ไม่ใช่เรามีปัญหาคนเดียว

อย่าคิดว่าเรามีปัญหาอยู่คนเดียว เราทำไม่ได้อยู่คนเดียว ผมว่าทุกคนก็มีปัญหา จะเหมือนกับเราหรือไม่ หรือจริงๆเขาก็มี แต่ผ่านมันมาก่อน เราไม่ใช่คนแรก และก็ไม่ใช่คนสุดท้าย เราก็ไม่ใช่คนเดียวที่คิดไปเอง ใครๆก็คิด แต่รีบหาทางออกให้ได้ก่อน คนนั้นก็ไปต่อก่อน เราไม่ต้องแบกโลกไว้ก็ได้ เพราะโลกก็ไม่ได้เป็นของเราคนเดียว มีปัญหาก็หาคนช่วยได้ เอ่ยปากสักหน่อย มันก็มีลู่ทางเอง RIZstress https://www.facebook.com/rizthink

ไปให้สุด แล้วหยุด พอเลย

จะทำอะไรมันก็ต้องสุดๆ จะทิ้งกลางคัน ก็เสียดายว่าจะได้หรือไม่ได้ ยิ่งเกือบจะ อีกนิดเดียว อย่าพึ่งท้อ เข้าใจว่าความกดดันมันมีมาเยอะตั้งนานแล้ว แต่อีกนิดนึง ถึงแม้อีกนิดนึงมันจะยาวนานขนาดครึ่งทางของสิ่งที่ทำมา ถ้าเราไม่ตายวันนี้ ตอนนี้ ไปต่อเถอะครับ เอาให้จบ เอาให้แตก ถ้าได้คือได้ ถ้าไม่ได้คือไม่ได้ ชัดเจน ไม่คลุมเครือ ไม่ค้างใน แต่ไปถึงสุดแล้ว ได้หรือไม่ได้ไม่ใช่ประเด็น แต่มันก็ถึงเวลาพอ พอคือพอ หยุดได้แล้ว ถึงเวลาหยุดต้องหยุด...

คนเก่งไม่มีประโยชน์ ถ้าช่วยงานเราไม่ได้

เราต้องการคนเก่งๆ มาช่วยงานอยู่แล้วครับ แต่ส่วนใหญ่ มีแต่คนที่ high profile เนี๊ยบมาเลย พอเอาเข้ามาก็ มาทะเลาะกัน ด้วย ego ที่สูงปริ๊ด ผมอยากให้มองแบบนี้ครับ คนเก่งมันก็เยอะ แต่สิ่งที่เราต้องการ คือคนที่มีประโยชน์กับงานของเรา ถ้าเก่งอย่างเดียว แต่ช่วยเราไม่ได้ มันก็กลายเป็นภาระ ถ้าเก่งไม่ตรงทาง ไปเก่งทางอื่น ไม่ใช่ทางที่เราต้องการก็เสียเวลา หาคนที่เข้ากันได้ แล้วค่อยเอาคัดความเก่งดีกว่าครับ RIZmatch...

กฎหมาย มีไว้บังคับใช้คนที่ไม่รู้กฎหมาย

กฎหมายนะครับ ถือว่าเป็นกรอบของสังคม ให้อยู่ร่วมกันอย่างเรียบร้อย สงบสุข และหากมีปัญหาก็มีแนวทางจัดการได้ เช่นคนทำผิดก็ต้องรับโทษ ว่าไปตามกรอบที่ได้ประกาศออกมา แต่สิ่งพวกนี้ เอาไว้ใช้กับคนที่ไม่รู้กฎหมาย พวกนี้ทำผิดเลยต้องรับโทษ ไปตามนั้น แต่สำหรับพวกที่รู้กฎหมายเป็นอย่างดี เขารู้ว่าต้องทำอย่างไร ที่ทำสิ่งที่อยากทำแล้วไม่ผิด หรือไม่ขัดต่อกฎหมาย ทั้งๆสิ่งที่เขาทำมันผิดจากความรู้สึกเต็มสองตา ก็เขาฉลาดกว่า เขารู้มากกว่า เข้าใจมากกว่า เขาก็ต้องชนะไป ถูกต้องแล้วนิครับ RIZknowlaw https://web.facebook.com/rizthink

โลกนี้กว้างใหญ่ ไม่จำเป็นต้องให้ทุกคนมารักเรา

โลกนี้ช่างกว้างใหญ่ มีคนในโลกเป็นพันล้านคน ที่สื่อสารกับเราได้ และสื่อสารทางตรงกับเราไม่ได้ มีคนที่รู้จักเรา และไม่รู้จักเรา มีคนที่แคร์เรา และมีคนที่ไม่แคร์เรา แล้วทำไมเราต้องห่วงภาพลักษณ์ของเรามากขนาดนั้นด้วย เพราะ มีเยอะกว่ามากที่เขาไม่รู้จักเรา เขาก็ไม่ได้สนใจเราอยู่แล้ว ต่อให้เรามีชื่อเสียง เขาก็ไม่ได้สนใจขนาดที่จะมีอิทธิพลเหนือเรา เราควรใส่ใจคนรอบข้าง ที่รู้จักเรา ที่เข้าใจเรา ค่อยๆเรียงความสำคัญ จากมากไปหาน้อย และเราก็ควรใส่ใจคนที่ใกล้เรามากกว่าคนที่ไม่ใส่ใจเรา แต่ดูเหมือนคนส่วนใหญ่จะทำกลับกัน กับพยามให้คนไม่รู้จักรักเรา แต่ละเลยคนที่สนิท เป็นงั้นไป คิดกลับใหม่นะครับ...

