Just another my IDEA
เคยเห็นคนศรัทธาอะไรบางสิ่งบางอย่างมากๆไหมครับ พวกเขาเหล่านั้น ถ้าเขาเชื่อแล้วนั้น ไม่ว่าถูกหรือผิด เขาจะทุ่มเต็มที่ สุดตัวกว่าคนทั่วๆไป และการทุ่มสุดตัวกว่าคนทั่วไป มันเห็นชัดๆอยู่แล้วว่าเขาเหล่านั้นไปได้ไกลกว่า ถ้าคุณไม่เชื่อในสิ่งที่ทำ แล้วจะทำให้ดีได้อย่างไร ถึงทำได้ แล้วคิดว่าจะดีกว่าคนที่มีความเชื่อเหรอ RIZfaith
หากเรามีความฝัน ที่มันแปลกแยกแตกต่างจากคนอื่นสักหน่อย เราอาจจะไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง เพราะกลัวว่าคนอื่นเขาจะว่าเอา แล้วเราก็เก็บสิ่งที่เราคิดไว้ในใจ ไปตลอดชีวิต หรือไม่ก็ลืมเสียก่อน แต่เราจะรู้ได้อย่างไร ว่ามันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นไม่ได้เพราะไม่เคยมีใครทำมาก่อน มันเป็นไปไม่ได้ เพราะมันผิดจากหลักที่เราเรียนรู้อย่างนั้นหรือ อดีต คนเราอยากบินได้ และเห็นว่านกต้องมีขนมีปีก วันนี้เราบินได้เร็วกว่านกแล้ว เพราะมีคนที่ฝ่าฟันอุปสรรคของคำว่า เป็นไปไม่ได้ แต่อุปสรรคแรกของคำว่าเป็นไปไม่ได้คือตัวเองครับ ถ้าเราคิดแล้ว แล้วเราก็ล้างความคิดว่าเป็นไปไม่ได้ มันจะได้เริ่มทำได้อย่างไร เคล็ดลับคือ เราต้องเชื่อ เชื่อว่าสิ่งที่เป็นไปไม่ได้...
อำนาจ มันเป็นสิ่งที่มีพลัง ให้คุณให้โทษ มันก็สามารถบันดาลสิ่งต่างๆ ให้เป็นไปตามบังคับครรลองของมัน ในองค์กร ก็ย่อมมีสายบังคับบัญชาต่างๆ และถ้าเป็นระดับหัวหน้า ผู้จัดการ ผู้บริหาร จนถึงผู้บริหารสูงสุด ในแต่ละระดับ แต่ละคนก็มีอำนาจที่แตกต่างกัน เล็กใหญ่กันตามลำดับ แต่เมื่อมีอำนาจอยู่ในมือนั้น มันก็ต้องใช้ให้เป็น อำนาจ มันมีพลังของมัน ไม่ใช่เอาไว้แค่ขู่ว่าฉันมี ฉันถือดาษอาญาสิทธิ์ เป็นผู้คุมกฎอยู่ ถ้ามีใครดื้อ ไม่ตรงแถว มันก็ต้องใช้อำนาจนี้แหละ จัดการ...
บางที ผมก็ดูหนังจีน พวกหนังจอมยุทธ ยุทธจักรต่างๆ และในหนังก็จะมีเจ้ายุทธจักร ที่ฝีมือเก่งฉกาจอยู่ แต่จริงๆแล้ว ก็จะมีพวกจอมยุทธ หรืออดีตจอมยุทธที่ปลีกวิเวกออกนอกวงการ ส่วนใหญ่ก็จะเก่งกว่า เจ้ายุทธจักรอีก ความเก่งบวกด้วยประสพการณ์ ทำให้รู้ว่า บางที ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนเด่นดังเสมอไป การเด่นดัง มันก็จำเป็นที่ต้องทำเพื่อส่วนรวม อาจจะได้ไม่คุ้มเสีย หรือต้องเป็นคนพร้อมที่เสียสละให้คนอื่นจริงๆ และก็ต้องทนคำก่นด่า เสียดสี ให้ได้ แต่จอมยุทธ ที่เร้นตัวอยู่ในสังคมหรือหมู่บ้าน พวกนี้กลับเป็นอิสระ...
อย่าหลงทางไปทำอย่างที่หลายคนอยากให้ทำ แต่เราไม่ได้อยากทำ มันจะเหนื่อย มันไม่ใช่เรา แต่ถ้าเป็นเรา เราก็ต้องยอมรับคำบ่น คำดูถูก จนกว่า จะทำได้ ถ้าทำไม่ได้ ก็ต้องรับสภาพไปแบบที่ไม่น่าจะยอมรับ เพราะมีแต่คนหวังดี มาแต่ปาก ไม่ได้ช่วยอะไรเราได้ขึ้นมา มันก็ไม่ผิดที่จะมีคนหวังดี มันก็ไม่ผิดที่เราจะไม่ทำตาม แต่มันแค่ทำให้คนอื่นเขาเสียความรู้สึก หรือว่าเราจะแบกความรู้สึกนั้นเอง เราอยู่กับตัวเรา ตลอดเวลา เขาอยู่กับเราไม่เยอะเท่าเราหรอก ทำที่ชอบเถอะ แล้วจะรู้ว่า ลึกๆแล้วถึงไม่มีกิน มันก็ชื่นใจกว่าเยอะ...
