Category: daily note

คนเราโดนชักจูงง่ายครับ เห็นใครดี ใครเด่น ใครรวย ใครยิ่งใหญ่ เราก็อยากเป็นแบบนั้น เราเลยพยายามเกาะเขาไป และเป็นส่วนหนึ่งในนั้น แล้วเราจะเก่งเมื่อไรกันละ ถ้าจะทำอะไร เรายังไม่รู้ตัวเองเลย มันไม่ได้นะครับ ถ้าเรารู้ แล้วไปเกาะเขา มันอาจจะเป็นทางหนึ่งที่เราสร้างทางเดินของเราเอง แต่ถ้าเราอยากเก่ง เราต้องเก่งเองครับ ไม่ต้องไปเกาะใคร มันต้องเจาะลึก เอาให้ลึกๆจริงๆ รักในสิ่งที่เราทำ ทำจากไม่มีอะไรให้โดดเด่นให้ได้ นี่แหละครับ เก่งเอง ทำได้เอง...

คนเราควรมีความฝัน ไว้เป็นแรงใจ แรงผลักดัน กดดันด้วย ให้เรามุ่งไปสู่ข้างหน้า ไม่มีอะไรที่นอนแล้วตื่นมาได้เลย มันก็ต้องลุยกันไม่น้อย แต่หากจะให้เราทำการใหญ่จนเกินไป มันก็เหมือนกับเสี่ยงเล่นพนัน โอกาสที่จะพลาด จะเสียมีมหาศาล ถ้าเราไม่ก้าวทีละก้าว ล้มทีเดียวอาจจะหมดสิทธิ์ลุกเลยก็เป็นได้ ถ้าเราลงทุนใหญ่ไป เพราะเห็นว่ามีโอกาส แต่ไม่เป็นไปตามนั้น เราก็คงฟุบ และเป็นหนี้หัวโต ความฝันเรื่องนึงก็เก็บไว้ในใจ แต่ความจริงคือต้องทำเท่าที่ทำได้ แต่ถ้าทำเรื่อยๆ ทำมากๆ มันก็จะเยอะขึ้นเร็วผิดหูผิดตา สำหรับที่คนอื่นมองเรา แต่เชื่อเถอะครับเรารู้ว่าเพราะเหตุและปัจจัยอะไร...

เรื่องคนรวยกับคนที่อยากให้คนอื่นมองว่ารวยมันเป็นอะไรที่ย้อนกันตลอด คนรวยที่รวยแล้ว เขาอาจจะไม่ได้ซื้อของแพงถ้าเทียบกับเงินที่เขามี แต่คนที่อยากให้คนอื่นมองว่ารวย มันซื้ออะไรแพงๆ เพื่อสร้างสถานะ หรือยกระดับภาพลักษณ์( บางคนก็เอาไว้ใช้การปีนป่าย แต่บางคนเอาไว้กดคนที่ด้อยกว่า ถ้ามีเงินจริงๆก็คงไม่เป็นอะไร แต่ที่ส่วนใหญ่มันก็ไม่ได้มีขนาดนั้นนะสิ แล้วต้องผ่อนโน่นนี่กับสิ่งที่ไม่จำเป็นกับการดำรงชีวิตขนาดนั้น มีไว้อวด อวดแล้วสบายใจ แต่ต่อต้องเป็นหนี้ผ่อนกับสิ่งที่ทำให้เราดูดี ยิ้่งเราพยายามแค่ไหน เรายิ่งจนมากขึ้นเท่านั้น ระวังกับดัก ดักตัวเอง คนที่ฉลาดเขาจ่ายถูกกว่าคนทั่วไปเยอะ เพราะมุมมองที่เขารู้และเข้าใจดีพอ RIZface https://www.facebook.com/rizthink/

ในขณะที่คนอื่นมองข้ามมันไป เราต้องพยายามมองหรือหาอะไรดีๆให้ได้ จงทำของที่คนอื่นมองเป็นธรรมดาให้มันสวยงามให้ได้ เมื่อคนอื่นมองเห็นทางตัน เราจงให้เห็นทางรอด ไม่ได้แนะนำว่าให้สวนกระแส แต่ให้มองมันให้ลึกลงไปให้ถึงรายละเอียดแล้วหยิบมันขึ้นมา ของพวกนี้มีแววอยู่ในตัวอยู่แล้ว ปัดนิดปัดหน่อย ก็ใช้ได้ดี RIZlookover https://www.facebook.com/rizthink/

อย่าเรื่องมากครับ ใครมีอะไรให้ก็เอา ใครใช้ให้ทำอะไรก็ทำ ในช่วงฝึกฝนตัวเอง เรายังต้องเก็บเกี่ยวประสพการณ์ ทำงานยังไม่ตกผลึก ยังต้องฝึกฝีมือไปเรื่อยๆ และตัวที่จะวัดแววได้ดีคืองานยาก งานยากๆ เงื่อนไขเยอะๆ บรีฟยาวๆ วนไปวนมานี่แหละครับ ที่ใครๆหลายคน จริงๆต้องบอกว่า แทบจะทุกคนไม่ชอบที่จะทำ นี่แหละควรทำ คนที่จะเอาง่ายๆ สบายๆ ใหญ่ๆ พวกนี้ไม่สู้งาน อยากได้ของดี แต่ไม่อยากทำ ในที่สุดแล้วพวกนี้เขาก็ไม่ได้กันหรอก ถ้าเราเป็นเด็ก เราทำงานยากๆ...

