ผมเป็นคนหนึ่งที่ เคยฝังใจกับอดีต ไม่ว่าทำอะไร มันก็จะได้นึกหวลย้อนกลับไป
จนมันฉุดรั้นไม่ให้ผมได้มีโอกาสได้มีอนาคต
ไม่ใช่อดีตไม่ดีนะ แต่ส่วนมาก ผมว่า มันไม่ดี เพราะมันเป็นความฝังใจ
ทำให้เราไม่กล้าที่จะอะไร หรือรออะไรบางอย่างที่ทั้งๆที่รู้ว่าคงไม่มา
ส่วนหนึ่งของชีวิตผมหมดไปจากการผมอยู่กับอดีต แล้วรอมันไปเรื่อยๆ
จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่ได้มา … มันจะมาได้อย่างไร ในเมื่อไรคิดของเราไปเอง
จนวันหนึ่ง ผมก็รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์อันใด จริงๆรู้นานแล้ว แต่พึ่งลุกขึ้นเอง
ผมรู้ว่าอดีตจริงๆแล้ว แค่รู้ก็พอ แต่ถ้าลืมได้ก็ลืมๆมันไป อยู่กับปัจุบัน มองไปหาอนาคตดีกว่า
หลังๆเลย ผมเลยเป็นคนจำเรื่องราวเก่าๆ ไม่ได้เพราะไม่ได้จำมัน และไม่ได้ตั้งใจจำมันด้วย
หลายคนคิดว่าผมแกล้ง แต่จริงผมฝึกตัวเองให้ไม่จำมัน จะได้ไม่ต้องเจ็บปวดกับการหลอกตัวเอง
มันเป็นกระบวนการอย่างหนึ่งที่ก็ไม่แย่นะ
ช่างมัน แล้วเราก็ไปต่อ คิดแบบนี้ ไม่ว่าเรื่องแย่ๆ วันนี้จะเป็นอย่างไร พอมันเป็นอดีต แล้วเราลืมมัน มันก็จะหายไปเอง
RIZpass
