การเริ่มต้นทำอะไรสักอย่าง มันมักจะยากเสมอ
ที่มันยาก มันเป็นแค่เหตุผลทางจิตวิทยา เพราะ การออกจากกรอบความปลอดภัยที่เราอนุมานขึ้นมาเองนั้น หรือจริงๆคือ ออกจากความเคยชินเดิม ที่เราคุ้นเคยที่เราหลับตาก็มองออกว่ามันเป็นอย่างไร และเรารู้ว่าเราต้องทำอะไรที่ไหน ตรงไหนบ้าง
แต่การที่จะเริ่มอะไรสักอย่าง เรามักมองอะไรที่ไกลตัวเรา เช่นความสำเร็จของคนอื่น สิ่งที่เราไม่ถนัดแล้วคิดว่ามันทำไม่น่าจะยาก หากเราทำเช่นนี้แล้ว ความสำเร็จมันก็มาไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะผมว่า เราชอบคิดอะไรยากๆ และให้เลือกแล้ว เราจะเลือกเอาสิ่งที่ง่ายๆเสมอ ซึ่งสำหรับผู้ตกผลึกที่ผ่านมานั้น มักมองอะไรในมุมกลับจากที่เช้าบ้านทั่วไปมอง คือ ทำอะไรง่ายๆเข้าไว้ และหลีบเลี่ยงอะไรยากๆ
ในหัวข้อที่จะทำ เราก็ต้องกลับมาย้อนมองตัวเอง ในการเริ่มต้นคือ หาจากความถนัดของเรา ที่เรารู้เยอะ รู้มาก เจ๋งกว่า เก๋ากว่าคนอื่นจริงๆ และ ทำออกมาเพื่อแก้ไขปัญหา หรือปรับปรุงในวิถีที่มีอยู่แล้วให้ดีขึ้น ง่ายขึ้น หรือแม้แต่ทันสมัยขึ้น ถึงแม้จะเป็นเรื่องเดิมๆก็ตามที ความอีเดียดมีอยู่ในสัตว์สังคมทุกคน คือ เรื่องง่ายๆ แต่อยากให้ดูดี มีพิธีรีตรองสักหน่อย ยกหัวชูคออีกนิด แล้วก็บอกว่ามันเป็นความโก้หรู เรื่องนี้ก็ไม่ยากเกินไปหากเราเข้าใจ
หาเราจะทำอะไรนั้นก็ หาอะไรที่มัน ง่ายๆ โง่ๆ แต่ได้ใช้ประโยชน์ได้ และมันจะเปลี่ยนแปลงวิถีของคนโดยที่ไม่รู้ตัว
หากมีความกล้า จิบมันสักอึก แล้วลุยครับ มีปัญหาก็แก้ไป
RIZ
