อย่าแค่บ่น ถ้าไม่พอใจกับสิ่งที่มี

เงินไม่พอใช้ แล้วไปอิจฉาคนอื่นเขา ถ้าเงินเดือนเก้าพันแล้วมันไม่พอกิน คิดถึงความสามารถเราก่อนว่ามันเหมาะที่ระดับไหน ถ้าเราดีจริง มันก็ต้องได้มากกว่านี้ แต่แรกเริ่มมันก็ต้องหาที่สร้างผลงานก่อน แล้วค่อยขยับขยาย แต่ถ้าเล็งผลเลิศมันไม่ได้เกิดหรอก มันไม่มีใครรู้อยู่ดี RIZdontcomplain https://www.facebook.com/rizthink/

อย่าเชื่อคนง่ายนัก

มีคนชวนคุณมากมายให้ร่วมหุ้นหรือร่วมกิจกรรม ด้วยสิ่งที่เขาเล่าบอกมาจากสุจริตใจ ด้วยสิ่งที่เขาจะอ้าง ด้วยตัวเลขอันเหลือเชื่อ หรือ คนที่อ้างว่าต้องการคุณ อยากซื้อของๆคุณ มันก็ไม่ได้มีอะไรมารับรองว่าเขาซื้อคุณจริงๆ คุณรู้ว่าของจริง คือเงินมันต้องมาถึงคุณจริงๆ ไม่ใช่แค่คำพูดมองโลกในแง่ดี คุณรู้อยู่แล้วว่าโลกความจริงเป็นอย่างไร มันอยู่ที่คุณจะเปิดใจยอมมองมันหรือเปล่า มันไม่สำคัญหรอกว่าใครจะพูดอย่างไร แค่อย่าไปบ้านิยายตามไปก็พอ RIZdontbe https://www.facebook.com/rizthink/  

อย่าผิดกับเรื่องเดิมซ้ำๆ

ความผิดพลาด ผมถือว่าเป็นเรื่องปกติ มันก็มีเผลอเรอ คะนอง ไร้สติ ตามวัย แต่ทุกครั้งที่ผิดพลาด มันคือการเรียนรู้ และการเรียนรู้ไม่ใช่เอาไว้รู้เฉยๆ มันต้องรู้แล้วจะได้ไม่ทำผิดไม่ให้เกิดซ้ำอีก คนจะโตได้ ไม่ใช่แค่วัย อย่างเดียวเท่านั้น แต่มันคือเอาความรู้รวมกับประสพการณ์ ว่าอะไรควรไม่ควร ดีไม่ดีอย่างไร เมื่อเรียนรู้แล้วต้องปฎิบัติจะได้ระแวดระวัง ไม่ให้เกิดขึ้นอีก ไม่งั้นจะบอกว่ารู้แล้วแต่ไม่ทำ มันน่าอายนะครับ RIZwrongway https://www.facebook.com/rizthink/

เตรียมเงินไว้ เผื่อเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุด

โลกเราจริงๆไม่ได้สวยงาม ปล่อยให้คนวิ่งอยู่บนทุ่งลาเวนเดอร์นะครับ คนที่ไม่เคยผ่านเรื่องร้ายๆมา จะคิดว่าทุกอย่างง่ายไปหมด มองโลกในแง่ดี และคิดเข้าข้างตัวเอง หากมีปัญหา เราก็สามารถแก้ไขได้เพียงแค่ดีดนิ้ว เมื่อปัญหามา จะเพราะตัวเอง หรือเพราะคนอื่น หรือระดับวิกฤติที่ใครๆก็โดน เราพร้อมจะรับมันหรือยังครับ และจังหวะความซวยนั้น มันไม่ได้มาเดี่ยวๆโซโล่ เพราะแค่มาเดี่ยวก็แทบกระอักแล้ว มันยังช่วย ญาติพี่น้องมันมา ให้เราซวยซ้ำ ซวยซ้อน ซวยจุกจิกไม่รู้จบ จะได้ก็ไม่ได้ได้ วืดว่าวกันไป เรื่องคือ คุณเตรียมทางรอดไว้หรือยัง...

ของที่ไม่เคยมีอยู่ แล้วจะเอาที่ไหนมาเสีย

บางครั้งคนเราก็คิดมาก คิดฟุ้งไปไกล คิดมีคิดได้ คิดระวังรอบครอบ แต่บางที ฉลาดก็ไม่เฉลียว คิดเผื่อไปหมด คิดจนเลยความจริง บางทีเรายังไม่ได้มีสิ่งนั้น แต่เราก็ไปถึงถ้าเรามีสิ่งนั้นแล้ว เราอาจจะเสียไปเพราะเราทำสิ่งนี้ ใช่และไม่ใช่ครับ เพราะเราไม่รู้ว่า ถ้าเรามีจะเสียมันไปหรือไม่ แต่ที่แน่ๆ เอาให้เรามีก่อน แล้วค่อยคิดเสีย ถ้ายังไม่มี ไม่ต้องไปคิดให้เสียเวลา มันจะไปไกลกันใหญ่ RIZnothinghave https://www.facebook.com/rizthink/

