เวลาผมทำอะไรไปเนี่ย เมื่อทำไปแล้ว มันก็มีกระทบกับคนในหมู่คณะ และคนรู้จักบ้าง
จะด้วยความเป็นห่วง หรือสงสัยของพรรคพวก ก็ย่อมมีเป็นธรรมดา
บางคนเป็นห่วง หรือสงสัยมาก ก็เลยทักไถ่ถามกันมา ผมก็ตอบตามความคิดในมุมมองของผม
ก็ถือว่า อธิบาย และก็แลกเปลี่ยนกันไป
แต่บางที มันก็มีเยอะทีเดียวที่ มีคนเล่าสู่กันฟังว่า มีคนส่วนมากไม่เข้าใจ
และจะทำให้มองผมไม่ดี หรือผิดไป จึงอยากให้ผมไปอธิบาย
แต่ผมก็บอกตรงๆ เขาไม่ได้ถามผม ผมจะไปพูดอธิบายกับเขาได้อย่างไร
ผมเองก็ไม่ได้ร้อนตัว อายุผมก็ไม่น้อย ผ่านร้อนหนาวมาก็พอสมควร
สะสมประสพการณ์ได้ในระดับหนึ่ง
และถึงจุดที่ว่า ปล่อยผ่านคำพูดคน ที่บ่งบอกว่าตัวผมเป็นอย่างไร โดยที่เขาไม่ได้รู้จริงๆได้แล้ว
เมื่อยังเด็ก ผมคิดแต่เรื่องที่ผมอยากรู้ ไม่ได้สนใจอะไร
เมื่อโตขึ้นมา ผมก็คิดถึงเรื่องถูกต้อง โดยไม่ใจคำทัดทาน
แต่ตอนนี้ ผมพยายามเข้าใจคน ที่อยากเข้าใจผม ผมจะได้อธิบาย มุมมองของผมให้เขาไปคิดต่อ
แต่ผมคงไม่เสียเวลา อธิบายว่าผมถูกต้องอย่างไร คิดอะไรทำอะไรกับคนที่ ไม่ได้อยากฟังผมพูดแล้ว
เพราะมันดูจะไม่เหลือประโยชน์อะไร ทั้งกับตัวเขา และตัวผม มากกว่ารู้ ที่ไม่ได้ดีขึ้นกว่าเดิม
RIZwaste