มองที่เป้าหมาย อย่าสนใจสิ่งเร้าให้มาก

เมื่อออกเดินทางไปสู่เป้าหมาย เราก็รู้ว่าต้องมีอุปสรรค แต่อุปสรรคมาในหลายรูปแบบ ทั้งที่ทุกคนรู้จักดีอยู่แล้วคือความยากลำบาก อันนี้ก็ต้องอดทนครับ แล้วก็ต้องลุยต่อ แต่อุปสรรคอีกอย่างคือ ความสบาย อันนี้สิครับ น่ากลัวกว่า ความสบาย เหมือนกับ comfort zone กวักมือเรียกกลับ ประมาณว่า กลับบ้านเถอะ ที่นี่ก็ดีมีทุกอย่างแล้ว จะลำบากไปทำไม เมื่อเราเหนื่อย เราคงหวลคิดเป็นสิบร้อยล้านครั้งที่จะเลิก ตั้งสติให้มากอีกหน่อย แม้มันจะมามากแล้ว ก็ต้องพยายามอีกครับ แล้วก็...

ยังไม่ต้องรู้จักคนอื่นให้มาก ถ้ายังไม่รู้จักตัวเอง

แม้ทุกคนจะชอบพูดว่า รู้อะไรไม่สู้ รู้งี้ ก็ใช่ครับ จริง เห็นด้วย แต่มันเป็นสิ่งที่ผ่านมาแล้ว นักวิชาการหลายๆคน รู้จักคนอื่น วิเคราะห์คนอื่นเป็น แต่เอามาใช้กับตัวเองไม่เป็น คือเห็นคนอื่นที่ทำได้ดีกว่า เราก็ไม่ทำแล้วก็ไปหาอย่างอื่นทำ ไปเรื่อยๆ มันไม่เจอหรอก จะมีของใหม่ๆ หรือของที่เราเก่งกว่าคนอื่นเลยทันทีทันใดไม่มี หรืออยากจะทำอะไรสักอย่าง พอค้นหาข้อมูลไปมากๆ ขี้กลัวจนไม่รู้ทำ ย้อนกลับมาใหม่ครับ มารู้จักตัวเองก่อน มาพัฒนาตัวเองก่อน ข้อมูลข้างนอกก็ควรรู้ แต่รู้แล้วต้องบริหาร...

เริ่มต้นจากสิ่งที่เรามีและเข้าใจ

เมื่อเรามีความฝัน เราฝันมันไปใหญ่ เราอยากเร่งไปให้ถึง ทำให้เราผิดพลาดได้ง่าย ทั้งๆที่เราคิดมันดีแล้ว ความมั่นใจเกินไปที่เป็นปัญหา เราไม่รู้อนาคต จนกว่าจะมาถึง เราเดินด้วยความประมาท มันอาจจะดีจริง แต่เราอาจจะหมดแรงก่อนก็เป็นได้ เราควรเริ่มต้นสิ่งที่เป็นจริง มันต้องทำให้สอดคล้องกับความจริง มีน้อยก็ต้องเริ่มที่น้อย มีใหญ่ก็ทำใหญ่ได้ แต่เอาที่ไหวดีกว่า หาไม่นั้น มันก็เป็นความฝันที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเรา แล้วมันอาจจะกลายเป็นแนวทางให้คนอื่น ซึ่งทำให้เราเสียใจขึ้นไปอีก RIZstart https://www.facebook.com/rizthink

หาคู่เทียบ เปรียบมวยที่เหมาะสม

ถึงแม้ว่าเราจะทำอะไรที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่บางกิจกรรม มันก็หา role model ได้ จะสร้างสรรสิ่งที่มันใหม่ทั้งหมด จริงๆมันไม่ใช่ มันแค่สิ่งใหม่แค่นิดเดียว แต่ภาพของมันใหญ่คับจอต่างหาก เราต้องหาสิ่งที่เราเปรียบเทียบที่จะทำให้ได้ จะอยู่ในอุตสาหกรรมเดียวกัน หรือต่างกันก็ได้ จะเทียบในบางส่วน เช่นการผลิต หรือการบริหารก็ได้ อย่างน้อยมันก็ต้องบางอย่างที่เปรียบได้ แล้วเอามาวิเคราะห์ปรับปรุง เพื่อหามาตร ในการพัฒนาตัวเอง มันจะได้รู้ว่าเราต้องเร่งอีกแค่ไหน ไม่งั้นจะไปเรื่อยๆ เอื่อย แล้วก็ผ่านไป RIZcompetitor...

คุณจะคิดว่าเขาเก่ง จนคุณเจอคนที่เก่งกว่าเขา

โลกกว้างครับ มันก็มีหลายอย่าง มีอะไรที่เราคิดว่าดีแล้ว มันก็ย่อมมีอะไรที่ดีกว่า และดีกว่าไปอีก เวลาเราเจอคนที่คิดว่าเขาเก่ง เรานับถือเขา และบอกว่า นี่แหละสุดยอด สุดยอด สุดยอด จนวันนึงที่คุณได้เห็นโลกทัศน์กว้างขึ้น คนที่คุณคิดว่าเก่ง มันอาจจะแค่ระดับหมู่บ้าน พอออกไปถึงอำเภอ พอออกไปถึงจังหวัด เราก็ย่อมต้องเจอคนที่หลากหลายกว่า และก็อาจจะเจอคนที่เก่งกว่า และคนที่เราคิดว่าเขาคือสุดยอดแล้วนั้น ตอนนี้ก็ตกชั้นกันไป สบายๆครับ สุดยอดมีอีกเยอะ ไม่ต้องรีบอวยเกินงาม เผื่อต่อไปรักษาน้ำใจกัน ไม่ทำให้เขาเหลิงด้วย...