Just another my IDEA
วันที่เราคิด ตอนเราทำ มันก็อาจจะไม่ใช่อย่างที่คิด จะดีไม่ดี ตอนที่เราทำ เราก็เอามาเทียบกับสิ่งที่คิด แต่จะรู้จริงๆ เมื่อมันผ่านไปแล้ว จบไปแล้ว จะถูกจริงผิดจริง มันดูที่ตอนจบอย่างเดียว ตอนทำ มีคนบอกถูกบ้าง หรือผิดบ้าง หรือคนบอกจะบอกมันทั้งสองทั้งถูกและผิด เราจะทำถูกผสมผิดตราบที่มันก็ยังไม่สิ้นสุด แต่เราจะรู้ เมื่อผ่านไปแล้ว เรียนรู้ แล้วก็เริ่มใหม่ RIZlearn
ที่เราคุยกับเขาไม่รู้เรื่อง คงเป็นเพราะว่า เราไม่ได้คิดเหมือนเขา และเราไม่เข้าใจเขา เขาก็จะไม่คุยกับเรา เขาก็จะไม่เชื่อเราด้วย เรื่องพวกนี้ ถือว่าเป็นหัวใจของการติดต่อสื่อสาร คุณอาจจะรู้มากกว่าเขา แต่เขาไม่ยอมรับคุณหรอก ถ้าคุณไม่ยอมรับก่อน เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ยอมเขาก่อนแล้วเราจะได้ แต่จะมาให้เขาเชื่อเรา ทำตามเราด้วยความหวังดี หรือจะเรื่องดีๆ เขาก็ไม่ทำ สำคัญที่สุดเลยก็คือ เราต้องไปด้วยใจและเข้าใจวัฒนธรรมเขา ศึกษาก่อน ถามและฟังเยอะๆ สังเกตเยอะๆ ว่าพฤติกรรมของคนเป็นยังไง RIZunderstand
ถ้ามีเรื่องแย่ๆเกิดขึ้น มันจะมีเรื่องดีในนั้นด้วย ในความธรรมดา มันก็มีความไม่ธรรมดาอยู่ด้วยเสมอ แต่จะมีกี่คนเห็น จะมีกี่คนที่รู้สึกได้ กับการมีมุมมองที่ยกระดับตัวเองขึ้นไปเห็นในสิ่งที่คนส่วนใหญ่ยังไม่เห็นได้ มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่จำนวนคนส่วนใหญ่ มันมากกว่าคนส่วนน้อย และผู้นำมันก็ต้องมีน้อยกว่าผู้ตาม เพราะเขามองเห็นในสิ่งที่คนส่วนใหญ่มองไม่เห็น เพราะเขากล้าทำในสิ่งที่คนส่วนใหญ่มองข้ามมันและเห็นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา เพราะเขามีทัศนคติขั้นกว่า และเพราะว่า เขามองโลกในแง่ดี อย่างน้อย เขาก็คิดว่า เขาทำได้ RIZordinary
ผมว่าเป็นใครก็ไม่ชอบเรื่องแย่ๆ และเบื่อ และมันก็ผ่านไปใช่ไหม พอวันต่อไปมันก็เป็นเรื่องเดิมๆ ที่แย่เหมือนเดิม ไม่มีอะไรดีขึ้นมา เราถามแต่ว่าทำไม เจอเรื่องแบบนี้ แล้วเราคิดบ้างไหมที่จะทำให้แตกต่างกว่าเดิม หลายคนคิด ส่วนใหญ่คิด แต่คิดว่า มันเสี่ยง และมันต้องลำบากกว่านี้ เลยยอมทน ทนเรื่องแย่ๆให้ คุ้นเคย และมันก็แย่อยู่ดี ลุกขึ้นมาเถอะครับ ในเมื่อมันแย่ ถ้าเสี่ยงว่าแย่กว่าแล้วมันได้อะไรเพิ่ม ผมเสี่ยงดีกว่า เพราะแย่กว่านี้ มันก็แย่อยู่ดี สิ่งที่อยากมีคือโอกาส...
