Just another my IDEA
ในโลกที่เราคิดไปเอง เราจะมองทุกสิ่งที่อย่าง คน สัตว์ สิ่งของ ผิดไปหมด มันใช่เฉพาะตัวเรา ถูกเฉพาะตัวเรา เท่านั้น คนอื่นเห็น สังคมเห็น จะมองว่าเราเป็นพวก มีปัญหา ไม่ใช่เพราะเรามีปัญหา แต่เป็นเพราะ เราไม่ได้รับกฎของสังคม กฎของการอยู่ร่วมกัน การสนใจคนอื่นบ้าง เข้าใจคนอื่นบ้าง มันไม่ได้ผิดนะครับ จะผิดจากตัวเรา ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะผิด เราต้องเปิดใจรับความต่าง แล้วสังคมจะดำรงอยู่ได้ ไม่งั้น...
ชีวิตมันไม่ได้สูตรสำเร็จ แบบบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ฉีกซอง เทน้ำร้อน รอกินได้เลย ชีวิตคนเราบางทีก็สับสน บางครั้งตรรกะที่เราคิด มันอาจจะไม่ถูกไม่เข้ากันเสมอไป ไม่ใช่เพราะตรรกะผิดนะครับ แต่เป็นเพราะเราเข้าถึงรายละเอียดได้ไม่ลึกพอ การที่ของสองสิ่งที่ไม่ได้เข้ากัน แต่มันเข้ากันได้ แม่เหล็กก็จำเป็นว่าขั้วเดียวกัน จะดูดกัน แต่มันกลับกัน ที่จะผลักกัน และขั้วตรงข้ามกัน มันกลับดูดกัน แม้ว่าเราจะเห็นของบางอย่างเหมาะกัน มันก็อาจจะผลักกันก็ได้ แต่ถ้าไม่มีอะไรเหมือนกัน ดันเข้ากันได้ซะงั้น โอเค RIZdiferent
คนเราทุกคน อยากได้อะไรไปหมด แต่มันก็ไม่ได้ทุกอย่างที่อยากได้หรอกครับ แน่นอน แค่ตัวคนเราก็มีขนาดไม่เท่ากัน สูง เตี้ย อ้วน ผอม ความสามารถก็ย่อมไม่เท่ากันด้วย บางทีสิ่งที่เราอยากได้นั้น มันเกินความสามารถของเรา อยากได้มามันมา หรือได้มันมาแล้วก็เป็นทุกข์ บางที ก็ไม่สามารถเป็นเจ้าของสิ่งนั้นได้ไปตลอด บางคนอยากได้ของแพงๆ แต่เงินตัวเองไม่มี ถ้าไม่ได้ก็แค่อยาก แต่ถ้าฝืนได้มันโดยการใช้เงินล่วงหน้า มันก็เป็นหนี้ และถ้าจ่ายหนี้ไม่ได้ ก็จะเสียทั้งของ ทั้งคน และแถมเสียความรู้สึกของตัวเอง...
ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด ปัญหานี้ เพราะความรู้มันท่วม เราเอาเวลาไปรู้มากกว่าที่จะลองทำ เราเอาสิ่งที่คนอื่นทำ มาเป็นภูมิความรู้ของตัวเองเสียหมด จนไม่ได้ทำเอง พวกนี้ ก็จะเก่งทฤษฎี จะไม่ได้เรื่องในปฎิบัติ คำแนะนำคือ อ่านแล้ว ต้องลองทำด้วย ทำให้มากกว่าอ่าน อ่านไปมากๆไม่ได้ทำ มันก็ไม่เกิดอะไรขึ้น ทำให้มาก ติดขัดอะไรค่อยกลับไปอ่าน แล้วก็กลับมาทำต่อ งานถึงเกิดขึ้นได้ หาไม่ ความรู้ที่มี มันก็ไม่มีประโยชน์ที่จะรู้ RIZdontreadmuchjustdoit
ช่วงนี้เจอเทเลเซลโทรมาถี่นะครับ สงสัยเป็นช่วงใกล้สิ้นปี จะมาให้สมัครบัตรเพิ่ม หรือขายประกัน บางที เราก็รู้ แต่ถ้าพอมีเวลา เราก็ให้เวลากับเขาหน่อย อยากรู้ว่าเขาจะขายเราอย่างไร เซลบางคนน่าเบื่อมาก ลูกล่อลูกชนไม่มี พูดตามบทพูด เหมือนกับพึ่งออกมาจากห้องอบรม แล้วก็พูดตามบท ที่เขาให้พูด ว่าอะไร น้ำเสียงราบเรียบ ไม่กระตุ้นอะไร ทั้งที่เนื้อหา มันต้องใส่อารมณ์ พวกนี้ ผมขอโทษเขาแล้ววาง อย่างรวดเร็ว มันไม่โอเคที่จะเสียเวลาด้วยกับการที่รู้แล้วว่าไม่มีอะไร แต่บางคนครับ...
