เมื่อเกิดความไม่แน่นอน อะไรอยู่หน้า ก็คว้าไว้ก่อน

ความไม่แน่นอนเป็นสัจธรรม คือมันเกิดขึ้นเสมอ เมื่อเราอยู่ในความแน่นอน เราก็อาจคาดการณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้นหรืออนาคตได้ เราก็วางเป้าหมาย เราก็มุ่งไป แต่ชีวิตมันไม่ง่ายอย่างนั้น และโลกนี้โหดร้ายเสมอ มันจึงป่วนเราด้วยเหตุการณ์อันนำพาความไม่แน่นอน เราก็ควรจะต้องปรับแผนตาม แม้จะไม่ได้ปรับมันทั้งหมด แต่ก็ต้องปรับบ้างให้สอดคล้อง หรือปรับมากเพื่อจะรักษาทางเดินของเป้าหมายไว้ ถ้าเกิดความไม่แน่นอน คว้าอะไรได้ก็คว้าไว้ก่อน เป็นทุนรอน เป็นสิ่งยึดเหนื่ยว อย่ามุ่งไปอย่างเดียวโดยไม่ดูสถานการณ์ เดี๋ยวพลั้งไป ตายก่อนถึง RIZuncertenty https://www.facebook.com/rizthink

เวลามีแค่ 24ชม. ใช้ให้ดี

วันนึง มีแค่ 24 ชม. มันไม่มาก และมันไม่น้อยไปกว่านี้ เราอาจจะทำงานได้ทั้ง 24 ชม. ก็ตาม แต่ก็ไม่สามารถทำติดต่อกันได้เป็นเวลาหลายๆวัน หรือถ้าต้องใช้เวลาเยอะ เราก็ต้องจัดสรรเวลาให้ได้ ไม่มีใครเป็นยอดมนุษย์ได้หลายๆวันติดหรอกครับ ถึงทำ เราก็เอาเวลาของอนาคตมาใช้ และก็คงไม่สามารถทำไปได้ตลอด ประเมินและประมาณตัวเองให้ดี ไม่งั้นจะล้มก่อนถึง RIZ24 https://www.facebook.com/rizthink

ถึงไม่ใช่ที่หนึ่ง ก็ยังมีที่ให้ยืนได้

โลกของการแข่งขัน มักทิ้งผู้พ่ายแพ้ไว้ด้านหลังเสมอ แต่จริงๆแล้ว มันไม่ใช่ มีแค่ผู้แพ้ผู้ชนะ ในการแข่งขันเท่านั้น มันยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ ยังมีพื้นที่ให้คนแก้ตัว ยังมีพื้นที่ให้คนพยายาม ยังมีพื้นที่อีกมากมายในสังคมนี้ แม้มันจะไม่โดดเด่น หรือสังคมให้ความสนใจจับจ้อง แต่มันก็ที่กว้างขวางเสมอ สำหรับคนพยายาม RIZnotno.1 https://www.facebook.com/rizthink

ถ้าไม่มีดีให้เลือก เลือกเลวน้อยสุด

สมัยเด็กๆ คุณครู หรือผู้ใหญ่สอนให้เรารู้จักแยกแยะดีเลวชัดเจน แต่พอโตขึ้นมา สิ่งที่เจอในสังคมกลับเป็นอะไรที่มันแยกแยะได้ยาก คนดีอยู่ร่วมกับคนเลว และดีเลวก็ไม่มีความชัดเจนอะไรทั้งสิ้น ถ้าเป็นเด็กๆ ครูถามให้เลือกดีกับเลว ทุกคนก็เลือกดี แต่ถ้าโตขึ้นไม่เราต้องถามตัวเองว่า ดีก็ไม่ชัด เลวก็ไม่ชัด เลือกอะไรดี เราก็คงต้องคิดภาพยาวๆ เพราะดีเลวกับเรา ดีเลวกับคนอื่น ดีเลวกับสังคม เราต้องการแบบไหน หรือถ้าเลือกไม่ได้ ก็ต้องเลือกที่น้อยที่สุด เอาที่เกิดผลกระทบน้อยที่สุดทั้งกับเราหรือกับคนอื่น เว้นแต่เรามีจุดประสงค์อื่น RIZbadguy https://www.facebook.com/rizthink

ผมยอมรับความล้มเหลวได้ แต่ผมรับไม่ได้หากไม่ได้ลองพยายาม

สักหน่อยไหม อีกสักหน่อยไหม มันจะดีกว่าไหม ถ้าได้ลอง เราไม่รู้หรอก เราก็คิดมาก แต่ถ้าไม่ทำจะรู้เหรอ แน่นอน ทำก็อาจจะล้มเหลว เราคิด หรือคนรอบข้างบอก แต่ถ้าเราอยากรู้ เราก็ต้องทำมัน ยอมรับกับสิ่งที่เกิด มันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราคิด แต่ถ้าคิดอย่างเดียวไม่ทำ ไม่คาใจเหรอ ยอมรับความจริง ยอมรับความผิดพลาด แต่อย่าไม่ทำ ทำมันให้รู้ดีกว่า RIZfailisstep https://www.facebook.com/rizthink

