คนใจกว้าง

คนเก่งหลายๆคนที่ผมเห็น ซึ่งก็ไม่ใช่ทุกคนนะครับ มักมีนิสัย ถือดี เห็นแก่ตัว จึงไม่เป็นคนที่น่าจดจำสำหรับผมสักเท่าไร ส่วนหนึ่งเพราะผมก็ไม่ได้มีกิจอะไรกับพวกเขา ผมเลยไม่จำเป็นต้องไปง้อ แต่ที่ผ่านหน้าผ่านไปผ่านมา ก็ทำให้รำคาญพอสมควร พอคิดว่าตัวเองเก่ง ก็แบ่งชนชั้น อันนี้เก่งความสามารถ แต่ไม่ได้เก่งความเป็นคน คนเรายิ่งเก่ง ต้องทำตัวยิ่งไม่เก่ง ยิ่งสูงต้องยิ่งทำตัวต่ำ ไม่งั้น คนไม่เก่ง มันก็หมั่นไส้ เก็บไว้ในใจ วันนึงรอนัดล้างตา คนเราเก่งไม่เก่ง แต่เราก็ต้องฝึกตนให้เป็นที่รัก ผมเห็นคนที่เป็นที่รัก...

ใช้คนให้ถูก

ถ้าเราเข้าใจในเนื้องาน เราจะรู้ว่า มีอะไร แล้วเราก็ไปหาคนที่เหมาะกับงานมาทำ อันนี้คือหลักพื้นฐาน แต่ที่เราเจอทุกวันนี้ คือเราเห็นแต่คนที่ใช้คนเก่ง (แต่ไม่เหมาะกับงาน) แล้วคิดว่าเขาทำได้ เราอยากได้คนเก่งๆ รอบๆตัว ใช่ครับ ใครๆก็อยากได้ แต่เคล็ดลับของการบริหารงานที่ดี คือหาคนให้เหมาะกับงาน บางงาน ไม่จำเป็นต้องใช้คนเก่ง แต่ใช้คนละเอียด หรือคนถึกๆ พอเขาทำงานได้ เดี๋ยวคนอื่นก็บอกว่าเขาเก่งเอง แต่แค่อย่าไปใช้งานผิดประเภท หรือมากกว่าที่เขามีความสามารถ ไม่งั้นคนเก่ง จะกลายเป็นคนไม่เก่งเลยทันที...

เรียนรู้ให้เร็ว

อย่างที่ผมบอกทุกครั้ง สมัยนี้และต่อไป อะไรก็เร็วไปหมด หากทำอะไรชักช้า เราจะกลายเป็นอดีต หรือเป็นสิ่งที่ไม่ต้องการไปแล้ว ถ้าทำงานก็ต้องจับประเด็นให้เร็วกว่าคนอื่น ไม่งั้น สิ่งดีๆ มันจะผ่านไป ไม่มีใครให้เวลาเรา ตลอดชีวิตในการเรียนรู้หรอก มีแต่ให้เส้นตายที่เร็วกว่าที่เราจะทำได้เสมอ ซี่งถ้าเราต้องขอเวลาเขาเพียงพอสำหรับเราที่จะทำได้ เขาก็ไม่เอาเราหรอก มีคนที่จะลุ้น จะเสี่ยง พร้อมเรียนรู้ เรียนไป ทำไป ผิดไป แก้ไป ถ้าไม่ไว ใครก็อาจจะปาดหน้าเราไปกินก็ได้ RIZlearning

คนที่ประสพความสำเร็จคือคนที่มีความศรัทธา

เคยเห็นคนศรัทธาอะไรบางสิ่งบางอย่างมากๆไหมครับ พวกเขาเหล่านั้น ถ้าเขาเชื่อแล้วนั้น ไม่ว่าถูกหรือผิด เขาจะทุ่มเต็มที่ สุดตัวกว่าคนทั่วๆไป และการทุ่มสุดตัวกว่าคนทั่วไป มันเห็นชัดๆอยู่แล้วว่าเขาเหล่านั้นไปได้ไกลกว่า ถ้าคุณไม่เชื่อในสิ่งที่ทำ แล้วจะทำให้ดีได้อย่างไร ถึงทำได้ แล้วคิดว่าจะดีกว่าคนที่มีความเชื่อเหรอ RIZfaith

เคล็ดลับของการทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้คือ

หากเรามีความฝัน ที่มันแปลกแยกแตกต่างจากคนอื่นสักหน่อย เราอาจจะไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง เพราะกลัวว่าคนอื่นเขาจะว่าเอา แล้วเราก็เก็บสิ่งที่เราคิดไว้ในใจ ไปตลอดชีวิต หรือไม่ก็ลืมเสียก่อน แต่เราจะรู้ได้อย่างไร ว่ามันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นไม่ได้เพราะไม่เคยมีใครทำมาก่อน มันเป็นไปไม่ได้ เพราะมันผิดจากหลักที่เราเรียนรู้อย่างนั้นหรือ อดีต คนเราอยากบินได้ และเห็นว่านกต้องมีขนมีปีก วันนี้เราบินได้เร็วกว่านกแล้ว เพราะมีคนที่ฝ่าฟันอุปสรรคของคำว่า เป็นไปไม่ได้ แต่อุปสรรคแรกของคำว่าเป็นไปไม่ได้คือตัวเองครับ ถ้าเราคิดแล้ว แล้วเราก็ล้างความคิดว่าเป็นไปไม่ได้ มันจะได้เริ่มทำได้อย่างไร เคล็ดลับคือ เราต้องเชื่อ เชื่อว่าสิ่งที่เป็นไปไม่ได้...

