Category: daily note

รูปแบบการรบแบบไร้รูปแบบที่สุด มันก็คงเป็นการรบแบบกองโจร มันเป็นการรบ ที่ไม่ได้มีแบบแผนตายตัว มีแต่เป้าหมาย ปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ หาช่องว่าง จุดบอดและเข้าตี แม้จะไม่ได้เป็นความยั่งยืน แต่มันก็สามารถเอาตัวรอดได้ทุกครั้ง อย่าไปยึดติดธรรมเนียมหรือกฎให้มาก เมื่อเวลาเปลี่ยน กฎไม่เปลี่ยนยังไม่ยอมเปลี่ยน ช้าเร็วก็ต้องเปลี่ยน คิดแบบจะ hack ระบบตลอดเวลา อะไรที่ทำได้มากกว่าข้อห้าม อย่าเจอกำแพงขวาง เลยต้องหยุด แล้วโทษแต่กำแพง ต้องหาทาง จะปีนข้าม จะอ้อม จะขุด...

ถ้าคนอื่นเรียกความสุขของผมว่าความล้มเหลว ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะมันไม่ได้เป็นอย่างที่คนอื่นคาดหวัง ผมพยายามบอกคนอื่นว่าผมมีความสุขในแบบที่ผมเป็น และเขาไม่ได้เข้าใจผมเลย ผู้คนทั่วไปไม่เชื่อคำพูดนี้ เมื่อใดก็ตามที่บอกว่าผมมีความสุข ผู้คนมักบอกว่า “ไม่มีทางเป็นไปได้” ทำไมล่ะ มันไม่จำเป็นเลยที่จะแบกเรื่องราวของคนอื่น หรือสังคมจนเกินขอบเขต ไม่เช่นนั้นเราจะไม่มีความสุขเลย กับสิ่งที่คนอื่นบอกว่าดี และสมควรในมุมมองของเขา RIZhappyiswhat https://www.facebook.com/rizthink/

หากเราจะขายอะไร เราต้องรู้ว่าเราขายใคร ไม่ใช่แค่ตั้งใจจะขายใคร แต่ต้องรู้ว่าใครเป็นลูกค้าของเรา ลูกค้าของเรานิสัยเป็นอย่างไร แล้วถ้าจะขายต้องทำอย่างไร ไปขายที่ไหน ราคาควรจะเป็นเท่าไร ส่วนใหญ่ SME ไม่ได้ขาย mass ถ้างั้นต้องเอาให้แม่น จะสู้ลดราคาเข้าไปอย่างเดียว ก็อาจจะขายได้ แต่อาจจะไม่ได้ลูกค้าตัวจริง ถ้าไม่ได้เจอตัวจริงแล้วขายได้ ปัญหาที่ตามมาอาจจะได้ไม่คุ้มเสีย คนที่เรามองเป็นเป้าหมายแท้ๆ ต้องมีศักยภาพอยู่แล้ว ไม่ต้องมองว่าเขาต้องดูดี ขอให้เขาเป็นคนที่ใช่ก็พอ RIZfinding https://www.facebook.com/rizthink/

ปัญหาเล็กหรือปัญหาใหญ่ เรื่องเล็กหรือว่าเรื่องใหญ่ มันก็ต้องแก้ด้วยกันทั้งนั้น จะบอกว่าอะไรสำคัญไม่สำคัญไม่ได้ เพียงแต่ต้องจัดอันดับความสำคัญ จะบอกว่าเล็กๆไม่ทำ ใหญ่ๆค่อยทำ ก็ไม่ถูก เล็กๆนี่แหละเป็นต้นเหตุของเรื่องใหญ่ๆ รูรั่วนิดเดียวถ้าน้ำค่อยซึมวันนึงเขื่อนอาจจะแตกก็ได้ เราต้องให้สำคัญกับเรื่องเล็กๆ อย่ามองข้าม อย่าดูถูก อย่าคิดไปเอง เราต้องให้ความเคารพ อย่าหยิ่งผยอง และอย่างชะล่าใจ สิ่งที่กล่าวมา ล้วนแล้วเป็นเหตุของความวิบัติเป็นอย่างยิ่ง RIZsmallsize https://www.facebook.com/rizthink/

