ผมเรียนรู้ทุกอย่างเพื่อทำอย่างเดียว

มีคนถามผม จะรู้ไปทำไมมากๆ ทำไมไม่ตั้งใจเรียนรู้แค่อย่างเดียว จริงๆ ผมก็พยายามจะเรียนรู้แค่อย่างเดียว แต่มันไม่พอที่จะทำได้ดี ผมก็แปลกใจ บางคนก็ทำได้ บางคนก็ทำไม่ได้ ทั้งๆที่เรียนเหมือนๆกัน หรือว่ามันยังรู้ไม่พอ จากตรงนี้แหละครับ ผมก็เลยเรียนรู้ไปเรื่อยๆ แต่สิ่งที่ผมทำมันไม่ได้เรื่อยเปื่อยนะครับ ผมต้องรู้เพื่อที่จะได้มุ่งทำ สิ่งเดียวที่อยากทำ ที่ตั้งใจทำให้ดี มันก็อาจจะดีกว่าแบบผสมผสาน หรือแปลกแยกแตกต่างออกไป แต่ก็ได้ดี RIZexprience https://www.facebook.com/rizthink

ถ้าเชื่ออะไรแล้วก็จะเชื่อมันไปเรื่อยๆ

ความเชื่ออันนี้เปลี่ยนยากนะครับ ถ้าเชื่ออะไรสักอย่างแล้ว มันก็ฝังไปในความคิดของเรา ว่ามันต้องเป็นแบบนี้แล้วนั้น มันจะเป็นแบบนี้ไปตลอด ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ผ่านไปกี่ยุคกี่สมัย การทำให้คนเชื่อไปแล้วจะไปเปลี่ยนความเชื่อเลยยาก แต่ถ้าต่อยอดของความเชื่อทำทางไปจนสุดท้ายให้เป็นไปอีกอย่างมันยังง่ายกว่า มันเหมือนแสดงวิธีการด้วยเหตุและผล เอามาหักล้างค่อยๆ ขยับๆไป จริงๆมันก็เรื่อยๆต่อ แต่ถ้าเทียบกับความเชื่อแรก มันก็คงคนละแบบไปเลย RIZbelieve https://www.facebook.com/rizthink

เมื่อถึงทางตัน ต้องหาทางไปต่อ

เมื่อเราเดินถึงทางตัน การยอมแพ้ หรือการเดินย้อนกลับ อาจจะไม่ใช่ทางที่ถูกต้องที่สุด แต่ก็ต้องยอมรับว่ามันไม่ผิด ทางตันมันก็คล้ายๆกับทางแยก เป็นจุดที่เราต้องตัดสินใจ ถ้ามีสองแยก ก็มีทางเลือกไปซ้ายและขวา ตัวเลือกแค่นี้ตัดสินใจไม่ยาก คือไม่ซ้ายก็ขวา และมีสามแยก หรือสี่แยก ก็มีตัวเลือกให้ตัดสินใจ แต่ถ้าเป็นทางตันละครับ มันไม่มีตัวเลือกที่ชัดเจนให้ตัดสินใจ เราต้องสร้างทางเลือกขึ้นมาเอง อย่างน้อย มีก็มีตัวเลือกที่ไม่เขียนไว้คือ จะสู้หรือยอมแพ้ ถ้าสู้มีทางแยกย่อยไหนได้บ้าง เช่นย้อนกลับ หรือทะลุไป หรือจะคิดต่าง เช่นสร้างทางต่อ...

จงอธิบายนามธรรม ด้วยรูปธรรม

นามธรรม รู้อยู่แล้ว มันเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ และมันอธิบายได้ยาก แต่ละคนพูดเหมือนกัน ก็อาจจะรู้สึกไม่เหมือนกัน เข้าใจไม่เหมือนกัน และถ้าเขาบอกเข้าใจ เขาอธิบายให้คนอื่นฟัง มันก็อาจจะไปอีกทางอีกอย่างก็ได้ แต่ถ้าเราอยากให้รู้เข้าใจมันได้ระดับนึง ดีกว่าที่จะปล่อยให้คนคิดไปเอง เราก็ต้องเปรียบกับรูปธรรม ให้อยู่ในกรอบอะไรสักอย่าง ไม่งั้นมันก็จะลอยๆไป ขีดๆเขียนๆวงๆไปเถอะครับ มันอาจจะไม่เหมือนที่ใช่จริงๆ แต่มันก็ใกล้เคียง รูปธรรมมันก็เครื่องมือของส่วนหนึ่งในการอธิบายนามธรรม เพื่อให้เกิดเห็นภาพ และทำให้เข้าใจได้ตรงกันได้มากขึ้น RIZabstract https://www.facebook.com/rizthink

เหนือกว่าอดทนคนอื่น คืออดทนตัวเอง

ความอดทนจริงๆโดยมากเราจะพูดถึงเรื่องภายนอกที่มากระทบเรา เช่น ความหิว ความยาก ลำบากอะไรก็ว่าไป มันเป็นสิ่งนอกกายที่มากระทบ เรื่องนี้จริงๆก็เห็นด้วยตาหรือรู้สึกกันได้ชัดเจน จะบอกว่าแก้ตามสภาพ มันก็เป็นไปได้ กางมันออกมา ค่อยคิด ค่อยทำ ค่อยแก้ ก็น่าจะได้ แต่ความรู้สึกแกว่งในจิตใจ เมื่อสิ่งภายนอกมากระทบเรา จะบอกว่าเป็นโรคซึมเศร้ามันก็ถูก มีคนทิ้งอนาคต ไม่ไปต่อ เพราะหมดไฟ หรืออย่างร้ายแรงก็อาจจะฆ่าตัวตายไปก็มี ซึ่งเราก็ต้องหาทางรับมือกับมัน อย่าให้มันเกินไป รู้สึกแย่ได้ แต่อย่าปล่อยให้ตัวเองกู่ไม่กลับ...

