วิกฤต คือ โอกาส

สิ่งไม่ดีของคนๆหนึ่ง อาจจะเป็นสิ่งดีๆสำหรับคนอีกคนหนึ่งก็เป็นได้ อยู่ที่คนเหล่านั้นจะมองเห็นอะไร ถ้าคนนึงมองเห็นสิ่งนั้นคือปัญหา อีกคนอาจจะมองเป็นโอกาส การแสดงออกของแต่ละคน มันก็จะสะท้อนความคิดออกมา บางคนกลัวที่จะทำ แต่บางคนไม่เคยลังเลที่จะลอง แล้วคุณคิดว่าใครจะล้มเหลว หรือใครจะมีโอกาสสำเร็จ ผมว่าพวกคุณโตแล้ว คิดเองเป็นว่าใคร RIZcresis

เล่นพรรคพวกแล้ว ต้องมีคนเก่งด้วย

เป็นคนต้องมีพวก อันนี้จำเป็นมากครับ เก่งคนเดียว แบบข้ามาคนเดียวเนี่ย อยู่ยาก มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ยังจำเป็นต้องอยู่รวมกัน ทำกิจกรรมต่างๆอยู่ ถ้าเราทำอะไร ไม่มีเพื่อนมันก็ลำบาก ถ้ามีเพื่อนมันก็ดี ก็จะได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน แต่ถ้าเราจะทำอะไรสักอย่างแล้ว เอาแต่เพื่อนสนิท ใกล้ตัว เอาแต่คนกันเองอย่างเดียว โดยไม่สนใจเนื้องาน ว่าต้องมีคนทำได้หรือไม่ จะเอาพวก เล่นเพื่อนไม่ว่า แต่มันก็ต้องมีคนมีฝีมือด้วย ถ้าเพื่อนไม่มี ก็จำเป็นต้องเอาคนนอก หาคนมาทำงาน ให้เหมาะกับงาน...

ฟังคำคนอื่นแล้วคิด อย่าพึ่งคล้อยตาม

คนที่ฟังคน ย่อมได้อะไรมากกว่าคนไม่ฟัง แต่ฟังมันก็ต้องมีหลัก มีสติ ไม่ใช่ฟังอะไรก็ว่าตามเขาไปหมด ฟังแล้วหัดต้องคิด ไม่ใช่คล้อยตาม ถูกเราคิดพินิจให้รู้ว่าถูก ผิดเราก็ต้องรู้ว่าผิด อย่าฟังแค่เพราะมันดี แล้วก็ตาม เพราะสิ่งดี มันอาจจะไม่ดีกับเรา แต่เขาไม่ผิดนะ เรานะผิดเอง เพราะไม่คิด RIZlisten

อย่าเก่งกว่าใครแค่เพียงวาจา

เราไม่ใช่นักการเมือง เราไม่ใช่มีแต่วาทศิลป์ ที่จะเข่นแข่งกับคนด้วยเพียงคำพูด เพราะการเอาชนะทางคำพูดนั้น มันเหมือนยกตนขึ้นข่มท่าน ไม่มีใครชอบหรอกครับ คนโดนก็ไม่ชอบ คนฟังก็ไม่ชอบ และเอาชนะกันด้วยคำพูดมักจะทำให้บาดหมางใจมากกว่า ใครๆก็อยากจะฟังแต่สิ่งดีๆ อยากฟังเสียงคนชม แม้รู้ว่าไม่จริง ก็ยังอยากฟัง คนที่พูดจาไพเราะ ย่อมมีคนอยากพูดด้วย เมื่อมีคนฟัง เราก็ย่อมทำในการชักจูงเขามาให้เราฟังคล้อยตามเราได้ง่ายขึ้น สิ่งต่างๆก็จะง่ายขึ้นเอง RIZtalk

หลุมพรางของความเคยสำเร็จ

เป็นไหมครับ เวลาจะทำอะไร เราก็มักเทียบกับอดีตเก่าๆของเรา ว่าสิ่งที่เราเคยทำได้ เพราะอย่างนั้นอย่างนี้ ตอนนี้เราก็เลยคิดว่า มันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ถ้าให้ทำจริงๆ จะทำได้หรือเปล่าครับ ไม่รู้เลย ได้หรืออาจจะไม่ นับวันยิ่งน่ากลัวครับ เหมือนกับว่า ตื่นมาแล้วเราตกยุคตกรุ่นไปแล้ว แต่เราไม่ยอมใช่ไหมครับ เราก็พยายามอัพเดทกัน เพื่อให้อยู่ทันยุคเท่านั้นเอง มีอะไรใหม่ๆ เราก็ต้องฝึกครับ แต่มันก็มีอะไรใหม่ๆออกมาบ่อยจัง เอาว่ามือถือ แป๊บๆ ออกรุ่นใหม่ให้เรา migrate กันอีกแล้ว...

