Just another my IDEA
คนเราต้องแยกความเก่ง กับการเอาชนะ ถ้าเราแข่ง เราก็อยากชนะ แต่การจะเอาชนะง่ายๆ เราก็แข่งกับคนที่ด้อยกว่า เพราะชนะเห็นๆ แต่มันทำให้เราไม่ได้พัฒนาตัว พัฒนาความสามารถให้เก่งขึ้น แต่ถ้าเราอยากเก่งขึ้น เราก็ต้องแข่งกับคนที่เก่งกว่า แล้วมันจะเป็นเรื่องปกติเลย ถ้าเราจะแพ้ แต่แพ้เพราะเรายังเก่งไม่เท่า มันยังมีเรื่องปรับปรุงตัว พยายามเข้า พยายามเข้า พยายามเข้า เราจะเก่งขึ้นเอง RIZwannagood
คนไทยมีน้ำใจนะครับ แต่ก็มีความคิดที่ผ่านความรู้สึกมากกว่าตรรกะ มันก็เลยช่วยออกมาแล้วก็มักมีปัญหา จริงๆ คงเพราะคนไทยอยากช่วย แล้วใช้ความรู้สึกอยากช่วยนี้ช่วย โดยไม่ได้คิดว่าช่วยได้ หรือมีประโยชน์อันใด คนที่ต้องการรับความช่วยเหลือ เขาก็ต้องการในสิ่งที่เขาอยากได้ เพราะมันช่วยได้ แต่พอเจอคนอยากช่วย เอาอะไรไม่รู้ไปช่วย หรือคิดพยายามช่วยในรูปแบบที่คิดไปเองนั้น นั่นและความวินาศเริ่มต้น เพราะคนที่อยากรับความช่วยเหลือก็ไม่ได้ต้องการ แต่โดนยัดเยียดน้ำใจ มาพร้อมสิ่งที่ไม่ใช่ แล้วมันจะช่วยได้อย่างไร ถ้าปล่อยไป คนที่อยากช่วยก็สมใจได้ช่วย แต่คนที่ได้รับดีไม่ดีแย่กว่าเดิมเป็นภาระเพิ่ม ทางที่ดี คิดก่อนช่วยดีกว่าครับ ว่าช่วยได้ค่อยช่วย...
คนเราทำผิดแล้วนั้น ก็ควรแก้ไขใช่ไหมครับ แต่ความจริงคือ มีคนที่ทำผิดแต่ไม่รู้ตัวว่าทำผิด อันนี้มีคนเตือน คนบอก แล้วถ้าเขาตรองสักนิด คิดสักหน่อย ก็รู้ตัวก็จักแก้ไข แต่บางคนทำผิด รู้ตัวแล้วก็ ยังไม่ยอมรับ แถไป ทำให้มันแย่ไปกว่าเดิม มันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ดีขึ้นนะครับ เพราะเหมือนหลอกตัวเองว่ามันไม่ผิด หรือแก้โดยทางผิดๆ มันก็จะแย่กว่าเดิม จากแย่คนเดียว จนกลายเป็นรอบๆข้างแย่ไปด้วย มันไม่มีหรอกครับ จะแก้แล้วทุกอย่างจะดีเหมือนเดิม เหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น ย่อมมีร่องรอยของบาดแผลเสมอ จะมากน้อย...
การที่เราจะห้ามความคิด การกระทำของตัวเองนั้น เอาจริงๆ มันก็ไม่ได้ยาก แต่การที่จะไปห้ามคนอื่น มันยากเสมอ มันก็ไม่เกี่ยวหรอกว่า จะใครมองเราถูกหรือเปล่า รู้จริงหรือเปล่า เวลาคนอื่นคิดถึงเรา มันคนละเรื่องเลยกับ เราคิดถึงคนอื่น เราจะเป็นห่วง หวังดียังไง ก็เรื่องของเรานะครับ เขาไม่รู้หรอก ผมก็เลยเป็นผู้ร้าย เป็นคนไม่ดีในสายตาคนอื่นเสมอ แต่ผมก็ไม่ได้สนมากหรอก เพราะผมคิดว่าดี ผมก็ทำไป ใครจะว่าอะไรก็ว่าไป เดี๋ยวก็รู้เองว่าดีไม่ดี แล้วค่อยว่ากันอีกที RIZbadguy
ไม่มีอะไรลอยมา เราต้องมีความเชื่อในความเป็นเหตุเป็นผล แต่บางคน หรือจะเป็นคนส่วนใหญ่ เห็นว่ามันลอยมา หรือมาง่ายๆ ซึ่งมันไม่ใช่นะครับ อย่าไปเพ้อฝันว่า ตื่นมาแล้วสำเร็จเลย ตื่นแล้วรวยเลย ตื่นแล้วได้เลย ต้องระวังนะครับ ทัศนคติคิดง่ายๆ จนเรียกว่ามักง่ายเนี่ย มันจะเป็นอุปสรรคของความก้าวหน้า และประสพความสำเร็จในชีวิต มันก็ต้องทำกันก่อนครับ ทำไปผิดไปแก้ไข ค่อยๆเรื่อยๆ มันเลยเป็นเหตุเป็นผลด้วยประการฉนี้ RIZreason
โลกนี้มีอะไรใหม่ๆ ขึ้นทุกวัน บางอย่างที่คุ้นเคยก็ยังเอามาปรับเปลี่ยนให้น่าสนใจได้ เรื่องไม่ดี พูดกันจนมันเป็นเรื่องปกติ จนมันกลายเป็นเรื่องดีก็มี เช่นเดียวกับเรื่องดี ที่พูดกันจากดีๆ จนมันไม่ดี และโลกนี้กลายเป็น personal customize คือ ทุกอย่างที่ mass สามารถทำให้เป็นเรื่องส่วนตัวก็ย่อมได้ แต่มันกลับกลายเป็นการสร้าง โลกส่วนตัว ที่เราจะถูกเสมอ จนตอนที่เราออกมาเจอความจริงของสังคม ก็งงไปอีก หากยึดตามตรรกะ มันจะได้เป็นมาตราฐาน แต่เอาตามอำเภอใจแล้ว ยังไงก็ถูก...
