ปัญหาของฮีโร่ คือไม่รู้จักองค์ประกอบ

ภาพจะให้สวย มันจะมีอะไรโดดๆอย่างเดียวอยู่กลางรูปมันก็ไม่ได้ มันต้องมีจุดเด่นหลัก และสิ่งสนับสนุนที่ทำให้ภาพนั้นสวยงาม นาฬิกาที่บอกเวลาได้ เพราะมันเครื่องจักรและฟันเฟืองประกอบกัน ทำหน้าที่ของมันช่วยกัน จนสรุปเป็นงานเดียวคือบอกเวลา คนเราที่คิดว่าเก่ง มันก็ต้องมีคนส่งเสริม อยู่ดีๆ มาเดี่ยวๆ มันก็ไม่ง่าย ถ้าเทียบสิ่งหนึ่งอยู่กลางความเวิ้งว้าง ว่างเปล่า มันจะมีค่าอะไร เพราะมันไม่มีอะไรอยู่แล้วทำได้ก็เท่านั้น จะได้ที่หนึ่ง มันก็ต้องมีที่สอง และที่รองๆไปอีก จึงจะเด่นได้ ไม่งั้นการแข่งขันมันก็ไม่เกิด สิ่งที่แปลก ไม่ได้บอกว่ามันดีเสมอไป แต่สิ่งที่ดี...

อยากทำงานหรือแค่อยากได้ตังค์

ปัญหาโลกแตกที่ไม่มีถูกผิด คือ ทำงาน เพราะรักงาน แล้วได้ตัง หรืออยากได้ตัง ก็เลยทำงาน ถ้าคุณเก่ง คุณทำงานได้ดี มีฝีมือเป็นที่ประจักษ์ ใครๆก็อยากจ้างคุณ ถ้าไม่เล่นตัว หรือเรียกค่าตอบแทนสูงจนเกินไป แต่ถ้าคุณไม่เก่ง หนักต้องเอา เบาไม่มีหรอก พยายามทำไป ถึงแม้งานมันจะยาก ถ้าคุณคิดว่าเงินตอบแทนเยียวยาจิตใจได้ ผมบอกเลย มันแค่ช่วยคุณยื้อชีวิตให้อยู่ไปวันๆ ทำงานหรือแค่อยากได้ตังค์ ถ้าแค่อยากได้ตังค์ ตกงานหางานไม่ได้ มันจะท้อ...

ถ้าล้มเหลว ยังไปต่อได้ แต่ถ้าล้มเลิก มันจบแล้วคุณ

หลายครั้งผมเห็นคนยอมละทิ้งความฝัน แล้วบอกกับตัวเองว่า ล้มเหลว จนไม่สามารถไปต่อ ทั้งๆ ที่เขาถ้าทำอีกหน่อย ความสำเร็จก็คงมาแน่ แต่ก็ไม่มีใครรู้หรอก แต่ที่รู้ๆ ผมว่าเค้าล้มเลิกมากกว่าล้มเหลว เพราะคนที่ล้มเหลว แล้วก็สู้ไปเรื่อยๆนั้น มันก็ย่อมต้องมีโอกาสที่จะชนะ มันอยู่แค่วันไหน เมื่อไร จนกว่าวันนั้นจะมาถึง แต่สำหรับคนที่ล้มเลิก ต่อให้ใกล้ถึงแค่ไหนมันก็จบแล้วคุณ มันจบสิ้นทุกอย่าง เพราะคุณไม่ไปต่อ ไม่ว่าจะใกล้ไกลแค่ไหน อีกนิด แค่คืบแค่ศอก ถ้าใจคุณไม่ไปต่อ ขาคุณไม่ก้าวต่อ...