อะไรที่ได้มาง่ายๆจะไม่มีค่า อะไรที่ได้มายากๆจะมีค่า
ทำให้หลายๆคนแปลความหมายถูกบ้างผิดบ้าง ว่าต้อง ทำเรื่องให้ยากถึงจะมีค่า
แต่จริงๆ อะไรแต่ง่ายๆ สมองเราจะไม่จดจำ เพราะมันก็จะเป็นเหมือนเรื่องทั่วๆไปที่เราเจอมันทุกๆวัน ไม่ได้มีความพิเศษหรือแตกต่างอะไร ซึ่งคนก็ทึกทักไปเองว่าสิ่งที่ไม่จำนั้นมันไม่มีค่า ซึ่งผมว่าก็ไม่เกี่ยวกัน และ อะไรที่ได้มากยากๆ เพราะ เราต้องใช้เวลามากกว่าปกติ ต้องพยายาม ต้องมีมานะ มากกว่า ทั่วๆไป มันจึงเป็นพิเศษ เหนือกว่าเรื่องธรรมดาในชีวิตประจำวัน เราจึงจำมันได้ ไม่ใช่เพราะ มันมีค่าหรอก มันก็เป็นของมันอย่างนั้น แต่เราให้คุณค่าของมันโดยจากประสพการณ์ที่เราผ่านมา
การที่เราชอบทึกทักเอาเรื่องโน้นมาผูกกับเรื่องนี้ ทำให้เราเข้าใจอะไรผิดๆ และ สังคมที่บ่มความคิดที่ผิดๆมา มันก็จะทำให้การเข้าใจที่ถูกต้องเป็นเรื่องแปลกและเป็นเรื่องที่มันขัดกับความรู้สึกไป ความคิดเชิงตรรกะ ได้รับการยอมรับน้อยกว่า การคิดเชิงอารมณ์
ถ้าจะเข้าใจที่ถูกต้อง ต้องคิดแยกแยะ
RIZคิดแยกได้
