คนโง่เป็นเหยื่อของคนฉลาด แต่คนโง่และคนฉลาดก็เป็นเหยื่อของความโลภ

จริงๆ มันก็เหมือนกับเป็นวัฎจักรของสัตว์เล็กโดนสัตว์ใหญ่กินไปเรื่อยๆ
ทุกคนย่อมมีจุดอ่อนของตัวเอง
คนโง่ ย่อมโดนคนฉลาดเอาเปรียบเป็นนิจ
ซึ่งคนโง่ทั้งหลาย ก็ตามไม่ทันคนที่ฉลาดคิดไวกว่า
แต่ถ้าคนโง่ได้พัฒนาเป็นคนฉลาดแล้วก็ย่อมไม่เป็นเหยื่อ

แต่ถึงอย่างไร กับดักที่อันตรายที่สุด ที่ทำให้คนเขวได้คือความโลภ
มันเป็นเรื่องของคนที่คิดว่าเอาได้ ก็อยากได้มากขึ้นไปอีก
ย่อมเป็นเหยื่อของผู้ที่เห็นจุดอ่อน

เราเห็นเป็นเรื่องปกติจนชิน
เช่น มีคนเก็บเงินได้ แล้วบอกว่ามาแบ่งเงินกัน กันคนละครื่ง
ความโลภ ความรู้สึกได้เปรียบนั้น มันรู้สึกดี และชนะ
แต่หากการชนะนั้นไม่จริง
เป็นเรื่องปรุงแต่งแค่ชั่วคราว อาจจะทำให้เราเสียท่า เสียประโยชน์ไปได้

ทางพุทธศาสนาเล็งเห็นถึงความอันตรายในความโลภ
จึงสอนให้ละอยู่เสมอ เมื่อไม่มี ไม่อยากได้ ความโลภก็มาทำอะไรไม่ได้

RIZavoidgreedy