ส่วนใหญ่ผมชอบพูดถึงปัญหา เพราะปัญหามันมีไว้แก้ แก้ได้ดีแก้ได้เร็ว ก็แล้วแต่ความรู้ความสามารถและประสพการณ์ และสิ่งที่ผมสังเกตุเห็น ผมเห็นคนที่มีความเชี่ยวชาญมักจะแก้ปัญหาด้วยความเชี่ยวชาญก่อนเป็นหลัก โดยไม่ตีโจทย์ ขบคิดปัญหาเลย เอาความสามารถตัวเป็นที่ตั้งแล้วลุยเลย ผมเชื่อว่าส่วนใหญ่ มักใช้เวลานาน เพราะหาปัญหาไม่เจอแล้วรีบแก้ปัญหาเลย ทุกอย่างผมว่าต้องเริ่มที่เบสิก หรือพื้นฐานก่อน เราต้องรู้ว่า ที่มีปัญหา ต้องหาถึงต้นปัญหา เพราะบางปัญหาไม่ใช่เราผิด แต่เป็นเพราะเขาผิดแล้วก็มาบอกว่าเราผิด เราเลยรีบแก้ส่วนของเรา แต่เราก็หาไม่เจอว่าเราผิดอย่างไร เพราะจริงๆเราไม่ได้ผิด การทำเช็คลิส การกำหนดกรอบ มักจะช่วยได้เสมอ...

ความสำเร็จ มันไม่ใช่อะไรที่ต้องมีก่อนถึงจะสำเร็จได้ ไม่ใช่มาจากความเพรียบพร้อม ต่อให้คนมีความเพรียบพร้อมก็ไม่แน่จะสำเร็จได้ และยิ่งความไม่พร้อมด้วยเหตุต่างๆการณ์ต่างๆทำให้เรายิ่งต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อจะสำเร็จได้ ใช่ครับ สู้ครับ เห็นนักรบ ไม่ใช่ต้องมีอาวุธครบถึงจะชนะ มันแค่ได้เปรียบ แต่เพราะเราสู้ ยิ่งไม่มี ยิ่งด้อยกว่า เราย่อมต้องคิดแผน คิดถึงตัวช่วยเท่าที่เรามีหรือหาได้ สู้ครับ สู้ สู้ไป ยังไงเมื่อใจมา เรากล้าก้าวกล้าลุย มันก็ใกล้ความจริง จนกว่าจะถึงความสำเร็วที่ไม่ไกล RIZfight https://www.facebook.com/rizthink

ในช่วงแห่งความผิดปกติ ผมว่าคงไม่มีคนที่เตรียมแผนรับมือได้เต็มร้อย หากมีการเตรียมตัวมาก่อน มันก็ย่อมดีกว่า แต่ใดๆล้วนแล้วไม่เหมือนกันเสียทีเดียว ปัญหาที่โถมเข้ามาย่อมไม่มีรูปแบบและคำเตือนที่แน่ชัด ว่าฉันจะมาแบบนั้นแบบนี้ แม้ควรจะวางแผนให้ละเอียดถ้วนถี่ แต่ถ้าเวลามันเร่งจนไม่มีเวลาวางแผน อะไรที่แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าก็ต้องทำไปก่อน อย่าปล่อยให้ว่าง อย่าทำให้ dead air มีอะไรทำได้ทำไปก่อน รวบรวมประสพการณ์ เชาว์สติปัญญา ทำเลยครับ เรียกว่าแก้ไขเฉพาะหน้า เพื่อซื้อเวลาวางแผนที่ดียิ่งขึ้น ทำไปแก้ไปอย่างมีชั้นเชิงและยั่งยืน RIZbetterhurry https://www.facebook.com/rizthink/

