วิกฤตินั้นกลัวมากไป ดีกว่ากลัวน้อยไป
คนเราถ้าไม่ผ่านเรื่องร้ายๆจริงๆจะไม่รู้หรอกว่ามันแย่แค่ไหน ถ้าคิดว่าเคยผ่านเรื่องเล็กๆน้อยๆ แล้วคิดว่านั่นแย่แล้วและผ่านได้ คิดใหม่นะครับ คำว่าแย่มัน มันไม่ใช่แบบที่พูดกันเกลื่อนๆ เกริ่อๆ แบบเวลาทั่วไป เวลาที่ไม่ทั่วไป แย่นั้น ถ้าเราไม่เตรียมตัวเตรียมใจหรือเตรียมอะไร มันจะดึงเราดิ่งลงสู่เหว ที่เราคิดว่าแย่แล้วมันจะยิ่งกว่าเสียอีก ความมืดแบบมืดมิดไม่มีแสงอะไรเล็ดลอดมา แม้มองมือตัวเองยังไม่เห็น ถ้างั้นไม่ต้องคิดอะไรมากครับ เตรียมอะไรไว้ได้แค่ไหน ให้เตรียมไว้ กลัวได้มากแค่ไหนก็กลัวไว้ แล้วมันต้องวัดกัน ว่าแย่จะผ่านไปก่อนถึงจุดตั้งรับของเราหรือไม่ คนที่คิดน้อย จุดตั้งรับก็จะต่ำ หรือไม่มีเสียด้วยซ้ำ ถ้าเราคิดมาก...