คนไม่รู้อีกเยอะ แต่ถ้าไม่ถามก็อย่าพูด

สังคมเรา มีคนมากมาย คนที่เป็นสื่อ รวมถึงคนที่เป็นกระแส ก็ย่อมมีคนฟังที่เขาพูด แต่กระนั้นเลย พูดถูกพูดผิด ก็ไม่ได้มีคนไปแก้ให้ บางทีเลยเถิดเป็นความรู้ที่ผิดๆไป แม้เราจะรู้สิ่งที่ถูกต้องเป็นอย่างไร แต่เราก็ไม่ควรหาเรื่องใส่ตัวโดยใช่เหตุ ทำให้คนเกลียดเราเปล่าๆแม้เราจะพูดสิ่งที่ถูกต้องหรือเป็นเรื่องจริง อยู่เฉยๆเสมอตัวดีแล้ว แต่ถ้าใครอยากรู้ถาม ก็คิดก่อนตอบนะครับ RIZrealize https://www.facebook.com/rizthink/

ถ้าเรารู้น้อย อย่าท้อ

บางสิ่ง มันเป็นสิ่งใหม่ของเรา เราอาจจะรู้มาก หรือเก่งจากที่อื่น แต่ถ้าเจอสิ่งใหม่ มันก็เหมือนเราก็เริ่มเรียนรู้ใหม่ และถ้าเรายังรู้น้อย เจอคนที่เก่งในเรื่องนี้ แม้เขาจะอ่อนในเรื่องอื่น แต่ถ้าในเรื่องที่เขาเก่งเราไม่เก่ง เราต้องยอมเขา มันเหมือนให้เราเริ่มต้นใหม่ ทั้งรู้ในสิ่งใหม่ และเรียนรู้นิสัยตัวเอง ถ้าเก่งอย่างเดียวก็อยู่ได้ แต่ถ้าใจไม่กว้างไม่รับเรื่องใหม่ มันก็มีอย่างเดียวที่รู้ ไม่น่าจะพอกับโลกสมัยนี้ อย่าไปท้อครับ มันไม่ได้เริ่มใหม่ทั้งหมด แต่ถ้าถึงต้องเริ่มทั้งหมด ก็ดีต่อการลดอีโก้ตัวเอง RIZstartagian https://www.facebook.com/rizthink/

คิดไม่ทันก็เขียนบ้าง จดบ้าง

สมองเราถึงจะเก็บข้อมูลได้เยอะมากๆก็จริง แต่ก็ใช่ว่าเราจะจำได้หมด การจด ทดออกมาข้างนอกบ้าง มันก็จะสังเกตได้ง่าย มีสิ่งที่ช่วยจำ ช่วยเตือน ถ้าเรารับเรื่องมาสักอย่าง มันก็ไม่เยอะเท่าไร เรายังเอาใจใส่มันได้เต็มที่ แต่ถ้ามาสักสิบเรื่องละ ถ้าจัดการดีๆ อาจจะได้ใช่ไหม แต่ถ้ามาหลายสิบเรื่องหรือเป็นร้อยเรื่องละ อย่าว่าคัดกรองยังไง จำยังไม่ได้ จดครับ โน๊ตไว้ แล้วจะได้มาจัดการ จะจัดเรียง หรือตัดทิ้งไปก็แล้ว แต่ที่แน่ๆ เราไม่ได้ลืมมัน เรามีคำตอบให้ RIZmoretask...

วันยากๆ รีบๆทำให้มันจบวัน

ชั่วโมงที่มีปัญหามักยาวนานเสมอ เป็นเรื่องของความรู้สึก เวลาดีมักผ่านไปเร็วและเวลาแย่ๆ มันช่างยาวนาน แต่ยังไงเวลามันก็มีเท่าเดิม เดินด้วยความเร็วเท่าเดิม เมื่อเกิดปัญหา ไม่ต้องกังวล ก็รับรู้ ประเมิน และแก้ไข นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดที่ทำได้แล้ว เมื่อผ่านไปก็เรียนรู้ อย่าปล่อยให้อึ้งนาน หรือจมดิ่งกับความรู้สึกแย่ เพราะรู้สึกแย่ ไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้น แก้ไขมันซะ เมื่อจบวันก็รีบนอน แล้ววันแย่ๆก็จะผ่านไป พรุ่งนี้ก็ว่ากันใหม่ RIZbadday https://web.facebook.com/rizthink/

อย่ายึดติดในตำราเกินไป

ไม่ว่าเราจะร่ำเรียนมาแค่ไหน พอให้ทำจริงๆส่วนใหญ่ก็แป๊กหมด จะบอกว่าชีวิตจริงไม่เหมือนในตำรา ก็ไม่ถูกเสียทีเดียว เพราะมันก็อ้างอิงมาจากชีวิตจริงนี่แหละ แต่เพียงแต่อธิบายในรูปแบบที่ชัดเจน แต่เมื่อเจออะไรไม่ชัดเจน มันก็ถือว่ามีตัวแปรเพิ่ม เราก็ต้องคิดคำนวณเพิ่มตามนั้น แต่ส่วนใหญ่ที่ไม่รอด เพราะกางหนังสือมาตอบ ก็ตกตายตรงนั้น การที่ยึดติดทฤษฎีจนเกินไปอาจทำให้เรามองข้ามบางประเด็นในทางปฏิบัติได้ RIZtheroy https://www.facebook.com/rizthink/