ผมยอมรับกับตัวผมเองว่า ผมเป็นคนที่ไม่ได้ทำอะไร ถูกไปเสียทุกอย่าง ถูกบ้างผิดบ้าง แต่เอาเข้าจริงๆ ผิดมากกว่าถูกเสียอีก แต่ก่อน ผิดในระดับที่เสียหาย และมีผลกระทบมาก แต่พอโตขึ้น เราก็ทำผิดในระดับที่เสียหายไม่มาก ควบคุมได้ เพราะประสพการณ์สอนเรา เพราะผมมองว่าการตัดสินใจอะไรหลายๆอย่าง ก็ไม่ได้ถูกเสมอไป แต่เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะไม่ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า พอทำอะไรสักอย่าง มันก็มีปัญหา ปัญหาก็มีไว้แก้ แก้ปัญหามันทุกวัน มันยังไม่ดีพร้อม ยังไม่สมบูรณ์ ยังหาเหลี่ยมหามุมแก้มันได้เรื่อยๆ เพื่อพัฒนา จากไม่ดี...
แรกเริ่มทุกคนทำอะไรก็หวังความสำเร็จ คนที่มีประสพการณ์สักหน่อยจะบอกว่าพวกนี้เล็งผลเลิศ มันไม่ได้ง่ายๆนะจ๊ะ บางคนกลัวที่จะทำผิด เลยไม่ได้ทำอะไรสำเร็จ เพราะไม่ก้าว มันก็ไม่ได้ไปต่อ เรื่องทำอะไร ผิดหวัง และล้มเหลวนั้นนะ เป็นเรื่องอันแสนธรรมดา เป็นปกติวิสัยของการทำอะไรก็ตาม ทำๆไปเถอะครับ จะล้มเหลวบ้าง เจ๊งบ้าง พังบ้าง อย่าเสียกำลังใจ ลุกให้เร็ว แล้วทำต่อ หรือไปทำอย่างอื่นต่อ พอทำๆไป มันจะมีสกิลเพิ่มกับตัวเอง แต่เรื่องของกำลังใจ อันนี้ มันก็ต้องผ่านความเข้าใจและประสพการณ์...
บางเวลาผมก็ฟังเพลง ผมฟังหลายแนวมาก ผมบอกไม่ได้ว่าผมชอบอะไรมากกว่ากัน แต่ผมบอกได้ว่า ตอนนี้ผมอยากฟังอะไร หรือบางทีบอกได้ว่า ไม่อยากฟัง จะ ป๊อป ร๊อก เมทัล แจ๊ส หรือคลาสสิค ถ้าฟังแล้ว มันก็มีแตกแขนงลงลึกไปได้อีก ในแต่ละสายหลัก ก็มีสายย่อยของมัน มีฟิวชั่น ข้ามสาย ผสมสาย ก็แล้วแต่ไอเดียของคนเล่น และการเข้าถึงของคนฟัง แต่บ่อยครั้ง ตามหน้าสื่อต่างๆ คนทะเลาะกันครับ...
มีคนถามผมชอบทำอะไรหลากหลาย บางทีก็บอกตัวเองไม่ถูกว่าชอบอะไร ก็ต้องบอกว่า ผมชอบลองอะไรที่หลากหลาย จริงๆ ผมก็มีสิ่งที่ชอบนะครับ เพียงแต่สนใจแต่สิ่งที่ชอบอย่างเดียว มันไม่ได้พัฒนาตัวเอง แรกๆ มันจะรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย เพราะมันขัดแย้งกับความรู้สึก แต่เชื่อผมสิ มันเปิดโลกทัศน์ และฝึกนิสัยเราให้เปิดกว้างได้ดี การเรียนรู้นอกเหนือจากสิ่งที่เราชอบ มันอาจจะมีการขัดแย้งในจิตใจ แต่เมื่อทำไปเรื่อยๆ เราจะเรียนรู้ และถ้าเราเคยชิน จิตใจจะเปิดกว้าง รู้ถึงคนอื่น ถึงแม้ว่าเราจะไม่ชอบมันต่อ ฝึกทำในสิ่งที่ไม่ชอบบ้าง เราจะได้รู้ว่ามันแตกต่างจากที่เราชอบเป็นอย่างไรนะ RIZunlike
ผมชอบเจอปัญหาอยู่เป็นประจำ บางเรื่องก็จุกจิก บางเรื่องก็เล็กบางเรื่องก็ใหญ่ จริงๆปัญหามีมา เราก็ต้องแก้ปัญหา แต่สำหรับผมแล้ว ที่เจอปัญหาบ่อยๆ จนชินชา เลยไม่รู้สึกตื่นตระหนกเท่าไร แค่รู้ว่า มีปัญหาก็ต้องหาทางแก้ ถ้ามีหลายปัญหา ก็จะแก้อะไรที่แก้ได้ หรือที่สำคัญก่อน แก้ได้ไม่ได้ไม่รู้ ก็ขอให้ได้แก้ไว้ก่อน แต่เวลาบางที ผมดูรุ่นน้องผมแก้ปัญหา อาจจะเพราะอ่อนประสพการณ์ จึงเวลาเจอปัญหา จะเลือกวิธีที่ง่ายที่สุดในการแก้ คือหนีปัญหา แต่ผมว่ามันเป็นวิธีหนึ่งที่ควรคิดให้ดีก่อนใช้ หรือไม่ก็กลัวปัญหา มองไม่ออกจนเบลอ...