เรื่องยากๆ มันก็มีทางแก้ง่ายๆ

ผมว่าการที่เราแก้ปัญหาส่วนใหญ่ไมได้ เพราะเราทำมันยาก โดยการตั้งเงื่อนไขไว้เยอะแยะ เพราะเราอยากจะแก้ออกมาให้มันดีที่สุด เสมือนว่ามันไม่ผิดพลาดมาก่อน แต่อันนั้น มันทางยาก และส่วนใหญ่ก็ไม่เห็นใครทำได้ การแก้ไขบางอย่างที่จำเป็นต้องมีความสูญเสีย มันก็ต้องสูญเสีย แต่เราจะทำอย่างไรให้สูญเสียน้อยที่สุด เพราะจะไม่ให้ไม่เสียหรือเอาแต่ได้มันไม่ได้หรอก ถ้าเราเข้าใจ ตรรกะ และทำตาม ผมว่า แก้ไม่ยาก แต่ถ้าตั้งเงื่อนไขก่อนการแก้ มันจะยากตามข้อเงื่อนไข เราทำให้มันง่าย เรื่องยากๆมันจะได้แก้ง่าย RIZsolve

ถ้าอยากให้เขาเก่ง ต้องยอมให้เขาพิสูจน์ตัวเอง

ความเก่ง มันจะแสดงออกมาตอนที่ใช้มัน เขาต้องพิสูจน์ตัวเอง เช่นได้ทำงานที่รับมอบหมาย แม้ว่าเขาจะมาปรึกษา แต่เขาก็ต้องทำมันด้วยตัวเอง เรียนรู้เอง อันนี้เป็นสิ่งที่แม้ว่าเรียนสูงเรียนเก่งขนาดไหน แต่พอเจอของจริง ที่ไม่มีกฎตายตัว ดิ้นไปดิ้นมา ก็อาจจะเอาตัวไม่รอด เพราะทักษะพวกนี้ มันต้องเจอปัญหาเยอะๆ ถ้าเขาจะทำผิดบ้างก็ไม่เป็นไร ต้องให้เขาผิดบ่อยๆ เขาจะได้เรียนรู้ แล้วจะเก่ง แต่เราก็ต้องยอมให้เขาผิดบ้าง ที่มันไม่อันตรายต่อองค์กร ไม่งั้นพังราบ RIZmakepplgood

อยากจะสอนคนอื่นให้ได้ดีต้องมีความเป็นครู ไม่ใช่มีแต่ความเก่ง

คนเก่งบางที ก็สอนคนไม่เป็นหรอกครับ ถ้ามีความคิดที่อยากให้คนเก่งสอน แล้วเราไม่รู้เรื่อง อันนี้ไม่ผิดเลย แต่คนที่สอนได้ต้องมีความเป็นครู คือมีความรักที่จะสอน รักที่จะถ่ายทอดมอบความรู้ และก็แนะนำ ซึ่งครูที่ดี อาจจะไม่ใช่คนเก่งที่สุด แต่เขาปั้นคนเก่งที่สุด เลือกให้ถูกครับ ไม่ใช่เราต้องหาคนเก่งเสมอไป เราต้องไปหาคนที่พร้อมจะสอนความเก่ง และให้เก่งกว่าเดิมให้ได้ RIZlearn

เปลี่ยนแปลงไม่ได้เพราะ

จริงๆ จะบอกว่าคนเราเปลี่ยนแปลงไม่ได้ อันนี้ผมไม่เชื่อ เพราะถ้าเราจะเปลี่ยนแปลงจริงๆแล้วมันก็ต้องได้ไม่มากก็น้อย แต่เปลี่ยนแปลงแล้วยังไม่รุ่ง หรือยังไม่รอด อันนี้ถือว่าปกติ เราต้องมาดูรายละเอียดการเปลี่ยนแปลง เพราะ บางทีเราเปลี่ยนอยู่แล้วแต่มุ่งเป้าสั้นๆ จนทำให้ภาพใหญ่ๆไม่ได้เปลี่นนเท่าไร ดูเหมือนเป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าแล้วมันไม่ได้มีอะไรดีขึ้น หรือปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือ คิดว่าไม่เป็นไร แล้วพอถึงเวลาก็สายเสียแล้ว มันช้าไป เปลี่ยนตอนที่เรามีแรงกาย ถ้าไม่ได้ก็ตอนที่เรามีแรงใจ ถ้าไม่ได้ก็เปลี่ยนตอนที่เรามีลมหายใจ มันต้องลองดูครับ ยังไงก็พยายามหน่อยนะครับ RIZchange

คนเห็นสิ่งที่เราแสดงออก ส่วนที่ไม่แสดงออกอย่าคิดว่าเขาเห็น

คนเรามองกันส่วนใหญ่แต่เพียงภายใน เพราะจะให้รู้ถือภายใน ตื้นลึกหนาบาง มันต้องใช้เวลา ถ้าบางคนจะแสดงความสุขให้เห็น ก็อย่าพึ่งไปปักใจเชื่อ หรือแม้ว่าเขามีทุกข์ เราก็ไม่รู้ว่ามีทุกข์จริงหรือไม่ เราควรวางเฉยไว้ก่อน อย่าเอาอารมณ์ไปพันกับความรู้สึกให้มาก เดี๋ยวเราจะเป็นเหยื่อ แล้วเผลอไปเอง RIZsee

