ถ้าไม่มีดีให้เลือก เลือกเลวน้อยสุด

สมัยเด็กๆ คุณครู หรือผู้ใหญ่สอนให้เรารู้จักแยกแยะดีเลวชัดเจน แต่พอโตขึ้นมา สิ่งที่เจอในสังคมกลับเป็นอะไรที่มันแยกแยะได้ยาก คนดีอยู่ร่วมกับคนเลว และดีเลวก็ไม่มีความชัดเจนอะไรทั้งสิ้น ถ้าเป็นเด็กๆ ครูถามให้เลือกดีกับเลว ทุกคนก็เลือกดี แต่ถ้าโตขึ้นไม่เราต้องถามตัวเองว่า ดีก็ไม่ชัด เลวก็ไม่ชัด เลือกอะไรดี เราก็คงต้องคิดภาพยาวๆ เพราะดีเลวกับเรา ดีเลวกับคนอื่น ดีเลวกับสังคม เราต้องการแบบไหน หรือถ้าเลือกไม่ได้ ก็ต้องเลือกที่น้อยที่สุด เอาที่เกิดผลกระทบน้อยที่สุดทั้งกับเราหรือกับคนอื่น เว้นแต่เรามีจุดประสงค์อื่น RIZbadguy https://www.facebook.com/rizthink

ผมยอมรับความล้มเหลวได้ แต่ผมรับไม่ได้หากไม่ได้ลองพยายาม

สักหน่อยไหม อีกสักหน่อยไหม มันจะดีกว่าไหม ถ้าได้ลอง เราไม่รู้หรอก เราก็คิดมาก แต่ถ้าไม่ทำจะรู้เหรอ แน่นอน ทำก็อาจจะล้มเหลว เราคิด หรือคนรอบข้างบอก แต่ถ้าเราอยากรู้ เราก็ต้องทำมัน ยอมรับกับสิ่งที่เกิด มันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราคิด แต่ถ้าคิดอย่างเดียวไม่ทำ ไม่คาใจเหรอ ยอมรับความจริง ยอมรับความผิดพลาด แต่อย่าไม่ทำ ทำมันให้รู้ดีกว่า RIZfailisstep https://www.facebook.com/rizthink

คนที่จากก็เดินออกไป ส่วนคนที่อยู่ก็ต้องสู้ต่อไป

สนามแห่งชีวิตเป็นสนามที่ต้องสู้กันยาวๆ สู้กันจนสุดชีวิต ความเร็วอาจจะดี แต่มันทำให้คนล้มเลิกเร็ว และบางทีเร็วเกินไป ความช้าไม่ดี เพราะกว่าจะถึงมันก็สาย แต่มันทำให้คนมุ่งมั่น ทีมงาน ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอด มีพบ มีจาก เป็นเรื่องปกติ คนที่จาก ก็ไปหาแนวทางอื่น จะดีหรือไม่ ไม่รู้ ก็สุดแท้แต่ แต่คนที่อยู่ ก็ต้องสู้กันต่อไป RIZfight https://www.facebook.com/rizthink

ต้องเอาอีโก้ออก ตอนทำงาน

เราทำงาน งานส่วนใหญ่มันก็เกี่ยวกับคน ทั้งมือเก๋า มือใหม่ สายเกาะ สายขี่ สายทำ มันก็มีคนหลายหลาย ในการจะทำงานชิ้นหนึ่ง ไอ้งานจริงๆแล้ว มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาสักเท่าไร แต่ปัญหาหลักๆคือคน และเป็นคนที่ไม่ยืดหยุ่น ถือดีอวดดี คิดว่าตัวเองเก่ง คิดว่าตัวเองถูก คิดว่าคนอื่นต้องทำตามความคิดฉัน ถูกผิดไม่รู้ แต่แบบกูไว้ก่อน ถ้าในงานมีสักคนก็ปวดหัวตาย แต่ถ้าคนส่วนใหญ่เป็น งานง่ายๆ มันก็จะยาก ยากเพราะคนพวกนี้ตีกันแหละ ถ้าจะทำด้วยต้องจัดสรรให้ได้...

จงอย่าเป็นหนี้กับสิ่งฟุ่มเฟือย

ความสุข มันมีหลายอย่าง แต่นักการตลาดสร้างความคิดทางความสุขด้วยสิ่งของฟุ่มเฟือย แน่นอนครับเขาอยากขาย เขาก็ต้องสรรหาแง่ดี แง่สุข มายัดใส่เป็นเรื่องราว บางคนที่เหลือ ก็จัดหาเต็มที่ เพราะยังไงก็ไม่เดือดร้อน แต่คนทั่วไป มันคือความฝัน ที่อยากจะลิ้มลองสักครั้งหนึ่ง เอาไว้ไปเล่าขานว่าเคยมาแล้ว และมันก็เป็นลูกโซ่เรื่อยๆ ทำให้มีคนงมงายหลงเรื่อยๆ มันไม่ผิดกฎหมายหรอกครับ และมันก็ไม่ผิดอะไรเลย ตราบที่มันไม่ได้มาทำร้ายชีวิตเรา หรือทำให้เราหลงจนมัวเมา บางคนถึงยอมทุ่มเกินตัว เป็นหนี้เป็นสิน ก่ายกอง เพราะความอยากลอง และอยากอวด...

