ผมเชื่อเรื่องความสมดุลย์ มีมืดมีสว่าง มีดีมีร้าย เพราะผมคิดว่ามันเป็นกฎสมดุลย์ของธรรมชาติ
เหมือนเรื่องเกิดแก่เจ็บตายเป็นธรรมดา มันก็เป็นธรรมดาจริงๆ แต่ที่มันจะมากกว่าธรรมดาเพราะเรารู้สึกนี่แหละ
เพราะรู้สึก มันเลยเกินความธรรมดา หรือสัจธรรมไป เจ็บนิดเดียว ร้องไปสามบ้านแปดบ้าน หรือเจ็บใจนิดเดียวผูกอาฆาตกันเอาเป็นเอาตาย ถ้าเราไม่ตระหนักในธรรมชาตินั้น มันก็ย้อนมาที่ตัวเราหนักกว่า
แต่ในธรรมชาติมันก็เปิดให้เราโกง แต่โกงในแบบความรู้สึกคือ สร้างภาวะและความเข้าใจ จริงๆ ความเป็นกลางดีที่สุด รู้เท่านั้นมันก็ดี แต่ ถ้าหากมีอะไรที่เกิดขึ้นแล้ว การยึดติดนั้น อาจจะไม่ดี แต่ใช้มันเป็น ใช้มันได้มันก็ดี
หากมีความทุกข์จงทุกข์แต่ทุกข์ให้น้อย ทุกข์ให้เร็วแล้วมันก็ผ่านไป
หากมีความสุขจงสุขสุขให้มาก แต่ก็ต้องเข้าใจว่ามันจะผ่านไป มันเป็นวัฎจักรของมัน
หากจะต้องถึงคราวเสีย ก็เสียให้น้อย
แต่ถ้าหากถึงคราวเราได้ เอามันเต็มๆ แต่เยอะๆ แต่ต้องได้ด้วยความชอบธรรมและมีความเป็นมิตรต่อผู้อื่น
อยู่ที่เรานะ อยู่ที่ตัวเอง
RIZอยู่ที่เรา
