Just another my IDEA
จิตใจคนเราเวลาคิดอะไรไปมันก็เตลิดมโนไปเรื่อย เวลาคิดจะทำอะไร ก็คิดไปเรื่อยเปื่อย แล้วถ้าทำตามที่คิดนั้น มันจะบานปลาย ปลิ้นไปเรื่อย ออกทะเล ออกแม่น้ำไป ถ้าคิดไม่ว่า เพราะยังไม่ลงมือทำ แต่ถ้าหากทำ เราก็ต้องทำให้แคบที่สุด ที่เรามองได้ เข้าใจง่าย ทำน้อย ยิงแม่นๆ จะให้ไปยิงกราด ให้โดนทุกคน เอาจริงๆไม่โดนเหมือนเอาปืนไปยิงยุง แต่ถ้า จับวาง ยิงกวางตัวเดียว แน่นอน มันชัด ง่าย...
คนไทย นิสัยชอบเก่งคนเดียว หากทำอะไรคนเดียว ก็เรียกว่าฝีมือ สกิล สู้ได้ไม่แพ้ใคร แต่อยู่ในสังคม เราอยู่ไม่ได้อยู่คนเดียว สิ่งที่เราทำนั้น ย่อมเป็นฟันเฟืองกระทบคนอื่นๆด้วย จะบอกว่า ไม่กระทบใครนั้น มันต้องมีแน่นอน ไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม ถ้าเราบอกว่าเราเก่ง เก่งยังไงก็แพ้หมาหมู่ หมาถึงจะไม่เก่งเท่าไร แต่ถ้า 1ต่อ10 เราก็เละอยู่ดี สังคม เราต้องมีคนช่วย ไม่เก่งมากไม่เป็นไร ขอให้ลุยได้ เป็นทีม...
ถ้าจะบอกว่าเราดี มันต้องถามว่าดีระดับไหน เช่นเดียวกับความเก่ง เราเก่งระดับไหน ถ้าเก่งแค่ยอมรับในที่เล็กๆ มันก็แค่ที่เล็กๆ แต่ถ้าที่กว้างขึ้น จนเป็นระดับสากล พูดไป ใครๆ รู้จัก นั้น ถ้าเราตั้งใจจะทำอะไร แค่ดีเฉยๆ ไม่ได้ มันดาดๆไป ถ้าแน่ก็ยังเรียกว่าแน่ไม่จริง ถ้าจริง เราต้องดี ต้องเก่ง ขนาดไม่มีใครมาเทียบ ขนาดที่ ถ้าถามคนอื่นแล้ว เขาต้องคิดถึงเราว่าเป็นที่สุด ต้องระดับนี้ถึงจะอยู่ได้...
คนไทย เป็นคนที่ทันสมัยนะครับ ตามกระแสตลอด มีอะไรใหม่ๆ รู้ไปหมด มีไปหมด คนขายก็แห่ขายกันตามกันไปหมด กระแสต่างๆ เลยเกิดขึ้นเร็ว ตั้งไม่อยู่ และดับไปอย่างง่ายๆ จริงๆ ใครคิดว่า ของดี ต้องขายได้ด้วยตัวเอง อาจจะจริง สำหรับประเทศพัฒนาแล้ว อย่าง ยุโรป หรือญี่ปุ่น แต่แบบประเทศที่พัฒนาไม่ถึงระดับนั้น ไทย หรือ คนจีน ที่ประเทศที่รวยเร็วไปหน่อย...
