อยู่ที่เราคิดว่าเราเป็นอะไร มันเปิดโลกมากกว่าทำ

ผมชอบความคิดของปากกา มองบลังค์
จริงอยู่ ถ้าบอกว่าปากกา ความคิดของเรา
ถูกๆก็มี และเราคิดว่ามันก็ควรจะถูก
แต่ถ้าเราอยากทำปากกาดีๆ แล้วบอกว่า มันคือปากกาดีๆ
มันก็เพิ่มค่าไม่เท่าไร
มันก็แค่ ปากกาด้ามหนึ่ง ที่ดีๆ
อันนั้นคือสิ่งที่คนคิด
แต่ถ้าเราบอกว่าเราไม่ใช่ปากกาละ ถึงแม้จะเขียนได้เหมือนกัน
อย่างที่มองบลังค์บอกว่า เขาเป็นเครื่องมือการเขียน
มันเป็นนิยามนึงที่เราก็เข้าใจ และแยกตัวเขาเองจากปากกา

ก็จริงอยู่เราก็มองมันคือปากกานี่แหละ
แต่ถ้าไปถามมองบลังค์ เขาก็บอกว่าเขาไม่ใช่
เพราะสิ่งที่เขามอบให้ คือสุนทรีย์ของการใช้อุปกรณ์การเขียน
มันรู้สึกดีกว่า และมันแพงกว่าเห็นๆ

การตลาดที่บอกตัวเราเองว่าเราแตกต่างจากคนอื่น
มันก็เรียกร้องความสนใจได้ดีทีเดียว

RIZnotjustlikethat