เหตุบ้านการเมืองของเรามีอะไรใหม่ๆอยู่ทุกวัน จะทำอะไร คิดนานไป โอกาส จังหวะ ก็ผ่านไปแล้ว หากเราต้องทำอะไรสักอย่าง เราก็ต้องเปิดรับข้อมูลข่าวสาร ที่มันเคลื่อนไหว สมัยก่อนยังมี รายการข่าว 24ชม. อยู่หลายช่อง สมัยนี้ online มีอะไรใหม่ๆ เป็นกระแส feedมาตลอด เรียกว่า never sleep เลยทีเดียว ใครมองออก จับได้ ก็ว่ากันได้เลย...

ในการวางแผน ถึงแม้ว่าเราจะทำให้รัดกุมมากที่สุด แต่จริงๆแล้วมันก็ต้องมีช่องโหว่อยู่ เพียงแต่คนไม่ละเอียดพอ อาจจะมองไม่เห็นมัน สูตรทุกสูตรมันไม่มีคำว่าตายตัว มีแต่เป็นแนวทาง ให้เอาไปปรับใช้กันตามหน้างาน กับประสพการณ์ว่าควรจะออกท่าไหน เรารู้เช่นนี้แล้ว ก็คงไม่เป็นไร เพราะเราเข้าใจถึงความเสี่ยงที่เราพอจะประเมินได้ แต่ถ้ามีคนต้องการสูตรสำเร็จ และเป็นสูตรอมตะแล้ว เอาแบบง่ายๆ แก้ได้ทุกอย่าง และก็หาได้ง่ายๆด้วย คนพวกนี้มักโดนหลอกง่ายๆ เพราะเอาความโลภ ที่ไม่เข้าใจมาทำให้ตัวเองไม่ได้อยู่ในความเป็นจริง มีได้ก็ต้องมีเสีย เสียมากเสียน้อยอีกเรื่อง แต่มีแต่ได้ไม่มีเสีย อันนี้จะเสียท่าเขาเต็มๆนา RIZimotal...

การที่เราเจอใครสักคน หรือคบหากับใครนั้น เพราะว่าเขาเป็นคนดี นิสัยดี ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดี แต่หากเราคิดว่าคนที่เราคิดว่า ดีนิสัยดีนั้น ต้องดีไปเสียทุกเรื่อง อันนี้เป็นสิ่งที่ผิด เพราะตรรกะในหลายสิ่งมันมีความเฉพาะตัว และถ้าเอามาคิดรวมๆแล้วนั้น จะมีความย้อนแย้งอยู่ เช่น การค้า พ่อค้าซื้อมาขายไปก็ต้องมีกำไร ซื้อถูกขายแพง ซื้อแพงขายแพงกว่า ซื้อถูกกว่าขายถูก แต่จะคิดว่า พ่อค้าจะช่วยเหลือแบบที่เราพอใจ เพราะเขาเป็นคนดี มันก็อยู่ไม่ได้ การเป็นครูบาอาจารย์ ก็ต้องมีหน้าที่ แนะนำ...

รูปแบบการรบแบบไร้รูปแบบที่สุด มันก็คงเป็นการรบแบบกองโจร มันเป็นการรบ ที่ไม่ได้มีแบบแผนตายตัว มีแต่เป้าหมาย ปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ หาช่องว่าง จุดบอดและเข้าตี แม้จะไม่ได้เป็นความยั่งยืน แต่มันก็สามารถเอาตัวรอดได้ทุกครั้ง อย่าไปยึดติดธรรมเนียมหรือกฎให้มาก เมื่อเวลาเปลี่ยน กฎไม่เปลี่ยนยังไม่ยอมเปลี่ยน ช้าเร็วก็ต้องเปลี่ยน คิดแบบจะ hack ระบบตลอดเวลา อะไรที่ทำได้มากกว่าข้อห้าม อย่าเจอกำแพงขวาง เลยต้องหยุด แล้วโทษแต่กำแพง ต้องหาทาง จะปีนข้าม จะอ้อม จะขุด...

ถ้าคนอื่นเรียกความสุขของผมว่าความล้มเหลว ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะมันไม่ได้เป็นอย่างที่คนอื่นคาดหวัง ผมพยายามบอกคนอื่นว่าผมมีความสุขในแบบที่ผมเป็น และเขาไม่ได้เข้าใจผมเลย ผู้คนทั่วไปไม่เชื่อคำพูดนี้ เมื่อใดก็ตามที่บอกว่าผมมีความสุข ผู้คนมักบอกว่า “ไม่มีทางเป็นไปได้” ทำไมล่ะ มันไม่จำเป็นเลยที่จะแบกเรื่องราวของคนอื่น หรือสังคมจนเกินขอบเขต ไม่เช่นนั้นเราจะไม่มีความสุขเลย กับสิ่งที่คนอื่นบอกว่าดี และสมควรในมุมมองของเขา RIZhappyiswhat https://www.facebook.com/rizthink/