บทสนทนาจากคนแปลกหน้าที่ไม่คุ้นเคย นำไปสู่ประสบการณ์และมุมมองใหม่ การที่เรามีเพื่อนฝูง ที่คบกันมายาวนาน ย่อมรู้จักนิสัยใจคอดีพอสมควรแล้ว รู้ว่าเขาชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มีอะไรในหลายๆเรื่องที่คล้ายกัน ย่อมไม่มีโอกาสที่จะเปิดโลกทัศน์ ไปยังอะไรใหม่ๆ ในสิ่งที่ไม่เคยรู้มาก่อน หรือมุมมองในสิ่งที่ไม่ได้คิดถึงมัน ไม่ใช่เรื่องแปลก แถมเป็นเรื่องดีเสียอีกในการได้วิสาสะกับคนแปลกหน้าบ้าง บางทีต่อไปก้อาจจะเป็นคนคุ้นเคย แต่ที่แน่ๆ มันเปิดมุมใหม่ๆได้ RIZstranger
เราไม่ได้ชื่นชมทุกคนทำงานที่ยาก แต่เราชื่นชมคนที่ทำงานยอดนั้น เพราะงานมันก็มีหลายเกรด จะเป็นแค่คนขับรถ มันก็มีพวกมือใหม่ หรือมือเก่าไม่มีหัวคิด ยันมืออาชีพ คนที่รู้แจ้งมองออก ปลอดโปร่ง ทำอะไรก็ ดูนุ่มละมุนลื่นไหล งานบางอย่างเป็นงานที่ยาก แต่ถ้าคนทำไม่มีความรู้ความเข้าใจมากพอ มันก็ทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร จะบอกว่า ใครได้ทำงานยากนั้นเก่ง คงไม่ใช่หรอกครับ ถ้าเขายังทำไม่ได้ดี เพราะงานง่ายๆ แล้วเก่งโดดเด่นอันนี้ ควรชื่นชมมากกว่า ถ้าคุณเป็นเทพอะไรสักอย่าง ไม่ต้องกลัวเลย เพราะคุณจะเป็นคนสุดท้ายที่ตกงาน RIZhardandbest
คนเราอยู่ไปเฉยๆ เรื่อยๆ มันก็ไม่มีอะไร แต่พอเกิดอะไรที่เราไม่รู้ มันมักจะลนลาน ตอนลนลาน ส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้สติคิด ใครป้อนอะไรมาก็เอาไว้ก่อน เพราะคติเผื่อเหลือดีกว่าขาด มันฝังอยู่ในหัว ถ้าสร้างเรื่องให้คนรู้สึกลนลานได้ ง่ายๆ ก็สร้างเรื่องให้กลัว เช่น โรคร้ายโน่นนี่ อาการของคุณมีความเสี่ยง รีบไปหาหมอตรวจ มั่นใจ ขายได้ RIZtrickfear
รู้มาก ตื้นลึกหนาบางมากๆ ก็จะเห็นสิ่งไม่ดีเยอะขึ้น การรู้วงใน มันไม่ใช่รู้เรื่องดีๆ มีความสุข มีแต่เรื่องน้ำเน่า เรื่องแย่ๆ แต่ถ้าเอามาเป็นสาระ มันก็ไม่ได้ทำให้โลกหยุดหมุน เอาว่า คิดว่าดี ก็ทำไป ถึงรู้ว่าไม่ดี ก็ถ้าทำไปได้ก็ทำไป RIZlooklook
หลักการของดีราคาถูก เป็นสิ่งที่คนคิดกันไปเอง จะขายของให้ได้ มันมีเคล็ดลับอะไรมากกว่านั้น ที่คนพูดๆกันเป็นความเชื่อ ที่มันขัดกับหลักการตลาด ของดี ราคาถูก … ทำได้หรือจริงหรือเปล่า เพราะของดี ราคาไม่ถูก ของถูก ก็ไม่ได้ดีจริงๆ มันแค่ใช้แค่อย่างมากก็สมราคา บางคนบอกว่า จะขายให้ได้กำไรดีๆ มันต้องใส่อารมณ์เยอะๆ คือซื้อของด้วย เรื่องราว มาจิ้นมันก็ได้มาก แต่สุดยอดของสุดยอดคือ ซื้อเพราะมันจำเป็น ความจำเป็นต้องตอนนี้เดี๋ยวนี้ ยกตัวอย่าง...
ถ้าทุกคนมีจิตใจที่เต็มแล้ว คงบรรลุพระอรหันไปหมด แต่ชีวิต ที่เกิดมา มี รัก โลภ โกรธ หลง มีถูกมีผิด มันทำให้เราเห็นโอกาส คนเรามีความอยาก ที่ยังเติมไม่เต็ม แต่จะหามาได้ หรือให้มานั้น มันก็หล่อเลี้ยงจิตใจ ให้รู้สึกดี ชุ่มชื้น เสนอสิ่งที่ขาด ย่อมมีค่ากว่า ของมีค่าที่มีแล้ว RIZgap
