เมื่อทุกอย่างไม่มีความแน่นอน ก็ต้องยืดหยุ่นกันบ้าง

ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน เมื่อเราเจอความไม่แน่นอน เราจะเอาความแน่นอนไปใช้ไม่ได้ กลยุทธก็ต้องปรับเปลี่ยนไปตามความเหมาะสม เรื่องของจังหวะเวลาโอกาส สถานที่ และคน ทุกอย่างเป็นตัวแปร เอาสิ่งที่เรียนเรียนรู้ในตำรามาใช้เท่าที่ต้องใช้ มันไม่สามารถลอกได้แบบเป๊ะๆ ตรงทุกตัวอักษร สายน้ำมันก็ไหลจากสูงไปต่ำ แต่ก็ไม่ได้สัญญาว่าจะไหลเป็นเส้นตรง ชีวิตคนก็เหมือนกัน ตรงไปข้างหน้า แต่ไม่ใช่ตรงอย่างเดียว เลี้ยวบ้าง หักบ้าง หลบบ้าง อ้อมบ้าง ลัดบ้าง เพื่อไปถึงที่หมาย RIZflex

อย่าไปอิจฉาทางคนอื่น

ทางของใครก็ทางของมัน จะเดินตามทางเดียวกัน มันก็ลอกกันไม่ได้ เอาเป็นตัวอย่าง เอาเป็นแนวทางพอว่า แต่จะเอาเป็นทางเดินของตัวเองไม่ได้หรอก เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัดก็จริง แต่มันไม่หลุดพ้นเงาของคนที่เราเดินตาม แล้วเราจะเก่งกว่าได้อย่างไร ฝึกเดินทางของเรา จะลอกบ้าง คิดเองบ้างก็ได้ ไม่เป็นไร เพราะทางที่เราเดิน มันต้องเป็นทางของเรา RIZwalkway

ผิดพลาดพอว่า ประมาทรับไม่ได้

ทำผิดก็ไม่ได้เหมือนกัน มันต้องดูที่มาของความผิดแล้วจะได้แก้ไขได้ บางอย่าง ถึงคราวมันต้องผิดจริงๆ เรียกว่าเหนือที่จะรู้ ผิดแล้วต่อไปก็ต้องรู้ให้รอบ แต่บางอย่างไม่ควรให้อภัยคือความประมาท เพราะมันเป็นความผิดโง่ๆ จากความเลินเล่อ ทำให้มองข้าม หรือไม่ได้เช็คลิสที่ได้ เรื่องแบบนี้ไม่น่าผิดดันผิด ผมรับไม่ได้ RIZtypeoffaulth

อย่าไปแย่ง สิ่งที่คนเขาแย่ง

ของสิ่งไหนเมื่อมีคนต้องการมาก มันจะมูลค่าเกินจริง ถ้าเราอยากจะมี ก็แปลว่ามันช้าไปแล้ว ถ้าเราอยากได้จริงๆ ก็แสดงว่าเราต้องรับราคาที่แพงขึ้นเกินกว่ามูลค่าของมัน ถ้าเรามองถึงความสมเหตุสมผล ก็เรียกว่าไม่มีเลย นี่คือเหตุผลที่คนจ่ายแพง ถึงกระนั้นเลย เราอย่าไปแย่งเขา เมื่อเขาแย่งกัน ก็ปล่อยเขาไป เราไปหาอะไรใหม่ๆของเราดีกว่า อะไรก็ได้ที่ถึงแม้มันจะไม่ดีมาก แต่ก็ไม่ใช่อะไรที่ไร้เหตุผล ถูกแพงมันไม่ใช่ที่ราคา มันต้องดูคุณภาพของตัวมันด้วย ถึงจะแพงแต่ถ้ามันต่ำกว่าคุณค่าของมัน ก็ยังน่าสนใจ RIZvaluate

ความสุขรู้ด้วยการทำ

การที่เราจะเจอความสุขนั้น ผมก็ไม่มั่นใจว่าเป็นด้วยความบังเอิญหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ มันต้องมาจาการทดลองของผมเป็นแน่ เมื่อผมคิด ผมไม่รู้หรอกว่าจริงหรือเปล่า ตามที่คิดหรือไม่ จะทดสอบได้ก็ด้วยการทำ ถึงจะรู้ว่ารู้สึกอย่างไร ถ้ารู้สึกดี รู้สึกใช่ก็จำไว้ แล้วก็ทำมันเรื่องๆ แต่สำหรับพวกที่ไม่ทำ เน้นเป็นสายมโน มันก็อาจจะไม่ใช่นั่นแหละ รู้แล้วต้องลอง RIZtry

