บางที เราก็ไม่รู้ตัวเองว่าเป็นยังไง
บางที ก็งงๆตัวเอง ไม่ถึงขนาดจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แต่ก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง
เวลาจะอธิบายอะไรมันจะมึนๆนิดนึง มีสาระและหลักการนะ แต่สื่อสารออกไปแล้วจะเบลอๆ
ผมเรียกช่วงเวลาที่ผมเป็นแบบนี้ว่ามันเป็น abstract ความรู้สึกที่ very นามธรรม
คือ พูดได้ไม่เข้าใจ อธิบายได้แต่ไม่รู้เรื่อง และยังทำออกมาไม่ได้
ชีวิตมีผ่อนสั้น ผ่อนยาว
จะเป๊ะทุกวัน มันก็เหนื่อย แต่ทำได้มันก็ดี
ถ้ามันจะแปลกไปบ้างสักวันสองวัน ก็ไม่เป็นไร
ปล่อยให้ร่างกายและจิตใจลอยไปแบบไม่รู้เรื่องดูบ้าง
เพราะการออกนอกกรอบ จะทำให้เราได้เรียนรู้เพิ่ม
เพิ่มจากความสนใจที่เรากระทำ ไม่ใช่เพิ่มจากการที่เรากระทำอะไรไม่รู้
ถึงงงๆก็ต้องเก็บลายละเอียดให้ได้ไว้ เผื่อเจอดีๆ
RIZabstract