เป็นปกตินะครับที่เราจะเจอเรื่องน่าเบื่อ คนน่าเบื่อ งานน่าเบื่อ แต่ถ้ามันต้องทำแล้ว ไม่ใช่ปล่อยให้มันเป็นไปตามสิ่งที่มันเป็น งานน่าเบื่อแล้ว เราก็ทำมันอย่างน่าเบื่อ เลยตามเลย แบบนี้ก็ยิ่งแย่ไปอีกนะครับ เราเลยควรทำให้มันสนุก เราต้องหามุมหาจุด ที่จะทำให้มันสนุกได้ ถึงแม้จะเจอผู้ร่วมงานหรืออะไรที่น่าเบื่อทั้งหลาย แต่เราทำให้มันดีได้ ดีขึ้นได้ อย่าไปทนกับสิ่งไม่ดีสิ่งแย่ๆ แต่เราต้องไม่หนีมัน มันไม่ใช่ทางออก ทำไปครับ ทำให้มันดี โดยทำให้มันสนุก เมื่อมันสนุกก็ทำให้เราอยากทำ และถ้าเราแบ่งปันความสนุกได้ ทุกคนก็คงอยากทำมันกับเรา เพราะมันสนุก...
เสี่ยงอย่างไร ไม่ให้เสี่ยง อันนี้ผมตอบได้ง่ายๆเลยว่า ไม่ต้องเสี่ยงครับ เพราะจริงๆ ความเสี่ยงนั้น แต่ละคนยอมรับไม่ได้เท่ากัน มันต้องรู้จักตัวเองครับว่ารับได้แค่ไหน บางคน ยอมเสียได้นิดหน่อย แต่อยากได้มากๆ มันก็ยากแล้วครับ เพราะโลกนี้ไม่ออกแบบมาให้คนประสพความสำเร็จง่ายๆ แต่บางคนที่ยอมรับความจริง ว่า เสี่ยงได้มาก หากได้ก็มากอยู่ แต่ถ้าเสียก็มากเช่นกัน ถ้าได้ไม่ได้อย่างไร คนพวกนี้เข้าใจ แต่ถ้าไม่เข้าใจจริงๆว่าทำอะไร อย่าเสี่ยงเลยครับ แววจะเสียมากกว่าฟลุ๊กได้ RIZrisk
มองโลกในแง่ดีมันเหมาะสำหรับการใช้ชีวิต แต่ไม่เหมาะที่จะนำมาเป็นส่วนในการตัดสินใจ การตัดสินใจ เราต้องมองโลกแห่งความเป็นจริง ถ้ามันร้าย ก็ต้องมองว่าร้าย ถ้ามันแย่ก็ต้องมองว่ามันแย่ ถ้าเราเอาเรื่องหลายเรื่องมารวมกันมากเกินไป เราจะแยกไม่ออกว่าจะจัดการหรีอแก้ปัญหาอย่างไร บางคน มองโลกในแง่ดีเกินไป เช่น การเป็นหนี้ เพราะคิดว่า เรามีความสามารถ ในการหารายได้ต่อเดือนที่สามารถจะครอบคลุมได้ แต่บางครั้งก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ทำให้แผนต่างๆที่คาด มันผิดพลาดไป เผื่อตกงานมา มันจะกระทบแผนการใช้หนี้ การทำอะไรสักอย่างที่ต้องคาดหวังกับอนาคต มันคือความเสี่ยง ทางที่ดีที่สุดคือไม่เสี่ยง แต่ถ้าจำเป็นต้องเสี่ยงก็ต้องคิดดีๆ...
ความเหลื่อมล้ำของคนมันมีอยู่แล้วครับ เรื่องของคนที่หาเงินได้มากถ้าเข้าใจ ก็จะหาได้มากจะหาได้มากขึ้นไปอีก ส่วนคนที่หาเงินได้น้อยแล้วพยายามจะหาเงินได้มากส่วนใหญ่มันก็จะผิดพลาดได้ง่าย ศักยภาพในการรับความเสี่ยงนั้น มาจาก ความสามารถในการหารายได้ต่อเดือน คนที่มีรายได้สูง ย่อมรับความเสี่ยงได้มากกว่า คนที่มีรายได้ต่ำ เนื่องจากความสามารถในการหารายได้ต่อเดือน เวลาเราคุยความสามารถ เราคุยเป็นเม็ดเงินหรือจำนวนเงินที่หาได้ ฉนั้น เมื่อคนที่มีเงินเหลือ หนึ่งแสนบาท ย่อมหาเงินได้มากกว่าคนที่ มีเงินเหลือหนึ่งพันบาท 1%ของหนึ่งแสน ย่อมมากกว่า 10%ของหนึ่งพันอยู่แล้ว และมองถึงการผิดพลาด แม้คนที่มีเงินเยอะกว่าเสียเงินไป แต่เขาจะหารายได้มาชดเชยในส่วนที่หายไปได้เร็วกว่า ซึ่งสำหรับ...