เวลาเราทานอาหาร เราต้องการ รสอร่อย และรสอร่อย มันประกอบด้วย เปรี้ยว หวาน เค็ม เผ็ด แต่สัดส่วน ที่พอดี สำหรับแต่ละบุคคลเท่านั้น จึงกลายเป็นรสอร่อยได้ จะให้ใช้สัดส่วนที่เท่ากัน มันก็ไม่อร่อย และ ในสภาพแวดล้อมที่ต่างการ แต่คนเดิมทาง มันก็ไม่เหมือนกัน องค์ความรู้พวกนี้ มันเป็นเรื่องของประสพการณ์ และการสังเกต หาได้ไม่ใช้ เรื่องของความฉลาดเพียงอย่างเดียว คนคิดว่าเก่ง...
เห็นคนอื่นเขาทำงานดีๆ ตำแหน่งสูงๆ ในบริษัทใหญ่ๆ ดูโดดเด่น และ สูงส่ง แน่นอนครับ มันไม่ได้มาง่ายๆ และพวกนั้นก็ฝ่าฟันได้ แต่องค์ประกอบของบริษัทนั้น ไม่ได้ต้องการ คนเก่ง ตำแหน่งใหญ่ๆ อย่างเดียว เขาก็ต้องการ คนเก่งในตำแหน่งเล็กๆด้วย จริงๆ เขาต้องการคนเก่งในตำแหน่งเล็กๆมากกว่าคนเก่งในตำแหน่งใหญ่ๆ เพราะทุกตำแหน่ง มีหน้าที่ ที่แตกต่างกัน ถ้าไม่ครบองค์ประกอบ มันก็ดำเนินกิจกรรมไม่ได้ อย่าไปมองว่าเราเป็นอย่างใครแล้วเราไปลอกเขาอย่างเดียว เราต้องฝึกเก่งในงานที่ทำ...
มองเป็นเรื่องสนุกๆครับ คือเป็นเรื่องปกติของผม ที่ต้องเจอคนเก่ง(และคิดว่าเก่ง)มากมาย ในชีวิตประจำวัน ที่มีกิจกรรมที่ต้องเกี่ยวข้อง บางที ในใจผมคิด มันก็มีหลากหลาย ตอนที่เจอคนนะครับ คนเก่ง เอาเปรียบคนไม่เก่ง เราก็เห็นได้ทั่วไปจากสังคม อันนี้เบสิคเลย แต่คนไม่เก่งอยากจะเอาเปรียบบ้าง เจอคนเก่งจับไต๋ได้ ก็แพ้ไป แต่ที่ผมชอบคือ คนเก่ง คนแน่ เจอพวกคนบ้านๆหลอก มันเป็นสเต็ปเทพที่ต้องศึกษา พวกมิจฉาชีพ ที่เน้นเอาจุดอ่อนของคนมาใช้ ยกตัวอย่าง ที่เจอทั่วๆไป...
คำพูดของคน เวลาฟัง มันก็จะตีอารมณ์ได้เป็นสองแบบคือ ดี และ ไม่ดี แม้คำพูด คำๆเดียว ทำให้คนสบายใจ ทำให้คนสู้ ทำให้คนยอม แต่คำพูดดีๆ มันก็ต้องเลือกคนที่ฟังด้วย เพราะถ้าคนฟังไม่เข้าใจ จากคนพูดที่ต้องการสื่อออกมา มันจะพาลให้เกิดปัญหาได้ คำปลอบใจ สำหรับบางคน มันจะจุดประกาย ให้เขามีแรงกลับขึ้นมาสู้ใหม่ แต่บางคน มันก็จะเหมือนหลอกล่อให้อยู่ไปวันๆต่อไป โดยไม่ได้ทำอะไรดีขึ้นกว่าเดิม RIZplease
ตอนเริ่มต้น ทำมาก ได้ผลน้อย เพราะยังไม่เข้าใจ พยายามยังไง ผลก็ยังไม่ได้ดั่งหวัง เพราะความไม่รู้ มันต้องเรียน ต้องลองถึงได้มาก อาจจะมีแลกบ้าง แต่เมื่อรู้แล้ว อะไรที่คิดว่ายาก มันก็ดูเหมือนจะไม่ใช่อีกต่อไป กลายเป็นพริ้วไหว ทำนิดหน่อยก็ได้ผลแล้ว แต่คนอื่นอย่าไปเข้าใจผิด ที่เขาทำได้และเหมือนธรรมชาตินั้น เพราะเขาผ่านเรื่องดีร้ายมาก่อน จะไปลอกตามเลย ยังไงก็ทำไม่ได้อยู่ดี นี่แหละ ธรรมชาติ ของชีวิตคนเรา หลงผิด ก่อนถึงจะเข้าใจ...