จริงๆแล้วคนเก่งส่วนใหญ่ก็ชอบแสดงออกถึงความเก่งออกมา
คือการพูด ในสิ่งที่ตัวเองรู้ มันก็ไม่ผิดนะครับ
แต่พอ คนรู้มาเจอกันสองคน มันก็มีการถกประเด็นในหัวข้อเดียวกัน
ว่าแต่ละคนรู้และเข้าใจเป็นอย่างไร
แต่พอเมื่อสองฝ่ายพูดพร้อมๆกัน ฝ่ายไหนจะเป็นฝ่ายฟัง
เมื่อเราเอาแต่พูด เอาแต่สิ่งที่ตัวเองคิดแล้วคิดพยายามทำให้อีกฝ่ายเข้าใจ
โดยไม่คำนึงถึงความเข้าใจของเขา เรามัวแต่พูดจะยัดเยียดความรู้ความเข้าใจของเราให้เขา
แต่ความเข้าใจของเขามีแค่ไหนเรากลับไม่สนใจ
ผู้ที่พูด มักเปิดเผยจุดอ่อนของตน เพราะไม่มีสติและเวลาไปสังเกตุอีกฝ่ายหนึ่ง
คนที่ฟังมักได้เปรียบ ได้รับรู้ ได้คิด ได้ประเมินว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร ต้องการบอกอะไร
เมื่อเรารู้แล้ว เราก็สามารถตอบกลับให้ตรงประเด็นได้
เพราะแบบนี้ คนเก่งตกม้าตาย เพราะไม่รู้ความต้องการของอีกฝ่าย ไม่ใช่ไม่เก่ง
เพราะคนไม่เก่งได้ตอบโจทย์ชัดเจน ตรงประเด็นมากกว่าก็เป็นได้
RIZlisten