โอกาสท่ามกลางวิกฤต

เป็นเรื่องที่คุยสนุกไม่เคยเบื่อเลยครับ เพราะปัญหาเล็กปัญหาใหญ่มันก็เกิดตลอด พอเกิดมาแล้ว บางคนก็ล้มตาย บางคนก็เติบโตอย่างรวดเร็ว มันขึ้นอยู่กับ มุมมองและความสามารถของแต่ละคน ถ้าเรามีความเชื่อว่าเราเสียอะไรไป แล้วจะได้อะไรกลับมา เพียงแต่ต้องมองว่า ที่ได้กลับมาคืออะไร ยกตัวอย่างตกงาน เราก็จะได้เวลา ซึ่งเราก็เอาเวลาที่เรามีไปทำอะไร ไม่ใข่จมอยู่กับวิกฤต แต่ให้มองหาโอกาส มันง่ายกว่ามองในเวลาทั่วๆไปอีก เชื่อมั่นในตัวเอง RIZcresis

เมื่อพูดถึงความถูกต้อง พูดแทบตายเอาถูกใจอยู่ดี

จริงๆ ความถูกต้องย่อมมีมาตราฐานของมัน จะเอาตามอำเภอใจไม่ได้ ถูกคือถูก ผิดคือผิด แต่ถ้าเราคุยกับลูกค้า เมื่อเราพูดถึงความถูกต้อง เราต้องสำเนียกเรื่องถูกใจไว้เลยครับ เพราะถ้าเขาเอ่ยว่าความถูกต้อง จัดไปเลยตามนั้น ไม่ต้องเอาเรื่องถูกผิดเข้ามา อวยๆ ตามไปเลย เพราะไม่งั้นก็เหมือนไปเถียงลูกค้าไปเปล่าๆ ค้าขาย มันก็ต้องยืดหยุ่น ยอมได้ก็ยอมไป เพราะไม่งั้น คุยถูกต้องแทบตาย เขาก็ไม่ซื้ออยู่ดี RIZrightmind

ถ้ารู้เฉยๆไม่ต้องรู้มันหรอก

การที่เกิดปัญหาขึ้นแล้ว เราพยายามคนหาปัญหากับต้นเหตุของปัญหาเพื่อแก้ไขนั้น เป็นสิ่งที่ดี เพราะเราจะได้ไม่ผิดซ้ำหรือรู้ว่าจะต้องหลบเลี่ยงหรือจะแก้ไขอย่างไร แต่ถ้ารู้เพื่อได้รู้ เช่นเพราะทำไมแล้วเราก็ไม่ได้คิดแก้ไข หรือจะทำอะไรสักอย่าง มันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะรู้ แต่โดยปกติคนเรามันชอบสอดรู้อยู่แล้ว และบ่อยครั้งที่รู้ รู้ความจริง มันทำให้เราแย่กว่าเก่าอีก แต่มันก็อดใจไม่ได้ มันต้องฝึกอดใจนะ ถ้ารู้แล้วไม่ได้ช่วยอะไร หรือไม่เกิดอะไร ไม่มีประโยชน์ ก็ไม่จำเป็นต้องพยายามหรือเสือกไปรู้เลย หาเรื่องใส่ตัวเพิ่มไปเปล่าๆ เว้นแต่มันให้รู้เองก็โอเค อันนี้ก็ต้องตามน้ำไป RIZknow

เอาจริงๆแล้ว ทำธุรกิจ คือ ต้องมีกำไร

ตอนทำธุรกิจ เวลาบอก positioning ว่าเราเป็นใคร ก็บอกไปเถอะครับ จะขายอะไร ทำอะไร หรืออะไรก็ว่าไปเลยครับ อันนั้นคือไว้บอกคนอื่น ให้เขารู้ว่าเราทำอะไร จะทำสื่อ ซื้อมาขายไป หรืออื่นๆก็ตาม แต่ที่สำคัญหัวใจของมันคือ ทำแล้วต้องมีกำไร ลงเงินกันแล้ว ต้องทำให้มันงอกเงย เพิ่มพูน เพราะจะอยู่ให้ได้ ต้องมีกำไร ไม่เป็นไรถ้า ก่อนที่จะกำไร มันต้องลงทุน หรือขาดทุนบ้าง แต่ถ้าทำแล้วไม่มีกำไร...

นอกจากหนังสือ จะรู้ก็ต้องคุย

จะเป็นหนอนหนังสือ เราก็จะรู้ความรู้จากคนเขียน มันดีนะครับ เพราะเราอ่านตอนไหน เราก็จะได้มีความรู้เพิ่มพูน แต่จะมุ่งมั่นอ่านอย่างเดียวก็ไม่ได้ เราต้องมีปฎิสัมพันธ์กับคนด้วย เพื่อให้ได้รู้ว่าเขาคิดอะไร อยากรู้เรื่องอะไร ก็ไปถึงแหล่ง หรือไปคุยกับคนรู้ มันก็ช่วยย่นเวลาเราอ่านหนังสือ เพราะเรียนรู้ ไม่ได้อยู่ที่การเรียนการสอนหรือเพียงตำรา คุยไปเรื่อย ถ้าเราไม่เพ้อเจ้อ เราก็ได้ประโยชน์ RIZtalk