เราชอบรู้เรื่องคนอื่น เรามองออก เรามองขาด ว่าลักษณะของเขาควรจะทำอะไร
คนพูดมากก็มีงานที่เหมาะกับเขา คนที่พูดน้อยก็มีงานที่เหมาะกับเขา
แต่พอตัวเอง อยากได้ทำโน่นนี่ได้ อยากทำโน่นนี่เก่งเหมือนคนอื่นเขา แต่ลืมดูตัวเราว่าเหมาะอะไร
พอทำในสิ่งไม่เหมาะ แล้วจะทำได้ดีหรือเปล่า มันก็ไม่ จะพยายามทำให้ได้ มันต้องใช้เวลาขนาดไหน
ถ้าพร้อมจะฝึกฝน มันก็ต้องแลกเหนื่อยหน่อย
แต่ถ้าเอาที่ทำได้เลย ก็ต้องรู้ตัวเองก่อน
พูดน้อย ทำไปทำงาน ที่เหมาะกับคนพูดน้อย
คนใช้ความคิดน้อย มันก็มีงานที่เหมาะกับคนที่ใช้ความคิดน้อย
แต่ทุกอย่างมันมีสถานะสมควรด้วย เช่นคุณค่างานกับค่าจ้าง ยอมรับด้วยนะครับ ไม่งั้นก็พยายามดิ้นรนหน่อย
RIZknowyourself