รู้ว่าตัวเองเหมาะจะทำอะไร
เราชอบรู้เรื่องคนอื่น เรามองออก เรามองขาด ว่าลักษณะของเขาควรจะทำอะไร คนพูดมากก็มีงานที่เหมาะกับเขา คนที่พูดน้อยก็มีงานที่เหมาะกับเขา แต่พอตัวเอง อยากได้ทำโน่นนี่ได้ อยากทำโน่นนี่เก่งเหมือนคนอื่นเขา แต่ลืมดูตัวเราว่าเหมาะอะไร พอทำในสิ่งไม่เหมาะ แล้วจะทำได้ดีหรือเปล่า มันก็ไม่ จะพยายามทำให้ได้ มันต้องใช้เวลาขนาดไหน ถ้าพร้อมจะฝึกฝน มันก็ต้องแลกเหนื่อยหน่อย แต่ถ้าเอาที่ทำได้เลย ก็ต้องรู้ตัวเองก่อน พูดน้อย ทำไปทำงาน ที่เหมาะกับคนพูดน้อย คนใช้ความคิดน้อย มันก็มีงานที่เหมาะกับคนที่ใช้ความคิดน้อย แต่ทุกอย่างมันมีสถานะสมควรด้วย...