Author: admin

เด็กๆส่วนใหญ่ มีความต้องการ มากกว่าความสามารถในการทำงาน เขาเก่งกว่าคนรุ่นก่อนๆได้ ทำอะไรก็ได้มากกว่า ความสามารถก็ดีกว่า แต่ที่เขาทำไม่ได้ดีกว่า เพราะเขาคิดเห็นแก่ตัวเองเกินไป ด้วยเพราะประสพการณ์ในโลกยังน้อย รู้เรื่องยังน้อย อยู่กับสิ่งที่คิดไปเองมากไป พอให้ทำ ก็ทำไม่ได้ เพราะมันแย้งกับสิ่งที่เป็นมากไป และเข้าก็ยังไม่รู้จักรักในสิ่งที่เขาทำเลย เข้าใจลึกซึ้งกับสิ่งที่เขาทำได้อย่างไร เก่งๆแล้วทำไม่ได้ มันก็เยอะแยะไป ถ้าเราว่าด้วยเนื้องาน เอาทำได้ดีกว่า เพราะมันใช้ได้ RIZlovewhatyoudo https://www.facebook.com/rizthink/

โดนคนอื่นหลอก มันแย่แต่ไม่ที่สุด เพราะเราไม่รู้ เพราะถ้าเรารู้ เราสมยอมให้เขาหลอกเรา แต่ถ้าเราหลอกตัวเอง เราไม่ได้สมยอม แต่เราไม่ยอมรับรู้ ใช่ไม่ใช่ ดีไม่ดี ถูกไม่ถูก รู้อยู่แล้ว ยอมรับเถิด RIZfoolself https://web.facebook.com/rizthink/

เริ่มทำอะไรมันยากเสมอครับ ที่แน่ๆไม่มีคนรู้และเข้าใจว่าเราทำไปทำไม จะคุ้มหรือเปล่าที่เราทำ หรือฝันเฟื่อง เพ้อเจ้อ ต่างๆนานา ถ้าเราอยู่ดีอยู่แล้ว แล้วต้องขยับขยาย มันก็มีความเสี่ยง และเสี่ยงสูง แต่เราเราเข้าใจความเสี่ยง มันก็รู้ว่าต้องแก้ไขอย่างไร มันก็จะไม่เสี่ยง คนอื่นไม่เข้าใจเราเหรอครับ จะขอให้ช่วยอะไร บางทีมันก็ไม่ได้อย่างที่ใจอยากได้ แต่มันก็แบบนี้แหละครับ คือการคัดกรอง ถ้ามันใช่ง่ายๆ ใครๆก็ทำกันไปหมดแล้ว มันก็ไม่พิเศษ แต่ที่มันพิเศษเพราะมันทดสอบคน RIZhard

จะทำทุกอย่างให้เป็นอย่างที่เราคิดไม่ได้หรอก ไม่ใช่จะคิดเองเออเองแล้วคนอื่นต้องตามเราอย่างนั้นหรือ จะทำอะไรก็คิดว่าทำได้หรือทำไม่ได้ หรือว่ากลัวว่าจะทำไม่ได้ก็เลยไม่ทำ จะทำอะไรที่ทำได้อย่างเดียวมันก็ไม่มีมาหรอก เจ็บแล้วเรียนรู้ ดีกว่าไม่ยอมเจ็บแล้วไม่ได้รู้อะไรเลย มันต้องเข้าแลก ถ้าได้รู้มันก็คุ้มถึงจะไม่ได้ตามที่คิด RIZreject https://www.facebook.com/rizthink/

ยิ่งทำอะไรเดิมๆทุกวัน บางทีเราก็รู้สึกหลงทางนะครับ ทั้งๆที่เราเริ่มทำ เรามีความฝัน เรามีเป้าหมาย แต่พอทำสักระยะนึง ปัญหาเยอะ หรือไม่เจอปัญหาเลย อยู่ได้ หรืออยู่รอดไปวันๆ ปัญหาที่ระหว่างการเดินทางเราต้องถามตัวเอง และต้องหาคำตอบให้ได้คือ ตอนนี้เราอยู่ตรงไหน เราจะได้ประเมินและคาดการณ์ต่อได้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อ จะต้องปรับเปลี่ยนแผนไหม หรือว่าต้องรีบเร่ง แม้มองว่าจำเป็นต้องล้มเลิกหรือเปล่า เราต้องถามตัวเอง ว่าเราอยู่ตรงไหนแล้ว ไม่ต้องรอให้คนอื่นมาถามค่อยฉุกคิด คิดเองได้ก่อนเลย RIZwhere https://www.facebook.com/rizthink/

