เวลาเราคบค้าสมาคมกับใครก็ตาม
ในบางครั้ง เราก็มีความคิดเห็นที่ไม่เหมือนกัน
และถ้ามีส่วนได้ส่วนเสียในนั้น ก็มักจะไม่ยอมกัน
เพราะในมุมมองของแต่ละคน มันเป็นสิ่งที่เราต้องได้ และเค้าก็คิดแบบนี้เหมือนกัน
มันเลยไม่ยอมกัน เลยต้องมีคนกลางมาไกล่เกลี่ย
หรือมีมาตราฐานที่สังคมยอมรับให้มีขัดเส้นกั้น หรือมาสอบเทียบ
อันต้องเป็นที่ยอมรับของคนทั่วไป
แต่จริงๆแล้ว ถ้าที่คบค้าสมาคมด้วย เป็นคนที่ไม่คิดมาก เป็นคนที่ยอมเสียมากกว่าได้
ไม่ว่าเรื่องอะไรมันก็อะไรก็ได้
เมื่อทั้งสองยอมถอยทั้งคู่ ปัญหาต่างๆ มันก็รอมชอมกันง่าย
เมื่อทั้งสองเป็็นผู้อยากให้ มากกว่าผู้รัก
เรื่องราวต่างๆปัญหาที่เกิดขึ้น็จะไม่เกิด ทะเลาะไม่มี อยู่ดีไปเรื่อยๆ
หากเราเป็นผู้ที่ยอมอยู่ในผู้ที่เอาเปรียบ แม้สังคมหรือคนอื่น หรือแม้กระืทั่งฝ่ายตรงข้ามเองได้เปรียบเรา
มันก็ดำเนินเรื่องงานต่อไปได้อย่างเรียบร้อย ถ้าเราไม่คิดอะไร
แต่ถ้าเราคิด เราก็ไม่ต้องไปยุ่ง
ก็เท่านั้นเอง
RIZdifferent
