Author: admin

ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน มันไม่ใช่มีแต่หน้า ฉาบอย่างดี แต่ข้างในกลวง เพราะถ้าใช้ มันก็ไม่ได้อะไร แม้ว่าปฎิเสธไม่ได้ ว่าคนเราก็ต้องมองหน้ากันก่อน แต่ก็ไม่ได้จำเป็นต้องไปลงทุนแต่หน้า แต่ตัว เอาให้ได้เรียบร้อยได้มาตราฐานเป็นที่ยอมรับของสังคมก็พอ ไม่ต้องถึงขนาดต้องเอาชื่อแบรน์ หรือดโลโก้คนอื่นมาแปะตัวเอง ใช่ครับ คนเขาอาจจะยอมรับในแบรน์ แต่ไม่ได้หมายถึงเขายอมรับตัวเรา เราเองสิต้องสร้างคุณค่า ให้สิ่งที่ประดับเรามันแค่สิ่งเสริม ถ้าเรามีคุณค่า สิ่งที่สะท้อนมา มันดีเยี่ยมแน่นอน แม้จะไม่มีอะไรเสริมเติมแต่งก็ตาม RIZvalueimage https://web.facebook.com/rizthink

ในคนหนึ่งคน จะมีคนสามคนซ้อนอยู่นะครับ คนแรก คือ คนที่เราอยากเป็น คนที่สอง คือ คนที่คนอื่นคิดว่าเราเป็น คนที่สาม คือ คนที่เราเป็นจริงๆ และ มันก็ยากทีเดียวที่จะทำให้ สามคนนี้เป็นเหมือนกัน แต่ไม่ใช่จะเป็นไปไม่ได้ เพียงแต่ก็ต้องฝ่าฟันเยอะๆหน่อย สู้ๆนะครับ พยายามเข้าละ RIZ3persons https://web.facebook.com/rizthink

ทุกวันที่ตื่นขึ้นมา พระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้า นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน มันคือสิ่งที่แสดงถึงการเริ่มต้นใหม่ แม้สิ่งที่เราทำ มันยังค้างคา จากเมื่อวาน หรือผิดพลาดไป มันจะกลายเป็นอดีต เมื่อเป็นอดีตมันคือผ่านไปแล้ว แล้วเราก็ต้องปล่อยมันผ่านไป จะห้ามให้พระอาทิตย์ไม่ขึ้น จะห้ามให้เวลาหยุดเดิน หรือจะไม่ยอมนอนก็ไม่ได้ มันมีทางของมันเสมอ แม้ว่าเราจะเชื่อหรือไม่ ทำตามหรือไม่ ก็ต้องยอมอยู่ดี RIZbegineveryday https://www.facebook.com/rizthink

อย่าคิดว่าเรามีปัญหาอยู่คนเดียว เราทำไม่ได้อยู่คนเดียว ผมว่าทุกคนก็มีปัญหา จะเหมือนกับเราหรือไม่ หรือจริงๆเขาก็มี แต่ผ่านมันมาก่อน เราไม่ใช่คนแรก และก็ไม่ใช่คนสุดท้าย เราก็ไม่ใช่คนเดียวที่คิดไปเอง ใครๆก็คิด แต่รีบหาทางออกให้ได้ก่อน คนนั้นก็ไปต่อก่อน เราไม่ต้องแบกโลกไว้ก็ได้ เพราะโลกก็ไม่ได้เป็นของเราคนเดียว มีปัญหาก็หาคนช่วยได้ เอ่ยปากสักหน่อย มันก็มีลู่ทางเอง RIZstress https://www.facebook.com/rizthink

จะทำอะไรมันก็ต้องสุดๆ จะทิ้งกลางคัน ก็เสียดายว่าจะได้หรือไม่ได้ ยิ่งเกือบจะ อีกนิดเดียว อย่าพึ่งท้อ เข้าใจว่าความกดดันมันมีมาเยอะตั้งนานแล้ว แต่อีกนิดนึง ถึงแม้อีกนิดนึงมันจะยาวนานขนาดครึ่งทางของสิ่งที่ทำมา ถ้าเราไม่ตายวันนี้ ตอนนี้ ไปต่อเถอะครับ เอาให้จบ เอาให้แตก ถ้าได้คือได้ ถ้าไม่ได้คือไม่ได้ ชัดเจน ไม่คลุมเครือ ไม่ค้างใน แต่ไปถึงสุดแล้ว ได้หรือไม่ได้ไม่ใช่ประเด็น แต่มันก็ถึงเวลาพอ พอคือพอ หยุดได้แล้ว ถึงเวลาหยุดต้องหยุด...

