Month: January 2020

เวลาได้โบนัสมา เราชอบหลอกตัวเอง ว่าให้รางวัลชีวิตปีละครั้ง เอาไปซื้อของ กินเที่ยวให้ตัวเองราคาแพง มันเป็นข้ออ้าง เงินใช้แล้วก็หมดไป ทำอะไรก็ควรทำให้เป็นปกติ หรือถ้าอยากจะสุรุ่ยสุร่าย ก็เอาแค่ตามอัตภาพ อย่าทำอะไรให้เกินไป เพราะส่วนเกินที่งอกมา เราต้องรับผิดชอบ หากพอหามากลบได้ก็ถือว่ารอดไปเป็นบทเรียน แต่ถ้าไม่รอด จังหวะชั่ววูบไป มันจะกลายเป็นดินพอกหางหมู พอกจนเอาตัวไม่รอด แล้วจะมาพูดว่า ไม่น่าเลย มันไม่ทันแล้ว จะทำอะไรก็ต้องคิดดีๆ มองข้ามความยั่วยวนทั้งทางสังคม และสิ่งที่นักการตลาดทำไว้เพราะอยากขายของ เอาตัวรอดย่อมยอดดี...

คำพูดใครๆก็พูดได้ หรือไม่ก็หาอ่านจากหนังสือได้ บางคนเข้าใจเร็วก็ดีไป บางคนเข้าใจช้าก็ยังดี แต่บางคนเข้าใจผิด อาจจะทำให้ออกทะเล กู้กันลำบาก เพราะคำพูดเป็นนามธรรม มันมองไม่เห็นภาพ แต่สำหรับคนที่เป็นทั้งคนทำให้ดู เป็นผู้นำที่เราได้มองเห็น มันทำให้คนอื่นมองแล้วเข้าใจง่ายกว่ารับฟังจากคำพูดกว่าเยอะ ทำเป็นตัวอย่าง แม้ไม่พูด เราก็ยังเข้าใจ RIZlook https://www.facebook.com/rizthink/

เรามองไปข้างหน้า เราเห็นอนาคตของสิ่งต่างๆที่อยู่รอบตัวเรา คล้ายเป็นภาพฉายไปในอนาคต ว่ามันจะเป็นแบบไหน แต่ในปัจุบัน มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น เราก็เลยต้องเลือกสิ่งที่จะทำในวันนี้ ที่จะนำพาเราไปสู่อนาคต บางทาง เราเชื่อว่าใช่ และยั่งยืน แต่มันสำหรับเราด้วยหรือเปล่า บางทาง อาจจะมีความเสี่ยง แต่ความคุ้มค่ามันก็คุ้มกัน บางทาง เนิบๆ ไม่มีอะไรมาก และก็ไม่ได้อะไรมากเช่นกัน จะเลือกอะไร ก็เลือกทางที่เหมาะกับตัวเรา แต่พึงระวังอย่าคิดไปเอง จนพาให้เราทำอะไรเกินตัว RIZfuture https://www.facebook.com/rizthink/

แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด ทำสิ่งต่างๆด้วยสติ  มุ่งมั่น แล้วอนาคตจะดีขึ้นเรื่อยๆเอง RIZHNY20