ความศิลป์ มันขายได้

ของถูกเหรอ เต็มตลาด และมันเป็นของโหล ไปที่ไหนก็เจอ เห็นที่ไหนๆก็มีเต็มไปหมด
ของแพงเหรอ มันกลับกลายเป็นการแบ่งชนชั้นทางสังคม ง่ายๆคือ ระหว่างคนมีตังซื้อ กับคนไม่มีตังซื้อ

แต่เราก็ไม่อยากได้ของถูก และก็ไม่มีปัญญาซื้อของแพง

เราก็ต้องซื้อของแปลกกันหน่อยละ
ของพวกนี้ แล้วแต่เราจะมองเห็นคุณค่า นิดๆหน่อยๆ บิดไปบิดมา มันก็กลายเป็นสิ่งที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

ความงดงามหรือที่เราดูไม่รู้เรื่องนั้น มันก็ร้อยเรียงด้วยเรื่องราวของมัน ทำให้มันมีค่ามากกว่าเงินที่เราจ่าย

ความเป็นศิลป์นั้น บ่งบอกรสนิยม
เพราะมันไม่โหล และมีเรื่องเล่า
มันมีเรื่องทำให้เราคุยกับคนอื่นได้…(คุ้มมากๆ) ซื้อร้อยเดียว คุยเป็นพัน โม้เป็นหมื่น เพราะชั้นมีคนเดียว

และราคาอยู่ที่ความพอใจ มากยันน้อย ความรู้สึกเต็มที่จ่ายได้แค่ไหน มันก็คือแค่นั้น และมันคุ้มค่าเสมอ ในความรู้สึก

หากเราจะหนีโลกที่จำเจ
งานศิลป์ ช่วยได้
ภาพวาด เครื่องประดับ เครื่องปั้น ถ้วยโถโอชาม ยันทุกสิ่งอย่าง พอมันเป็น unique เมื่อไร handmade เมื่อไร ไปยาวละครับ

RIZ้madewithstory