กังวลเรื่องคนอื่นไม่ได้อะไร

ทำงานมันเจอปัจจัยหลักๆอยู่สองปัจจัย คือ ปัจจัยภายใน และปัจจัยภายนอก ภายนอกเป็นเรื่องที่ควบคุมไม่ได้ เราก็ได้แต่ติดตามสถานการณ์ จะทำอะไรกับมันมากก็ไม่ได้ กังวลแล้วก็ไม่ได้อะไร ฉนั้นกังวลแล้วก็อย่าไปอะไรมาก อะไรทำได้ก็ทำไป แต่อย่าคิดว่ามันจะทำตามเรา เราเป็นส่วนเล็กๆของมันเท่านั้นเอง ส่วนปัจจัยภายใน อันนี้เราควบคุมได้ อะไรหลวมก็ขันน๊อตให้แน่น มันยังปรับปรุงได้อีกเยอะ ทุกอย่างที่ดีขึ้น มันก็พูดถึงโอกาสที่ได้เพิ่มขึ้น อย่ากังวลกับสิ่งที่ทำไม่ได้ ให้มาทำสิ่งที่ทำได้แล้วมันจะคลายความกังวลลงได้เอง RIZworry https://www.facebook.com/rizthink/

โลกของฟรี คุณค่าน้อยลง

โลกเราสมัยนี้หาของไม่เสียเงินได้เยอะแยะไปหมด ของดีก็มีขยะก็มาก หวนคิดถึงสมัยก่อน อยากจะได้อะไรสักอย่าง ต้องคิดแล้วคิดอีก อดออม เพื่อที่จะซื้อมันมา เราเลยตระหนักของคุณค่าของมัน แต่สมัยนี้ มีให้ลอง มีให้ทดสอบ มีตัวอย่าง และมีของฟรีเยอะแยะไปหมด ของมีค่าต่างๆ เราเลยไม่ได้ซื้อ แต่ดันไปซื้อขยะที่เผลอตามการตลาดที่เขาวางไว้ คุณค่าดีๆ ที่เราสมัยก่อนต้องค่อยๆคัดสรร สมัยนี้เจอแต่ขยะของฟรีมาบดบังหมด หาของดีได้ยากกว่าเดิม เพราะเรามักเลี้ยวไปของฟรีก่อน สุทรีย์เลยไม่มี มีแต่อารมณ์ชั่ววูบหลักๆ RIZfree https://www.facebook.com/rizthink/

ปัญญาให้กันไม่ได้

ความรู้สติปัญญา ถ่ายทอดให้กันได้ แต่ผู้รับต้องยินดีที่จะรับด้วย หากมีแต่ผู้ให้ แต่ผู้รับไม่ได้สนใจ มันก็ส่งไปไม่ถึง ความรู้เป็นนามธรรม เอาไปแล้วมันไม่ใช่แค่ท่องจำ ถ้าเช่นนั้น บันทึกในสมุดหนังสือก็ได้ แต่ความรู้เอาไปแล้ว ต้องนำไปปฏิบัติ ต้องเอาไปฝึกฝนเอาเอง ถึงเกิดปัญญาได้ ไม่ง่าย ไม่ยาก ต้องทำ RIZknowledge https://www.facebook.com/rizthink/

เวลาได้โบนัส

เวลาได้โบนัสมา เราชอบหลอกตัวเอง ว่าให้รางวัลชีวิตปีละครั้ง เอาไปซื้อของ กินเที่ยวให้ตัวเองราคาแพง มันเป็นข้ออ้าง เงินใช้แล้วก็หมดไป ทำอะไรก็ควรทำให้เป็นปกติ หรือถ้าอยากจะสุรุ่ยสุร่าย ก็เอาแค่ตามอัตภาพ อย่าทำอะไรให้เกินไป เพราะส่วนเกินที่งอกมา เราต้องรับผิดชอบ หากพอหามากลบได้ก็ถือว่ารอดไปเป็นบทเรียน แต่ถ้าไม่รอด จังหวะชั่ววูบไป มันจะกลายเป็นดินพอกหางหมู พอกจนเอาตัวไม่รอด แล้วจะมาพูดว่า ไม่น่าเลย มันไม่ทันแล้ว จะทำอะไรก็ต้องคิดดีๆ มองข้ามความยั่วยวนทั้งทางสังคม และสิ่งที่นักการตลาดทำไว้เพราะอยากขายของ เอาตัวรอดย่อมยอดดี...

เป็นแบบอย่าง มีค่ามากกว่าคำสอน

คำพูดใครๆก็พูดได้ หรือไม่ก็หาอ่านจากหนังสือได้ บางคนเข้าใจเร็วก็ดีไป บางคนเข้าใจช้าก็ยังดี แต่บางคนเข้าใจผิด อาจจะทำให้ออกทะเล กู้กันลำบาก เพราะคำพูดเป็นนามธรรม มันมองไม่เห็นภาพ แต่สำหรับคนที่เป็นทั้งคนทำให้ดู เป็นผู้นำที่เราได้มองเห็น มันทำให้คนอื่นมองแล้วเข้าใจง่ายกว่ารับฟังจากคำพูดกว่าเยอะ ทำเป็นตัวอย่าง แม้ไม่พูด เราก็ยังเข้าใจ RIZlook https://www.facebook.com/rizthink/