เราชินกับอะไรเดิมๆจนไม่ยอมจะสูญเสียมันไป จนเราไม่ได้ปรับตัว หรือรู้ตัวว่ามีอะไรดีกว่าเดิมแล้ว ทุกวัน มันมีพัฒนาการ สินค้า สิ่งของ หรือบริการ ก็มีการพัฒนา เมื่อพัฒนาไปมากๆสิ่งเดิมๆจะโดนละทิ้งไป หยุดผลิต หยุดปรับแต่ง หยุดการให้บริการ มันก็อาจจะใช้ได้อยู่ แต่มันก็อยู่แค่นั้นไม่ได้สนโลกเท่าไร ถ้าเราสนโลกเราก็ต้องปล่อยมันไป แล้วไปหาสิ่งใหม่ทดแทน เพราะสิ่งที่สูญเสียไปนั้น มันย่อมมีสิ่งที่กลับมาในรูปแบบอื่น RIZconvert https://www.facebook.com/rizthink/

เรื่องที่ไม่ควรทำ ในการค้าขายสินค้าที่ก็ไม่ได้มีความแตกต่างอะไรคือ สงครามราคา การตัดราคาคู่แข่งด้วยการ ตัดราคาตัวเอง สิ่งที่ต้องคิดคือ เราจะได้เป็นผู้ชนะเมื่อไร แล้วส่วนต่างกำไร ลดลงมากแค่ไหน เราอยู่ได้ไหม เราบริหารต้นทุนดีหรือไม่ ถ้าตัดราคาเฉยๆไม่คิด เราได้ลูกค้ามา ถ้ามีใครถูกกว่าลูกค้าก็ไป หรือคู่แข่ง ไม่ยอมออกจากตลาด มาขายแข่งกับเราต่อ ยิ่งทำก็ยิ่งขาดทุน จะทำคิดให้ดี ทุนถึงจนคู่แข่งเลิกหรือเปล่า ถ้าคู่แข่งเหนียวเราจะรอดหรือเปล่า RIZdump https://www.facebook.com/rizthink/

หากเราทำสิ่งใดอยู่ คนอื่นเขาอาจจะไม่สนใจ เขามองข้ามความตั้งใจ ไม่ต้องสนใจที่เขามองผ่านเรา เพราะเรายังทำไม่ได้ ใครเขาจะสนใจ แต่เราใช้ความขยัน ทำให้เรามีโอกาส ไปมากกว่าเดิม มีโอกาสจะให้ผลสำเร็จ เมื่อสำเร็จแล้วไม่ต้องกลัว สิ่งต่างๆที่ดี มันจะมาหาเราเอง คนที่เคยปรามาส จะกลับมาชมเชย คนที่มองข้ามจะมองคุณอยู่ในสายตา เมื่อมันใช่ และถึงเวลาของมัน RIZeffort https://www.facebook.com/rizthink/

เวลาผมเจออะไรยากๆ ที่ทำไม่ได้ แล้วไปขอความช่วยเหลือผู้ที่มีประสพการณ์ หรือเชี่ยวชาญ เขาทำแป๊บเดียวเสร็จเลย บางที ผมก็ทึ่งนะครับ ว่าสิ่งยากๆ ที่ผมคิดนั้น เขาทำมันเหมือนง่ายเลย จริงๆ มันก็คงเป็นเพราะความชำนาญของเขา เพราะเขาทำมานาน มีประสพกาณ์ ผ่านการแก้ปัญหามามาก เลยรู้ว่าต้องทำอย่างไร แก้อย่างไร บางทีเราเอาเรื่องใหญ่ๆของเราไปปรึกษาผู้ใหญ่หรือผู้เชี่ยวชาญ เขาอาจจะให้แนวทางดีๆที่เราคิดไม่ถึงก็เป็นได้ หรือไม่ก็สิ่งที่เรารู้แต่เราไม่ยอมทำหนีมันตลอด คือยอมรับความจริง RIZbigtosmall https://www.facebook.com/rizthink/

คนที่เป็นคนมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่คนอื่นที่ทำเป็นนิสัยอยู่แล้วนั้น อาจจะกลายเป็นคนเลวทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไร หรือทำอะไรผิด บางที เราให้ มากกว่า ที่ธรรมดาเขาให้กัน หรือช่วยมากกว่าที่คนอื่นเขาช่วยกัน มันเลยกลายเป็นมาตราฐานว่า ที่คนมองว่า ถ้าเป็นเรา เราให้เขามากกว่าคนอื่น แต่ที่มากกว่าคนอื่นนั้น คนอื่นก็จะมองว่าเป็นธรรมดาของเรา เหมือนเราช่วยเขาสุดๆแล้ว เขาไม่ได้คิดว่าเราช่วยสุดๆแค่ช่วยเฉยๆ พอเมื่อเราไม่มี ไม่ได้ให้ ไม่ได้ช่วยเต็มที่เหมือนเช่นเคย อาจเพราะอะไรบางอย่าง เขาอาจจะมาทวงส่วนต่าง ทั้งที่เทียบกับคนอื่นเราดีกว่า หรือเท่ากับด้วยซ้ำ แล้วที่ผ่านมา ไม่เคยจะรู้สึกอะไรที่เราทำเลยหรือ…....