หัดรู้จักมารยาท

นอกจากกฎระเบียบที่จะคอยควบคุมคนในสังคมแล้วนั้น มารยาท ก็เป็นสิ่งนึง ที่จะยกระดับคน ไม่ใช่ชี้แต่สิทธิถูกผิด รู้จักเขา รู้จักเรา รู้ว่าเราชอบไม่ชอบให้ใครทำอะไร เราก็ควร ระวังตัวอย่าไปทำกับเขาอย่างนั้น เรื่องสอดรู้สอดเห็น เป็นกันมาก แล้วมาบอกเรื่องถูกผิด รู้จักมารยาทเสียบ้าง จะได้รู้สึกถ้อยทีถ้อยอาศัย กันอย่างสบายใจ RIZmanner

เป็นอะไรดี เป็นอะไรได้ เป็นให้ถึงที่1

อยากจะทำอะไรดี คือมันก็แล้วแต่คนนะครับ ว่าทำอะไรได้ เก่งอะไร แต่ว่าไม่ต้อง in trend นักก็ได้ ถ้าใช่ อะไรมันก็ใช่ แต่ถ้าใช่แบบถูกที่ถูกเวลา มันก็ไปเร็วไปไกลหน่อย แต่ถ้าไม่ใช่ที่ แล้วเราเก่งจริง ตัวจริง ถ้าหากมีใครคิดถึงสิ่งนี้ ก็จะคิดถึงเรา ให้เขาคิดถึงเราก่อน ผูกกับความคิดนี้ไป แสดงว่าเราใช้ได้ ไปตามคนอื่น มันก็ได้แต่ เมื่อพลาดดีที่สุด ถึงมาเจอเราได้ แต่ถ้าเราดีที่สุดแล้ว...

ดีอย่างเดียวไม่พอ ต้องต่อเนื่อง

กว่าจะคิดสินค้าออกมาขายได้ ช่วงแรกเราก็ทุ่มเท จนออกมาได้ เราก็ทำการตลาด ทำให้มันดังได้ แต่ดังแล้ว เราก็สนใจแต่กำไร ปากก็บอกว่าอยากให้ยั่งยืน แต่ไม่ได้ให้น้ำ ใส่ปุ๋ย เก็บกินอย่างเดียว ไม่นานก็ตายไป ตามวงจร ไม่ใช่ตามธรรมชาติ เวลามันเร็วมากขั้น เราไม่ใส่ตัวช่วยตัวเสริม มันก็ยาก เพราะต้นอื่นๆ ก็มีเกิดใหม่ ทุกวัน RIZcontinue

การหาทางเลือกให้หามากที่สุดก่อนดีที่สุด

คนเราชอบเล็งผลเลิศ ทางเลือกอะไรมากน้อยไม่ว่า สนใจให้ดีที่สุดก่อน แต่มักจะเอาอะไรง่ายๆ และคิดว่าดี ไม่ได้หาทางเลือกให้ตัวเองมากนัก คือคิดว่าทางที่คิดได้ก็ดีแล้ว เลยไม่คิดต่อ เหมือนบอกตัวเองคิดแล้วเอาอันนี้แล้วกัน มันไม่พอนะครับ สำหรับทางเลือก มันไม่ใช่เลือกแค่ทางเดียวที่คิดออก มันต้องหาทางเลือกหลายๆทาง ยิ่งมีมากยิ่งดี เราต้องพยายามคิดไม่ใช่แค่ 1-2ทาง เราต้องคิดให้ได้ 5ทาง 10ทาง หรือมากกว่านั้น แล้วค่อยๆ เอามาดูข้อดีข้อเสีย หรือเอามารวมกันถึงจะได้ทางเลือกที่ดีได้ แม้ทางที่ดีที่สุดมันย่อมมีทางเดียว แต่มันไม่แน่ว่าต้องเป็นทางเลือกแรกเสมอไป...

สุดยอดแล้ว สุดยอดของใคร

คำว่าเป็นที่สุด ส่วนใหญ่มีสองแบบ คือแบบสังคมยอมรับ กับแบบตัวเราคิดไปเอง แต่ส่วนใหญ่เราชอบคิดสับกัน คือชอบคิดไปเอง ว่าฉันนี้เก่ง ฉันนี้สุดยอดแล้ว แล้วเออออว่าใช่ มันเลยผิดจากภาพที่คนอื่นมอง เพราะความดี ไม่ใช่เราพูดเอง คนอื่นต้องพูด เพราะคำว่าเก่ง คนอื่นก็ต้องพูด ไม่ใช่เราพูด เพราะสุดยอด คนอื่นต้องยกยอเรา ไม่ใช่ให้เราคิดฟุ้ง เข้าใจใหม่ เข้าใจสังคมด้วย ไม่ใช่เก่งแบบแนวปลีกวิเวก RIZtop