เราต้องการคนเก่งๆ มาช่วยงานอยู่แล้วครับ แต่ส่วนใหญ่ มีแต่คนที่ high profile เนี๊ยบมาเลย พอเอาเข้ามาก็ มาทะเลาะกัน ด้วย ego ที่สูงปริ๊ด ผมอยากให้มองแบบนี้ครับ คนเก่งมันก็เยอะ แต่สิ่งที่เราต้องการ คือคนที่มีประโยชน์กับงานของเรา ถ้าเก่งอย่างเดียว แต่ช่วยเราไม่ได้ มันก็กลายเป็นภาระ ถ้าเก่งไม่ตรงทาง ไปเก่งทางอื่น ไม่ใช่ทางที่เราต้องการก็เสียเวลา หาคนที่เข้ากันได้ แล้วค่อยเอาคัดความเก่งดีกว่าครับ RIZmatch...

กฎหมายนะครับ ถือว่าเป็นกรอบของสังคม ให้อยู่ร่วมกันอย่างเรียบร้อย สงบสุข และหากมีปัญหาก็มีแนวทางจัดการได้ เช่นคนทำผิดก็ต้องรับโทษ ว่าไปตามกรอบที่ได้ประกาศออกมา แต่สิ่งพวกนี้ เอาไว้ใช้กับคนที่ไม่รู้กฎหมาย พวกนี้ทำผิดเลยต้องรับโทษ ไปตามนั้น แต่สำหรับพวกที่รู้กฎหมายเป็นอย่างดี เขารู้ว่าต้องทำอย่างไร ที่ทำสิ่งที่อยากทำแล้วไม่ผิด หรือไม่ขัดต่อกฎหมาย ทั้งๆสิ่งที่เขาทำมันผิดจากความรู้สึกเต็มสองตา ก็เขาฉลาดกว่า เขารู้มากกว่า เข้าใจมากกว่า เขาก็ต้องชนะไป ถูกต้องแล้วนิครับ RIZknowlaw https://web.facebook.com/rizthink

โลกนี้ช่างกว้างใหญ่ มีคนในโลกเป็นพันล้านคน ที่สื่อสารกับเราได้ และสื่อสารทางตรงกับเราไม่ได้ มีคนที่รู้จักเรา และไม่รู้จักเรา มีคนที่แคร์เรา และมีคนที่ไม่แคร์เรา แล้วทำไมเราต้องห่วงภาพลักษณ์ของเรามากขนาดนั้นด้วย เพราะ มีเยอะกว่ามากที่เขาไม่รู้จักเรา เขาก็ไม่ได้สนใจเราอยู่แล้ว ต่อให้เรามีชื่อเสียง เขาก็ไม่ได้สนใจขนาดที่จะมีอิทธิพลเหนือเรา เราควรใส่ใจคนรอบข้าง ที่รู้จักเรา ที่เข้าใจเรา ค่อยๆเรียงความสำคัญ จากมากไปหาน้อย และเราก็ควรใส่ใจคนที่ใกล้เรามากกว่าคนที่ไม่ใส่ใจเรา แต่ดูเหมือนคนส่วนใหญ่จะทำกลับกัน กับพยามให้คนไม่รู้จักรักเรา แต่ละเลยคนที่สนิท เป็นงั้นไป คิดกลับใหม่นะครับ...

เมื่อออกเดินทางไปสู่เป้าหมาย เราก็รู้ว่าต้องมีอุปสรรค แต่อุปสรรคมาในหลายรูปแบบ ทั้งที่ทุกคนรู้จักดีอยู่แล้วคือความยากลำบาก อันนี้ก็ต้องอดทนครับ แล้วก็ต้องลุยต่อ แต่อุปสรรคอีกอย่างคือ ความสบาย อันนี้สิครับ น่ากลัวกว่า ความสบาย เหมือนกับ comfort zone กวักมือเรียกกลับ ประมาณว่า กลับบ้านเถอะ ที่นี่ก็ดีมีทุกอย่างแล้ว จะลำบากไปทำไม เมื่อเราเหนื่อย เราคงหวลคิดเป็นสิบร้อยล้านครั้งที่จะเลิก ตั้งสติให้มากอีกหน่อย แม้มันจะมามากแล้ว ก็ต้องพยายามอีกครับ แล้วก็...