ไม่ฟุ้งเฟ้อ

เมื่อคนเราเริ่มมีรายได้ หรือรายได้เพิ่มขึ้น เราก็อยากจะใช้จ่ายหาซื้อความสุข หลายๆครั้งเราจะเห็น เขาซื้อความสุข มากกว่าสิ่งของจำเป็น คือซื้อความสุขก่อน ส่วนจำเป็นก็เป็นเรื่องรองๆไป แบบนี้ ถ้าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นมา เขาจะทนทานกับสิ่งที่เจอได้ไหม ถ้าชีวิตเรียบง่าย ค่อยๆโต มันก็คาดเดาง่าย เอาอนาคตมาใช้ก็ยังอยู่ในระดับที่จัดการได้ แต่ถ้าสิ่งต่างๆเปลี่ยนไป แล้วเราเคยชินกับที่เป็นอยู่ จะอยู่กันไม่รอดนะ บางคนทำอะไรได้ แล้วก็ซื้อรางวัลให้กับตัวเองจนชิน จนมันกลายเป็นแรงผลักดันตัวเอง พอไม่มี พอต้องหาย ตายสิครับ หดหู่...

ถ้าเราตำหนิตัวเอง คนอื่นก็ไม่ต้องมาตำหนิเรา

ผิดแล้วต้องยอมรับผิดนะครับ มันเป็นหนทางที่ทำให้เราก้าวไปข้างหน้า แต่ถ้าทำผิดแล้วไม่ยอมแพ้ ไม่ยอมรับ มันก็จะมีคนมาว่าเรา สังคมจะตำหนิเรา แต่ถ้าเราชิงตำหนิ ยอมรับผิดก่อน คนอื่นก็ว่าเราไม่ได้ เพราะถือว่าเรารับผิดแล้ว แก้ไขง่ายครับ เพียงแต่ต้อง รู้ให้เร็ว ออกตัวให้เร็ว แก้ให้เร็ว ถ้าทำได้ ดีไม่ดี คนอื่นไม่ทันว่า เราก็แก้ปัญหาเสร็จแล้ว ผิดก็ยอมรับ แก้ไข ปรับปรุง ป้องกัน แล้วทำต่อ RIZblame...

ศึกษาให้แตกฉาน แล้วเราจะเห็นเอง

ที่เราคิดไม่ออก เพราะเรามองไม่ขาด ด้วยความรู้ที่เราไม่ถึง จึงต้องหาทางคลำไปเรื่อย แต่ถ้าเรารู้อะไรจนแจ้ง ลืมตาก็เห็น หลับตาก็ยังเห็น เราจะรู้เลยว่ามันมีทางของมันหรือไม่ ความสว่างจะบังเกิด ความมืดมิดที่เราวนจมอยู่จะหายไป รู้ให้จริงก่อน อย่าบ่นว่าไม่เห็นทาง เมื่อรู้จริงก็จะเห็นเอง RIZwisdom https://www.facebook.com/rizthink

คนเรามันติได้ทุกอย่าง

แบ่งจำแนกคนเป็นสองประเภท คือ คนติ กับคนชม ไอ้คนที่ชม มันก็ชมได้ทุกอย่าง ดีไม่ดีก็หามุมดีชมได้ มันก็ดีตรงที่เราไม่เสียกำลังใจ ถ้าจะทำ ก็ทำต่อได้ เป็นกำลังใจ ให้เราปรับแก้ พัฒนาไปได้ แต่ไอ้คนตินี่สิ จะดีร้ายแค่ไหน มันก็ติ ดีก็ติ ร้ายก็ติ อะไรไม่รู้มันติได้หมด มันก็ขุดทุกสิ่งอย่าง ยกระดับไม่ดูตาม้าตาเรือ ไม่ดูความสมเหตุผล เอามันแต่ใจ ติได้หมด ฟังแล้วท้อ...

อย่าปล่อยให้ความโลภบังตา

ไม่ว่าคุณจะเก่งแค่ไหน คุณก็อาจจะพลาดอะไรง่ายๆได้ ไม่จำเป็นว่าโง่แล้วจะโดนหลอกง่าย ฉลาดก็โดนง่ายๆเหมือนกัน เพราะบางสิ่ง เพราะความกดดันบางอย่าง ทำให้เราต้องก้าวไปสู่จุดเสี่ยง และเราไม่ได้ตรวจสอบดูความเสี่ยงว่ามันคุ้มค่าแค่ไหน กลับไปฟังนิยายที่ไม่เป็นความจริง ด้วยใจมันร้อง แต่หยุดสมองที่วิเคราะห์ไว้ เราเลยพลาดอะไรง่ายๆ พลาดอย่างคิดไปเองเออเอง ไม่ผิดที่จะคิดเข้าข้างตัวเอง แต่ผิดที่ทำมันด้วยที่คิดไปเอง ก็จะโดนหลอกง่ายๆ ตกทอง หลอกลงทุน มีความโลภเป็นเหยื่อ ใจไม่นิ่ง เสร็จทุกราย ง่ายๆ ตายตื้นๆ RIZgreedy https://www.facebook.com/rizthink