ถ้ามือถือดาบแล้ว มีปัญหาต้องกล้าฟัน

อำนาจ มันเป็นสิ่งที่มีพลัง ให้คุณให้โทษ มันก็สามารถบันดาลสิ่งต่างๆ ให้เป็นไปตามบังคับครรลองของมัน ในองค์กร ก็ย่อมมีสายบังคับบัญชาต่างๆ และถ้าเป็นระดับหัวหน้า ผู้จัดการ ผู้บริหาร จนถึงผู้บริหารสูงสุด ในแต่ละระดับ แต่ละคนก็มีอำนาจที่แตกต่างกัน เล็กใหญ่กันตามลำดับ แต่เมื่อมีอำนาจอยู่ในมือนั้น มันก็ต้องใช้ให้เป็น อำนาจ มันมีพลังของมัน ไม่ใช่เอาไว้แค่ขู่ว่าฉันมี ฉันถือดาษอาญาสิทธิ์ เป็นผู้คุมกฎอยู่ ถ้ามีใครดื้อ ไม่ตรงแถว มันก็ต้องใช้อำนาจนี้แหละ จัดการ...

ยอดฝีมือมักซ่อนตัวอยู่ในทุกวงการ

บางที ผมก็ดูหนังจีน พวกหนังจอมยุทธ ยุทธจักรต่างๆ และในหนังก็จะมีเจ้ายุทธจักร ที่ฝีมือเก่งฉกาจอยู่ แต่จริงๆแล้ว ก็จะมีพวกจอมยุทธ หรืออดีตจอมยุทธที่ปลีกวิเวกออกนอกวงการ ส่วนใหญ่ก็จะเก่งกว่า เจ้ายุทธจักรอีก ความเก่งบวกด้วยประสพการณ์ ทำให้รู้ว่า บางที ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนเด่นดังเสมอไป การเด่นดัง มันก็จำเป็นที่ต้องทำเพื่อส่วนรวม อาจจะได้ไม่คุ้มเสีย หรือต้องเป็นคนพร้อมที่เสียสละให้คนอื่นจริงๆ และก็ต้องทนคำก่นด่า เสียดสี ให้ได้ แต่จอมยุทธ ที่เร้นตัวอยู่ในสังคมหรือหมู่บ้าน พวกนี้กลับเป็นอิสระ...

อย่าหลงทางไปทำอย่างที่หลายคนอยากให้ทำ

อย่าหลงทางไปทำอย่างที่หลายคนอยากให้ทำ แต่เราไม่ได้อยากทำ มันจะเหนื่อย มันไม่ใช่เรา แต่ถ้าเป็นเรา เราก็ต้องยอมรับคำบ่น คำดูถูก จนกว่า จะทำได้ ถ้าทำไม่ได้ ก็ต้องรับสภาพไปแบบที่ไม่น่าจะยอมรับ เพราะมีแต่คนหวังดี มาแต่ปาก ไม่ได้ช่วยอะไรเราได้ขึ้นมา มันก็ไม่ผิดที่จะมีคนหวังดี มันก็ไม่ผิดที่เราจะไม่ทำตาม แต่มันแค่ทำให้คนอื่นเขาเสียความรู้สึก หรือว่าเราจะแบกความรู้สึกนั้นเอง เราอยู่กับตัวเรา ตลอดเวลา เขาอยู่กับเราไม่เยอะเท่าเราหรอก ทำที่ชอบเถอะ แล้วจะรู้ว่า ลึกๆแล้วถึงไม่มีกิน มันก็ชื่นใจกว่าเยอะ...

ปัญหามีไว้แก้ คุณต้องแก้ปัญหาทุกวัน

ผมยอมรับกับตัวผมเองว่า ผมเป็นคนที่ไม่ได้ทำอะไร ถูกไปเสียทุกอย่าง ถูกบ้างผิดบ้าง แต่เอาเข้าจริงๆ ผิดมากกว่าถูกเสียอีก แต่ก่อน ผิดในระดับที่เสียหาย และมีผลกระทบมาก แต่พอโตขึ้น เราก็ทำผิดในระดับที่เสียหายไม่มาก ควบคุมได้ เพราะประสพการณ์สอนเรา เพราะผมมองว่าการตัดสินใจอะไรหลายๆอย่าง ก็ไม่ได้ถูกเสมอไป แต่เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะไม่ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า พอทำอะไรสักอย่าง มันก็มีปัญหา ปัญหาก็มีไว้แก้ แก้ปัญหามันทุกวัน มันยังไม่ดีพร้อม ยังไม่สมบูรณ์ ยังหาเหลี่ยมหามุมแก้มันได้เรื่อยๆ เพื่อพัฒนา จากไม่ดี...

ยอมให้ fail ลุกให้ fast เพื่อ success

แรกเริ่มทุกคนทำอะไรก็หวังความสำเร็จ คนที่มีประสพการณ์สักหน่อยจะบอกว่าพวกนี้เล็งผลเลิศ มันไม่ได้ง่ายๆนะจ๊ะ บางคนกลัวที่จะทำผิด เลยไม่ได้ทำอะไรสำเร็จ เพราะไม่ก้าว มันก็ไม่ได้ไปต่อ เรื่องทำอะไร ผิดหวัง และล้มเหลวนั้นนะ เป็นเรื่องอันแสนธรรมดา เป็นปกติวิสัยของการทำอะไรก็ตาม ทำๆไปเถอะครับ จะล้มเหลวบ้าง เจ๊งบ้าง พังบ้าง อย่าเสียกำลังใจ ลุกให้เร็ว แล้วทำต่อ หรือไปทำอย่างอื่นต่อ พอทำๆไป มันจะมีสกิลเพิ่มกับตัวเอง แต่เรื่องของกำลังใจ อันนี้ มันก็ต้องผ่านความเข้าใจและประสพการณ์...