เราปฎิเสธไม่ได้ว่าเราเป็นสัตว์สังคมที่อยู่ในสังคม ไม่ว่าเล็กหรือใหญ่แค่ไหน เราก็หลีกหนีเรื่องการเปรียบเทียบไม่ได้
คนนั้นสวยกว่าคนนี้ คนนี้รวยกว่าคนนั้น คนนั้นฉลาดกว่าคนนี้ คนนี้เก่งกว่าคนนั้น
มันเปรียบเทียบกันไปเสียหมดไม่ว่าจะเรื่องอะไร ก็ใช่มันทำให้เกิดการแข่งขันในรูปธรรม เมื่อมีคนสองคนแข่งอะไรกันในเรื่องหนึ่งย่อมมีใครเก่งกว่าและด้อยกว่า สำหรับคนที่เก่งกว่าก็ต้องพยายามรักษาความเก่งต่อไป แต่สำหรับคนที่ด้อยกว่าถ้าเขาพยายามพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น ย่อมเป็นสิ่งที่ดี แต่บางที เจอคนวิจารณ์จนท้อ จากความพยายามจนกลับกลายเป็นการหันหนีจากเรื่องนั้นไป
เราหลีกหนีการเปรียบเทียบจากคนอื่นย่อมไม่ได้ แต่การที่เราเอามันมาใส่ใจ แล้วคิดตามชาวบ้าน มันก็ย่อมบั่นทอนจิตและกำลังใจของเรา ความรู้สึกไม่ดีนั้นมันจะมากกว่าความเป็นจริงที่เกิดขึ้น หากเราละวางหรือ เข้าใจเท่าที่มันเป็นไม่ได้ ความรู้สึกของเราย่อมเตลิดไปไกล เจ็บกว่าที่ควรเจ็บ จากเรื่องเล็กน้อยอาจจะเป็นรอยแค้นฝังลึกได้
ุ้
ถ้าเรามองการเปรียบเทียบเป็นเรื่องพัฒนาตัวเอง ย่อมเป็นสิ่งที่ดี มันมีแรงผลักดัน
ถ้าเรามองการเปรียบเทียบเป็นสิ่งที่เราพยายามจะหนีหลีกเลี่ยง ย่อมเป็นไปได้ยากในสังคมที่เรา
รู้เท่า และเข้าใจ เอาเท่าที่มันเป็น
การให้กำลังใจตัวเองย่อมเป็นสิ่งที่ช่วยได้ อย่าท้อ
และหันมาแข่งกับตัวเอง เอาชนะตัวเองทีละน้อย ย่อมชนะใหญ่ในระยะยาว
RIZรู้สึกได้
