บางที ผมเป็นโรค รุ้อะไรมากๆ แล้ว ท้อไม่อยากทำ
หรือคิดตามตรรกะว่า เป็นได้ยากหรือทำไม่ได้ไปก่อน
ทั้งๆที่ควรจะลองทำ
การรู้อะไรมากๆ มันก็เป็นข้อเสีย หากรู้จนไม่ยอมทำอะไร
แต่การไม่รู้บางครั้งก็เป็นการดี ทำให้เราลุยไปข้างหน้าก่อน
ถ้ารู้ไม่กล้า แต่ไม่รู้เลยลุย
ลุยไป แล้วไปตายเอาดาบหน้า
บางทีมันอาจจะง่ายก็ได้ ใครจะรู้ เพราะคนที่รู้ไม่ทำครับ
จนวันนึงเรารู้เองแหละ
RIZknowning
