุผลที่ดีเพียงพอ ไม่ใช่ บอกว่าจะขึ้นก็ขึ้นเลย ใครเขาจะเอา ถ้ามันไม่จำเป็น แน่นอน คนขายรู้อยู่แล้ว ว่าต้นทุนมันก็ขึ้นเอาๆทุกปี เงินเฟ้อก็ขึ้นเอาๆ สิ่งพวกนี้หลีกหนีไม่ได้ แต่ถ้าเราทำอะไรเดิมๆนั้น มันไม่มีเพิ่มราคาขายได้หรอก มีแต่ลด มีแต่ให้เครดิต ทางออกนั้นเราต้องเพิ่มมูลค่าของมัน จะขายแพงขึ้นมันก็ต้องคุ้มที่คนเค้ารู้สึกว่าซื้อไปแล้ว มันใช่ ก็ถึงจะขายได้ เมื่อเราหาทางขายราคาเพิ่มขึ้นได้ ถึงแม้จะต้นทุนก็ขึ้นด้วย เราก็ย่อมทำกำไรได้มากขึ้นด้วย มันก็ย่อมดีกว่า การที่ทำอะไรเดิมๆ...