ไม่ขายไม่ขาดทุน หรือขาดทุนไม่ขาย ถ้าในเวลาปกติที่เราก็ค้าขายพออยู่ได้แล้วก็อาจจะไม่มีปัญหาอะไรมากนัก แต่พอในวิกฤติ สภาพคล่องมันหายไปจากตลาด เราจำเป็นต้องคิดใหม่ ถ้าไม่มีเงินมาหล่อเลี้ยงองค์กร หรือส่วนตัวนั้น จะเป็นปัญหา กำไรจริงๆ เกิดจากการขายได้ ไม่ใช่กำไรที่คิดว่าจะขายแล้วได้เท่านั้นเท่านี้ แต่ขายไม่ได้ แล้วมันจะมีประโยชน์อันใด อย่างตัวเราเอง อะไรไม่จำเป็นก็ขายๆออกไปบ้าง ให้มีสภาพคล่อง ให้ได้จับเงินสด เพื่อความปลอดภัย ยิ่งวิกฤติอะไรไม่เคยเกิดก็เกิดขึ้นได้ ของถูกเต็มตลาดเพราะทุกคนต้องการเงินสดมาเป็นสภาพคล่องให้หล่อเลี้ยงให้อยู่รอด ให้ตายช้ากว่าวันนี้ หากโชคดีอยู่จนวิกฤติผ่านไป เรายังกลับมาตั้งตัวได้ แต่พวกหยิ่งๆ...

สายน้ำไม่ค่อยท่า วันเวลาไม่เคยรอใคร มันก็คงจะจริง หากเราจะเรื่อยๆเปื่อยๆ หรือจะพยายามตั้งใจอย่างไรก็ตาม เราจะช้าไม่ได้ ปล่อยปะละเลยว่าค่อยๆทำไม่ได้ เราต้องแข่งกันมัน คุณเวลา เวลาเป็นสิ่งที่จะหมดไปเรื่อยๆ อย่างน้อยชีวิตเราก็มีจำกัด เมื่อเรารู้ว่า เวลามันไม่เคยคอยเรา เราควรจะเคารพกฎ และทำตัวอยู่ในกรอบเวลา หรือสร้างกรอบในเวลาอีกทีหนึ่ง เพื่อจะได้ให้เสร็จกิจในเวลาที่เราตั้งเงื่อนไขไว้ RIZtime https://www.facebook.com/rizthink/

คนไทยก็เป็นคนที่ขี้สงสาร เห็นใครมีปัญหาหรือเดือดร้อนแล้ว ก็อยากจะช่วยเหลือ และดันสังคมเรามองว่า เจอคนที่ลำบากไม่ช่วยเหลือ ถือว่าเป็นคนไม่ดี คนเห็นแก่ตัว ก็เลยยิ่งแล้วใหญ่ เพราะการอยากช่วยเป็นสิ่งที่ดี แต่ช่วยได้หรือไม่นั้น เราไม่ได้เอามาคิดต่อ จริงๆไม่ใช่เรื่องเห็นแก่ตัวนะครับ ถ้าเราเจอคนลำบากแล้วเราไม่ได้ช่วยเขา แต่เราก็ต้องมีเหตุผลที่ไม่ช่วยด้วยเหตุอันสมควร ไม่งั้นใครๆก็มาขอให้เราช่วยแล้วเราต้องช่วยก็ตายพอดี หรือช่วยไม่ได้ก็ใจเหลือเกินที่จะช่วยแล้วมันเบียดเบียนตัวเอง จึงต้องมีเงื่อนไขของการที่จะช่วยเหลือคนอื่น เช่น เราเหลือแล้ว จึงเอาส่วนเกินไปช่วย เรามีแล้วพอสมควร สามารถช่วยคนอื่นโดยไม่เบียดตัวเองเป็นต้น เอาที่ทำได้ อย่าไปสนใจคำพูดหรือสายตาคนมอง เพราะเราอยู่กับตัวเอง...