Just another my IDEA
หลายคนสับสนนะครับสำหรับการเรียนรู้ แนวทางการเรียนรู้มีหลายทาง รวมถึงการลอก แต่การลอกที่ควร คือลอกให้รู้แล้วทำในสิ่งที่เหมาะสม สมกับตัวเรา และสิ่งที่เราจะทำ ไม่ใช่ลอกแล้วหวังว่าจะได้เป็นเหมือนคนที่เราลอกแล้วประสพความสำเร็จ ชีวิตไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แต่มันก็จำเป็นที่ต้องเดินให้ถูกทาง ไม่งั้นหลงป่า ฝ่าดงออกมาลำบาก RIZnotcopy https://www.facebook.com/rizthink/
เวลาฟังคนเก่งๆที่เป็นที่ยอมรับของสังคม พูดอะไรสักอย่าง เหมือนพูดกันคนละเรื่องคนละภาษาไปเลย มันเหมือนจะสวนทางกับคนส่วนใหญ่ที่คิดกัน คนส่วนใหญ่จะมองอะไรที่ไม่ลึกพอ ไม่ชัดพอ แต่เขาก็มองกันแบบนั้น เช่นมองธุรกิจว่า มันไปไม่ได้ มันไม่รอด แต่คนเก่งก็พาฝ่าฟันจนยังอยู่ทุกวันนี้ เพราะเขามองเห็นโอกาส เขามีความรู้ เขามีข้อมูล และก็ไม่แปลกใจ ที่เขาจะทำอะไรให้เราแปลกใจได้เสมอ เขาไม่ได้ทำอะไรแปลกหรอกครับ เราเองที่รู้ไม่ถึงเอง RIZdept https://www.facebook.com/rizthink/
หาเงินมาก็ต้องใช้ ไม่ผิดเลยครับ จะหามาเก็บอย่างเดียวชีวิตมันก็คงเหี่ยวเฉา แต่การที่จะใช้เงินไปเพื่ออะไรนั้นควรจะตระหนักให้มาก ไม่ใช่กินแพงไม่ได้ เที่ยวแพงไม่ได้ แต่มันอยู่ว่าเรามีมุมมองกับมันอย่างไร ถ้ามุมมองนั้นมีแต่ความบันเทิง มีแต่ความคะนอง ความชิบหายมันก็กวักมือรอเราอยู่ แต่ถ้าเราใช้แล้วมันได้อะไรกับเราให้อะไรกับเราและสอนอะไรกับเรา เช่นนี้ถือว่าเพิ่มพูน มีเงินอย่างนึง และต้องมีทัศนคติที่ถูกต้องอีกอย่าง ถึงจะได้ไปต่อ RIZuse https://www.facebook.com/rizthink/
หลายครั้งเราตัดสินใจไปแบบไม่ได้คิด จะบอกว่าไร้สติมันก็ใช่ ถ้าเรื่องเล็กๆมันก็ไม่เป็นอะไร แต่ถ้าเรื่องใหญ่ๆ มันมีผลกระทบ หลายครั้งเราคุยกับคนอื่น แล้วเราก็เออออไป เหมือนเจอให้คิดตาม สิ่งที่เขาวางให้เราเดินไว้แล้ว คำตอบก็ย่อมออกมาเป็นแบบที่เขาต้องการ แต่จริงๆ เราต้องฝึกมีสติ ยับยั้ง ชั่งใจ ไม่ใช่ปรึกษาทุกคนแล้วลงความเห็น ขอเวลาคุยปรึกษาตัวเองก่อน ก่อนจะทำอะไร คนที่สำคัญที่สุดคือตัวเอง RIZconsult https://www.facebook.com/rizthink/
ตั้งแต่เด็กจนเรียนจบ เรามีอาจารย์คอยสอน คอยแนะนำ ในเรื่องวิชาการ และบางครั้งก็ให้ในแง่คิดมุมมอง แต่พอเรียนจบมา เราไม่มีอาจารย์แบบที่สอนเราในโรงเรียน หรือในมหาวิทยาลัย เราก็หาคนที่เป็นคนเกี่ยวข้องกับเรา เช่น เจ้านาย หัวหน้าของเรา แม้ว่าวิธีการสอนจะไม่เหมือนกัน แต่เราก็ได้รับความรู้เหมือนกัน แต่ทุกๆวัน มันไม่ใช่มีเรื่องงานอย่างเดียว มันก็มีเรื่องที่เราอยากรู้อีก ในบางครั้งเราก็หาคนสอนได้ แต่บางครั้งถ้าเราหาไม่ได้ เราก็ต้องเป็นอาจารย์เอง ลองผิดลองถูก ลองด้วยการค้นคว้า ประสพการณ์และทดลอง มันก็มีข้อดีที่ทำให้เรารู้จักตัวเอง อะไรเป็นข้อดีข้อด้อย...