บางครั้งเราก็ต้องอดความสุขของเรา ให้คนอื่นเขามีความสุข

ความสุขเป็นสิ่งที่ใครๆก็อยากได้ และพยายามจะหามาให้ตัวเองให้มากที่สุด แต่การที่หาความสุขเข้าตัวเองนั้น มันก็อาจจะกระทบกับคนอื่น ไม่มากก็น้อย เพราะการที่เราเห็นแก่ตัว เพื่อความสุขของเรา ก็ไม่ผิด แต่มันดีหรือเปล่า เพราะการที่จะให้โลกนี้สงบเรียบร้อย เราต้องทำสิ่งที่ตรงข้ามสิ่งที่เราต้องการจะมีความสุข คือ เสียสละ ยิ่งเราเสียสละ ให้คนอื่นมากเท่าไร ยิ่งที่ให้คนอื่นได้มีความสุข เมื่อเขามีความสุขแล้ว ความสงบก็จะมาถึง และเมื่อนั้นในบางเรื่อง เราอาจจะเข้าถึงความสุขจริงๆก็เป็นได้ RIZsomehappy

เก่งเท่ากัน วัดกันที่ผิดน้อยกว่า

คนเก่งสองคนเจอกัน จะวัดว่าใครเก่งกว่าอันนี้ ต้องบอกที่หน้างาน เพราะเก่งเท่ากัน จังหวะของแต่ละคน เป็นเรื่องที่สำคัญมาก เพราะความผิดพลาดเพียงนิดเดียว มันจะเป็นสิ่งชี้ชัดเลยว่าใครเก่งกว่า เพราะคนเก่งบางช่วงเวลา ไม่ต้องเก่งก็ได้ แค่รักษาระดับ และควบคุมความผิดพลาดได้ บางงานเราไม่ต้องการฮีโร่ บางงานเราไม่ต้องการความหวือหวา หรือมีความเสี่ยงสูง แม้ว่าจะเสี่ยงแล้วชนะได้ก็ตาม เราต้องดูที่งาน แล้วเราจะรู้ว่า ถึงเราไม่เก่ง แต่ก็เอาชนะได้ RIZdepend

โปรดมองเรื่องเดิม ในมุมใหม่

เรื่องเดิมๆที่เราเห็นว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเลยนั้น แท้จริงแล้วมีการเปลี่ยนเปลงอยู่ หากเรายังมองมันเหมือนเดิม ด้วยมุมเดิมๆ รู้สึกกับมันเดิมๆ ก็ไม่มีอะไรแตกต่าง แต่กลับบางคน หรือ คนรุ่นใหม่ๆ เขามองด้วยมุมมองที่ไม่เหมือนเรา แล้วเขาเจออะไรบางสิ่งบางอย่างที่น่าสนใจ เขาก็ทำมันไปก่อน แล้วเราจะมาเสียดายว่ารู้งี้ รู้ก่อน รู้มาตั้งนานแล้วไม่ได้ ถ้าทำได้ต้องทำก่อน อย่าคิดอะไรเดิมๆไปตลอด ลองเปลี่ยนมุมมองบ้าง มันไม่ใช่เรื่องดีไม่ดี แต่มันจะทำให้เราเห็นอะไรอีกเยอะ RIZvision

ขมกินบ่อยๆก็ไม่ขม

ขมกินบ่อยๆก็ไม่ขม หวานกินบ่อยๆก็ไม่หวาน พอเราใช้ชีวิตด้วยความเคยชิน สิ่งที่เคยเป็นเรื่องพิเศษ มันก็กลายเป็นเรื่องปกติ บางที มันมีความพอดี แต่เพราะความเคยชิน ทำให้เรามองข้ามไป เช่น เรากินเค็มบ่อยๆ เราก็จะเพิ่มความเค็มไปเรื่อยๆ เพื่อให้คงความรู้สึกเท่าเดิม แต่ในบางจุดมันทำให้ เกินจุดพอดี กินเค็มไปก็ไม่ดีต่อใต หวานเป็นก็ห่วงเบาหวาน แม้ว่าจะได้รสไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย แต่ต้องรู้จักพอไม่งั้นมันจะทำร้ายตัวเอง ชีวิตก็แบบนี้ RIZuseto

ไม่ฝืน แต่ไม่ยอมแพ้

คนเราทำอะไร จำเป็นมากที่ต้องรู้ตัวเอง คนที่ไม่รู้ตัวเอง อาจจะทำอะไรพลาดไปเพราะทึกทักว่าตัวเองทำได้ ซึ่งเขาก็ยังไม่เคยลองไปก่อน อันนี้ดำรงตนด้วยความประมาท แต่ไม่ได้หมายความว่า ตั้งใจทำอะไรแล้ว จะประสพผลดั่งตั้งใจทุกครั้ง มันก็มีบ้างที่ทำไม่ได้ เพราะเราต้องรู้จัก รู้ขีดจำกัดของตัวเอง แต่เรื่องพวกนี้พัฒนากันได้ เพียวแต่เราต้องเข้าใจว่าต้องใช้เวลา หากเวลานี้จะใช้เลย แต่เรายังทำไม่ได้ก็ต้องยอมรับว่าทำไม่ได้ ไม่ใช่ถูลู่ถูกังทำไป มันก็ไม่ได้อยู่ดี เราต้องไม่ฝืนความจริง แต่เราก็ต้องไม่ยอมแพ้ในการฝึกฝน ถ้าเราอยากได้ ทำจริง ต้องฝึกฝน อย่ายอมแพ้ ถึงแม้ได้ไม่ได้ไม่ใช่เรื่องใหญ่...