การจมปลักไม่ใช่การแก้ปัญหา ต้องหาทางออก

การแก้ปัญหา คือการหาวิธีที่ทำให้เราหลุดจากสภาวะนั้น ไม่ใช่การดำดิ่งเข้าไป ทำให้มันยากกว่าเดิม หลายๆคนไม่เข้าใจวิธีแก้ปัญหา สักแต่ว่าพยายาม พยายามผิดทาง มันก็ยิ่งแย่ เราต้องถอยตัวเองออกมาก่อน สูดหายใจลึกๆ แล้วก็มองมันด้วยความจริง ชีวิตไม่ได้มีเราคนเดียวที่แย่ แต่เรามองคนอื่นที่เขามีปัญหาบ้างหรือเปล่า จะได้รู้สึกว่าเราไม่ได้เป็นแบบนี้คนเดียว บางคนหาทางออกได้ เพราะเขาเลือกที่จะหาทางออกอย่างถูกต้อง และบางทีมันต้องเจ็บปวดก่อน แต่สำหรับบางคนคิดจะหาทางออก แต่ไม่ทำ มันก็สมควรที่จะไม่ได้อะไรตอบ RIZdontgoingdown

1%คือ แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์ อีก 99%ยักษ์มันฆ่าแจ็ค

แต่ละตำนาน สร้างคนให้ฮึกเหิม ผมก็ว่าดีนะครับ แต่มันก็ต้องมองหลักความเป็นจริงด้วย ทำได้ ทำไม่ได้ มันต้องดูว่า ได้แล้วเสี่ยงแค่ไหน เสี่ยงมาก ได้น้อย เสี่ยงน้อยได้มาก มัยก็มีอยู่ แต่จะอยู่ฝั่งไหนละครับ ถูกหวยแล้วรวย มีกี่เปอร์เซ็น แค่เปอร์เซ็นคนถูกยังจะน้อยเลย แล้วยังจะเสี่ยงอีก ไอ้พวกทำงานได้เงินแน่นอน เราก็บอกว่ามันน้อย น้อยแล้วแน่ มันก็ดีกว่าไม่แน่ไม่นอนใช่ไหมครับ อยากเป็นใครดีละครับ ระหว่าง แจ๊ค กับ...

ก่อนที่คุณจะทำอะไร คุณเข้าใจมันดีหรือยัง

การลงทุนมีความเสี่ยง ที่มันเสี่ยงเพราะเราจัดการกับสิ่งที่เราไม่รู้ แถมคนส่วนใหญ่ที่ผิดพลาดจากการลงทุนนั้น มันเป็นเพราะว่าเขาไม่รู้ ก็ตามๆเขาไป ใช้หูฟัง ใช้ตามอง แต่ไม่ได้ใช้สมองคิดคำนวณ เชื่อคนอื่นแล้วก็ทำ ทำผิดก็ไม่แก้ บอกว่าปล่อยให้โชคชะตาพาไป จริงๆ คือไม่ได้แก้ไข ทำใจไม่ได้ อย่าให้ปัญหาพวกนี้เข้ามาในชีวิต เราก็ต้องป้องกันมันไว้ก่อน ป้องกันด้วย สติ และปัญญา สติมี ปัญญามา มองอะไรก็เห็นได้ชัด ถ้าไม่ฝึกไว้ ก็จะเจอคนจูงไปตลอด แล้วก็บ่นก่นด่า...

คุณไม่มีสิทธิที่จะต่อรองกับโอกาส

จะบ้าหรือเปล่าครับ เมื่อโอกาสมา ยังอีดออด ยังไม่อยากจะทำ ถึงแม้โอกาสจะมาเรื่อยๆ แต่มันก็ต้องเอา ต้องหยิบ ต้องคว้าไว้อยู่แล้ว จะเอาแบบนอนแล้วตื่นมาทับมาชนโดยไม่ต้องทำอะไร มันน่าจะยาก ถ้าโอกาสบอกว่าคุณต้องทำอะไร ถ้าคุณจะเอา คุณต้องทำ จะต้องตื่นเช้า จะต้องเดินทาง จะต้องนอนดึก จะเอาหรือเปล่าละ แต่ถ้าจะต่อรองก็อดไป เราไม่ชอบ คนอื่นคนต่อไปเขาอาจจะรับได้ จะเอาก็อย่าบ่น บ่นแล้วอดไม่ต้องเอา RIZchancecomming

ต้องหาทางโต โตขึ้นเรื่อยๆ

คนที่มีเวลาเท่ากัน ทำไมผลของการทำ ทำไมไม่เท่ากัน มันอยู่ที่มุมมองครับ บางคนเขาพอใจแค่นั้น แม้ว่าจะพูดว่าไม่พอ แต่ทำแค่นั้นมันก็ได้แค่นั้น แต่บางคนเขาพยายาม เขาไม่พอ เขาทดลอง เขาท้าทาย แน่นอนครับ เสียมากกว่าได้ แต่ถ้าได้เมื่อไร มันคุ้มค่าเสีย อย่าปล่อยให้ตัวเองแก่ไปเปล่าๆ เราต้องโตขึ้นเรื่อยๆ มันหยุดไม่ได้หรอก ถ้าหยุดเมื่อไร มันจบแล้ว RIZgrowningup