ชีวิตถึงลำบาก แต่ก็ต้องทำให้สนุก

ปัญหา มันมีมาตลอดแหละครับ วนเวียนเรื่องส่วนตัว เรื่องงาน หรือเรื่องความรัก มันจะค่อยๆสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันมา หรือจะมาพร้อมๆกันก็สุดแท้แต่โชควาสนา แต่ชีวิตมันก็ต้องก้าวเดินต่อไป จะฝืด จะฝืน ถ้าจะให้ก้าวหน้า ก็ต้องก้าวต่อ แต่จะไปแบบไหน เราต้องเลือกเอง จะไร้ชีวิตชีวา หรือจะยอมรับแล้วหามุมสนุกไปกับมัน ทัศนคติอาจจะช่วยให้ใช้ชีวิตง่ายขึ้น ยังไงก็ต้องโดย และยังไงก็ต้องสู้ครับ สู้มัน อย่าสู้แบบหมดอะไรตายอยาก สู้แบบสนุกไปกับมัน เพราะมันอาจจะสนุกจริงๆก็ได้ RIZfunwithit

ถึงไปที่เดิม เมื่อเวลาเปลี่ยนไป เราจะได้ประสพการณ์ใหม่

เคยไปที่ๆไม่ชอบไหมครับ ผมว่าคงมีหลายที่อยู่ และเราก็จะคิดว่า ชาตินี้ไม่ขอกลับมาที่นี่อีก เพราะความทรงจำแต่ละอย่างที่เราได้รับ มันคงไม่ดีมากๆ แต่เราจะไม่ให้โอกาสเขาสักหน่อยเหรอ คุณไม่เชื่อเหรอว่า เวลามันเปลี่ยนแปลงได้ทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ ผมเชื่อว่าเมื่อเราโตขึ้น ความคิดความเข้าใจเราก็เปลี่ยนไป จะพัฒนาขึ้นหรือแย่ลงก็ตามที แล้วแต่ประสพการณ์ แต่ถ้าคุณฝึกเป็นคนให้โอกาสคน คุณก็ควรให้โอกาสตัวเองด้วย ลองกลับไปที่คุณไม่ชอบดู ไปดูความเปลี่ยนแปลง ไม่แน่คุณอาจจะบ่นมันเหมือนเดิม แต่ก็ไม่แน่อีกนั่นแหละคุณอาจจะชอบมันก็ได้ แต่ที่แน่ๆ คุณจะเข้าใจมันมากขึ้น...

เรื่องของการทุ่มเท

ผมว่า แม้ว่าการใช้เวลาเท่าๆกัน บางคนก็ทำได้ดี บางคนก็ยังดีไม่ได้ จริงๆ ทำอะไร มันก็ต้องมองว่า คนที่ทำ ทุ่มเทไหม แม้ว่า บางที คนที่ทำจะถามเสมอว่าทำแล้วได้อะไร ทำแล้วมันจะดีไหม ไก่กับไข่ครับ ถ้าเขาไม่ยอมเริ่มก่อน เราก็ต้องเริ่มก่อน แต่ถ้าเราอยากให้เขาเริ่มก่อน ซึ่งก็คงไม่ได้ เพราะถ้าเขาเริ่มก่อน แล้วทำไมต้องเป็นเรา ไม่มีใครทำ มันก็ต้องหาอาสาสมัคร ตรงนี้แหละครับ เราจะมองเห็นได้ถึงความทุ่มเท ถ้าไม่ทุ่มเท...

เราคงไม่เริ่มใหม่เพราะ ความผิดเล็กน้อยหรอกนะ

เราต้องเข้าใจก่อนนะครับ ทำงาน มันก็ต้องเจอปัญหา ถ้าทำงานแล้วไม่เจอปัญหา อันนี้หาน้อยมาก หรือไม่ก็ได้ทำงานที่มันไม่มีคุณค่าที่มันง่ายซะ จนใครๆหลับตาก็ทำได้ แต่เมื่อเจอปัญหา เราก็ต้องแก้นะครับ จะเล็กจะใหญ่ก็ต้องแก้ พยายามแก้ แล้วเดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเรื่อยๆ หากมันจะแย่ลงเราก็จะได้มีองค์ความรู้เพิ่ม อย่าปล่อยมันผ่านไปเฉยๆ คนเราต้องสู้ชีวิต สู้แล้วถึงจะได้ จะหวังพึ่งดวง พึ่งบุญวาสนา ถ้าเรียกแล้วไม่มา ก็ล่ม อย่าไปถอยเพราะเรื่องเล็กน้อย หากมีคนมาตำหนินิดหน่อยก็เลิก แบบนี้ถือว่าเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ใช้ไม่ได้เรื่อง RIZdontstarttoosoon

อย่าเห็นแก่ความสะดวกสบายกันนักเลย

อย่าเห็นแก่ความสะดวกสบายกันนักเลย มันเป็นภาระที่มาพร้อมกับความสดวกสบาย ความสมถะ มันไม่ได้จนอย่างที่คนส่วนใหญ่ไม่เข้าใจ ความสบาย ที่มันต้องแลกกับบางสิ่งบางอย่าง ที่เรามองข้ามไป มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่หรือจุดหักเหในอนาคต ผมก็ไม่ได้บอกช้าๆได้พร้าเล่มงาม และก็ไม่ได้บอกน้ำขึ้นให้รีบตัก ซึ่งเราเองก็ควรมีปัญญา วิเคราะห์หาทางใช้ทางที่ถูกต้อง ไม่ใช่ทางสบาย มันเหมือนยาพิษฉาบน้ำตาล มันเอาไว้ทดสอบจิตใจคน ถ้าเลือกผิดก็เดินไปอีกทาง ซึ่งจะแก้ให้ถูกนะได้ แต่ยาก ก็ฝากพิจารณาแล้วกัน RIZconfort