คนที่จากก็เดินออกไป ส่วนคนที่อยู่ก็ต้องสู้ต่อไป

สนามแห่งชีวิตเป็นสนามที่ต้องสู้กันยาวๆ สู้กันจนสุดชีวิต ความเร็วอาจจะดี แต่มันทำให้คนล้มเลิกเร็ว และบางทีเร็วเกินไป ความช้าไม่ดี เพราะกว่าจะถึงมันก็สาย แต่มันทำให้คนมุ่งมั่น ทีมงาน ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอด มีพบ มีจาก เป็นเรื่องปกติ คนที่จาก ก็ไปหาแนวทางอื่น จะดีหรือไม่ ไม่รู้ ก็สุดแท้แต่ แต่คนที่อยู่ ก็ต้องสู้กันต่อไป RIZfight https://www.facebook.com/rizthink

ต้องเอาอีโก้ออก ตอนทำงาน

เราทำงาน งานส่วนใหญ่มันก็เกี่ยวกับคน ทั้งมือเก๋า มือใหม่ สายเกาะ สายขี่ สายทำ มันก็มีคนหลายหลาย ในการจะทำงานชิ้นหนึ่ง ไอ้งานจริงๆแล้ว มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาสักเท่าไร แต่ปัญหาหลักๆคือคน และเป็นคนที่ไม่ยืดหยุ่น ถือดีอวดดี คิดว่าตัวเองเก่ง คิดว่าตัวเองถูก คิดว่าคนอื่นต้องทำตามความคิดฉัน ถูกผิดไม่รู้ แต่แบบกูไว้ก่อน ถ้าในงานมีสักคนก็ปวดหัวตาย แต่ถ้าคนส่วนใหญ่เป็น งานง่ายๆ มันก็จะยาก ยากเพราะคนพวกนี้ตีกันแหละ ถ้าจะทำด้วยต้องจัดสรรให้ได้...

จงอย่าเป็นหนี้กับสิ่งฟุ่มเฟือย

ความสุข มันมีหลายอย่าง แต่นักการตลาดสร้างความคิดทางความสุขด้วยสิ่งของฟุ่มเฟือย แน่นอนครับเขาอยากขาย เขาก็ต้องสรรหาแง่ดี แง่สุข มายัดใส่เป็นเรื่องราว บางคนที่เหลือ ก็จัดหาเต็มที่ เพราะยังไงก็ไม่เดือดร้อน แต่คนทั่วไป มันคือความฝัน ที่อยากจะลิ้มลองสักครั้งหนึ่ง เอาไว้ไปเล่าขานว่าเคยมาแล้ว และมันก็เป็นลูกโซ่เรื่อยๆ ทำให้มีคนงมงายหลงเรื่อยๆ มันไม่ผิดกฎหมายหรอกครับ และมันก็ไม่ผิดอะไรเลย ตราบที่มันไม่ได้มาทำร้ายชีวิตเรา หรือทำให้เราหลงจนมัวเมา บางคนถึงยอมทุ่มเกินตัว เป็นหนี้เป็นสิน ก่ายกอง เพราะความอยากลอง และอยากอวด...

ไม่ฟุ้งเฟ้อ

เมื่อคนเราเริ่มมีรายได้ หรือรายได้เพิ่มขึ้น เราก็อยากจะใช้จ่ายหาซื้อความสุข หลายๆครั้งเราจะเห็น เขาซื้อความสุข มากกว่าสิ่งของจำเป็น คือซื้อความสุขก่อน ส่วนจำเป็นก็เป็นเรื่องรองๆไป แบบนี้ ถ้าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นมา เขาจะทนทานกับสิ่งที่เจอได้ไหม ถ้าชีวิตเรียบง่าย ค่อยๆโต มันก็คาดเดาง่าย เอาอนาคตมาใช้ก็ยังอยู่ในระดับที่จัดการได้ แต่ถ้าสิ่งต่างๆเปลี่ยนไป แล้วเราเคยชินกับที่เป็นอยู่ จะอยู่กันไม่รอดนะ บางคนทำอะไรได้ แล้วก็ซื้อรางวัลให้กับตัวเองจนชิน จนมันกลายเป็นแรงผลักดันตัวเอง พอไม่มี พอต้องหาย ตายสิครับ หดหู่...

ถ้าเราตำหนิตัวเอง คนอื่นก็ไม่ต้องมาตำหนิเรา

ผิดแล้วต้องยอมรับผิดนะครับ มันเป็นหนทางที่ทำให้เราก้าวไปข้างหน้า แต่ถ้าทำผิดแล้วไม่ยอมแพ้ ไม่ยอมรับ มันก็จะมีคนมาว่าเรา สังคมจะตำหนิเรา แต่ถ้าเราชิงตำหนิ ยอมรับผิดก่อน คนอื่นก็ว่าเราไม่ได้ เพราะถือว่าเรารับผิดแล้ว แก้ไขง่ายครับ เพียงแต่ต้อง รู้ให้เร็ว ออกตัวให้เร็ว แก้ให้เร็ว ถ้าทำได้ ดีไม่ดี คนอื่นไม่ทันว่า เราก็แก้ปัญหาเสร็จแล้ว ผิดก็ยอมรับ แก้ไข ปรับปรุง ป้องกัน แล้วทำต่อ RIZblame...