จะเก็งอะไรก็แล้วแต่ ควรเก็งของที่คนคนส่วนใหญ่รู้จัก ยี่ห้อที่มีชื่อเสียง ที่เขาเล่นกันทั้งโลก อย่าสนของเทียบ อย่าเน้นราคา แล้วได้สินค้าเทียบที่บอกว่าใช้ได้เหมือนกัน เพราะถ้าเน้นราคา คุณกำลังหลงทาง แยกให้ออกระหว่างซื้อมาใช้ กับซื้อมาเพื่อขายต่อ เพราะว่าเวลาคุณซื้อของถูกที่มันไม่ใช่ ไม่มีคนเล่น เวลาคุณขาย คุณจะขายไม่ได้ เพราะไม่มีใครเล่นกับคุณด้วย หาของเป็นที่นิยมมันย่อมขายง่ายกว่า ของที่คนไม่รู้จัก มันไม่เกี่ยวว่าดีหรือไม่ดี มีคุณภาพหรือไม่ แยกประเด็นให้ออก RIZspeculate https://www.facebook.com/rizthink/
เมื่อโลกมันเชื่อมต่อได้ง่ายขึ้นจนแทบจะไม่มีอะไรมากีดกั้นแล้ว ความรู้ก็เช่นกัน ความรู้ที่สมัยก่อนหาไม่มีในห้องสมุด มันก็มีในอินเตอร์เน็ต มันก็มีเสียเงินและไม่ต้องเสียเงิน ถึงแม้ว่าเรียนรู้จริงๆไปนั่งเรียน มีคนสอน ถามมีคนตอบมันจะดีกว่า แต่ถ้าเรายังว่างๆ ไม่รู้ทำอะไรก็เรียนไปเถอะครับ ไอ้ที่มันฟรีๆ เพราะไม่ดี เราก็ไม่ต้องไปเรียนต่อ แต่ถ้าดีก็ได้รู้ เพิ่มพูน อย่าไปคิดมากครับ ว่างก็เรียน มีอะไรให้เรียนเยอะแยะ เพราะเราต้องเรียนรู้ตลอดชีวิต RIZstudy https://www.facebook.com/rizthink/
อย่าอยู่เฉยๆ เราต้องหมั่นฝึกฝนตัวเราอย่าหยุดนิ่ง หากเราหยุดนิ่ง เราจะโดนทิ้งไว้ข้างหลัง ถ้าเราเป็นนักเรียน เราต้องเรียน แม้ว่าเป็นวันหยุดเรียน เมื่อทุกคนไม่ป้อนมาให้เรา เราก็ต้องออกไปหาเอง นี่แหละครับ มันจะทำให้มีอะไรที่มากกว่าคนอื่น ถ้าเราเป็นตัวเลือก เราย่อมมีแต้มต่อมากกว่า ถ้าเราเป็นนักขาย แล้วหากบางช่วงเราไม่มีงานขาย เราก็ต้องพยายามหาอะไรมาขาย ขุดอะไรมาขาย ที่ขายนี้ไม่ได้ต้องการให้ได้กำไรจากการค้าขายเป็นหลัก แต่ต้องการสกิลการขายที่เพิ่มขึ้น ถ้าเราเข้าใจ กำไรมันก็มาเอง RIZpractise https://www.facebook.com/rizthink/
ผมรู้ครับ ว่าทำอะไรเองคนเดียว มันสบายกว่าเยอะ ไม่ต้องมีปัญหากับใคร เกิดอะไรก็รับผิดรับชอบคนเดียว แต่ทำคนเดียวมันจะสู้กับคนเป็นกลุ่มได้อย่างไร เราอย่าคุยในเงื่อนไขว่า กลุ่มที่ไม่ดี กลุ่มที่มีปัญหา เราต้องมองว่า หนึ่งแรง มันก็สู้สิบแรงไม่ได้หรอก แม้ว่าสิบแรงจะออกแค่ครึ่งแรง มันก็มากกว่าเราออกแรงอยู่ดี จะฝืนไปก็สู้ต่อกลุ่มต่อหมู่ไม่ได้ ที่ไม่อยากรวมกลุ่มเพราะมันมีปัญหาใช่ไหม ถ้าตอบว่าใช่ ปัญหาของเรา คือต้องฝึกอยู่ร่วมกันกับคนอื่นให้ได้ ไม่ใช่อยู่ที่เนื้องาน เมื่อมีสิ่งใดเพิ่ม ปัญหาก็เพิ่ม แต่ถ้าเราจัดการปัญหาได้ เรื่องมันก็จะตกไป ลุยต่อไปได้...
เมื่อเราเริ่มต้นขายของจากตัวเล็กๆ มาเปรียบเทียบต้นทุนของเรา เราสู้เจ้าใหญ่ๆไม่ได้ ถ้าเราแข่งราคากับขาใหญ่ กำไรเราก็น้อยกว่า ช่องทางก็น้อยกว่า โอกาสเจอเจ้าใหญ่บี้เราให้ตายคาที่ก็มากกว่า อย่าไปอาจหาญกล้าไปรบกับขาใหญ่ในสนามของเขา เราต้องมองตัวเราว่าเรามีอะไรสู้ได้ อะไรที่ดีกว่า อะไรที่คนซื้อจะซื้อเรา ที่ไม่ใช่ราคา ความสดวกสบาย ความเป็นกันเอง การถึงลูกถึงคน การเอาใจใส่ ความพิเศษต่างๆ เราเลือกใช้ได้ แล้วก็ขายด้วยมุมมองที่แตกต่างออกไป เราสู้ในมุมที่สู้ได้ ถ้ามุมที่เสียเปรียบ โอกาสรอดมันก็ยาก RIZwherewefight https://www.facebook.com/rizthink/
