ปกติ เราจะได้ยินเสียงอยู่ตลอดเวลา
เสียงพูดคุยจากการปฎิสัมพันธ์ เสียงที่รื่นรมย์ของธรรมชาติ
เสียงที่สร้างเป็นบทเพลง
ทุกอย่างที่ทำให้เกิดเสียง เพราะ บ้างน่ารำคาญบ้าง
แต่มันก็ทำให้รู้ว่ามีอะไรอยู่
แต่พอเงียบไป มันจะไม่ชิน บ้างเราก็เรียกมันว่าความเหงา
เราเลยต้องการเสียงมาเพื่อทำให้เราไม่เหงา
เช่นเปิดเพลงฟังตอนอยู่ในรถ หรือฟังข่าวสาร ต่างๆผ่านทางสื่อต่างๆ
หรือแม้กระทั่งคุยกับใคร เพื่อคลายเหงา
เราเสพติดเสียงหรือเปล่า แล้วเอามันไปผูกกับความเหงา ถ้าเราไม่มีเสียง
เราจะกังวล เลยต้องหาเสียงใส่ตัว จะดีไม่ดี มันก็ดีกว่าเหงากระมัง
แต่สำหรับผมแล้ว ความเงียบ ก็เป็นเสียงที่ไพเราะเสียงหนึ่ง
มันทำหน้าที่หยุดเสียงทั้งหมด มันไม่ได้เงียบนะ ผมเรียกมันว่าเสียงเงียบ
หน้าที่ของมันไม่ใช่เงียบ หน้าที่ของมันแค่ไม่มีเสียง
มันเอาไว้ให้เราหยุดคิด ตรึกตรอง เรียนรู้ตัวเอง ประโยชน์ก็มีเหมือนกัน
คิดเหมือนกันหรือเปล่า
RIZsilent
