อย่างที่รู้กัน ถึงปกติ ผมเป็นคนเงียบๆ แต่ถ้ามีอะไรน่าสนใจ ผมก็จะไฝ่รู้ขึ้นมาทันที
ก็ฟัง อ่าน ถาม เป็นหลัก มันเป็นการเริ่มต้นง่ายๆ ที่คนส่วนใหญ่ก็ไม่ทำ
ช่วงนี้เจอเด็กใหม่ มาสมัครงาน จริงๆ เด็กใหม่ ต้องเป็นวัยแห่งการเรียนรู้
ที่จะต้องฝึกฝน เพื่อเติบโตไปจะได้มีความสามารถ และเป็นกำลังส่วนหนึ่งในกา่รพัฒนาสังคมต่อไป
แต่เอาเข้าจริงๆ ที่ผมเจอ มันเรื่องมากครับ ไม่ใช่ แค่เรื่องเงินเดือน เรื่องเวลางาน เรื่องวันหยุด
มันจุกจิกถาม แต่ผลประโยชน์ส่วนตน จนสงสัยว่ามันมององค์กร เป็นอย่างไร
ถ้ามุ่งแต่ผลประโยชน์ส่วนตัว ส่วนรวมคงอยู่ไม่ได้
แต่ก็ไม่ต้องถึงขนาดมุ่งประโยชน์ส่วนรวม ส่วนตนช่างมันเสีย
มันมีความลงตัวที่ทั้งสองฝ่ายต้องยอมถอยสักหน่อยอยู่เหมือนกัน เพื่อที่จะได้ทั้งคู่
ไอ้เราก็เห็นเด็ก ก็ไม่อยากจะบอกอะไรเขาหรอก
แต่ถ้าจะให้บอก ก็บอกว่า ไม่เก่ง อย่าพึ่งเรื่องมาก
อย่าเลือกงาน ลำบาก ไม่คุ้มเงินไม่ทำ ยากก็ไม่ทำ เหนื่อยก็ไม่ทำ
เป็นลูกจ้างเขาทำให้เราได้เรียนรู้ ดีกว่าไปเสียเงินเรียนที่โรงเรียนเเละมหาวิทยาลัยที่ต้องจ่ายไปเพื่อรู้
RIZnotyet