บ้านมีกฎบ้าน เมืองมีกฎเมือง เราคิดว่าทำตามกฎกติกา ทำอยู่ในกรอบ ทำสิ่งที่ถูก แต่ ทำไมผู้ร้ายถึงต้องทำผิด เราบอกเขา เขาไม่เข้าใจ เหมือนพูดกันคนละภาษา ผมว่าเขาทำผิดกฎ เพราะเขาอยากทำอะไรที่อยากทำ เราจะเอากฎอะไรไปพูดกับเขามันก็ใช้ไม่ได้ เราจะเอาความถูกต้องไปใช้กับพวกเขาก็ไม่ได้ เพราะ ถ้าเขาเล่นแบบไม่มีกฎแล้วนั้น กฎก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป เมื่อจะเอาแต่ได้ ก็ไม่ต้องเป็นผู้ถูกต้อง เพราะเกม ที่ไม่มีกฎ มันเล่นเพื่อชนะ RIZrole
คนเราชอบเข้าข้างตัวเอง คิดแต่แง่ดี เข้าข้างตัวเอง เมื่อเราอยากจะทำอะไรสักอย่าง เราก็จะมองเห็นสิ่งด้านเดียวเป็นส่วนใหญ๋ เราเชื่อว่า เราคิดดีแล้ว มองแผน สูง กลาง ต่ำ อย่างที่ฝรั่งสอน แต่เอาเข้าจริงๆ ถ้าคิดแบบนี้ คิดแบบไม่มีประสพการณ์ มีแต่วิชาการ มีแต่การคำนวน มันไม่ใช่เรื่องจริง ในโลกจริงๆ เพราะเรามองโลกด้านเดียว ผู้ใหญ่ ถึงถามว่า ถ้าเจ๊ง จะทำอย่างไร ไอ้เราก็คิดว่า...
ผมเชื่อว่า ถ้าเราทำอะไรในปัจุบัน มันจะส่งผลไปถึงอนาคต และ สิ่งที่ได้ทำมาแล้วนั้น ที่เราเรียกมันว่า อดีต มันก็จะส่งผลถึงปัจุบันด้วย หากเราพยายามตั้งใจทำอะไรสักอย่างในอดีตต่อเนื่องมาถึงปัจุบัน สิ่งที่เราทำก็จะมีความรู้ความเข้าใจและความชำนาญ ไม่มีอะไร มีโดยไม่มีที่มาที่ไป แต่คนที่ไม่เข้าใจ เรียกเหมามันว่าโชคชะตา มันมาแบบไม่ต้องทำอะไร…นั้นไม่มี RIZpasttopresent
สติ เป็นสิ่งที่ต้องมี และถึงมีก็ต้องเตือนสติตัวเองอยู่บ่อยๆ บางครั้งเราคิดว่ามี แต่จริงๆไม่มี บางครั้งเราคิดว่า เราคุมสติได้ แต่จริงๆก็อาจจะไม่ได้ ถ้าเราไม่มีสติไว้เตือนตัวเองแล้ว ก็อย่างให้ถึงต้องคนอื่นมาเตือนสติเราเลย ไม่งั้น อะไรก็เอาไม่อยู่ ถ้าเราปล่อยให้ตัวเรา ไร้สติ RIZcon
การทำงาน มันต้องจริงจัง และทำตัวเป็นมืออาชีพ มันไม่ใช่ ทำรายงานส่งครู และรวมกลุ่มกับเพื่อนทำงาน งานจะสำเร็จ เมื่อแบ่งงานกันทำกันตามหน้าที่ตามสมควร แบ่งด้วยความสามารถและความถนัด ไม่ได้แบ่งให้ทุกคนทำเท่าๆกัน เราต้องอาศัยความชำนาญของแต่ละคนมาร่วมกัน ไม่ใช่เอาคนที่ทำได้เหมือนกันมาอยู่ด้วยกัน และก็แย่งงานกันในสิ่งที่ทำได้ ส่วนที่ทำไม่ได้ก็เกี่ยงกัน ปัญหาส่วนหนึ่งคือ เขาเล่าว่าดี เขาเล่าว่าใช่ และคนพูดก็ไม่รู้จริง แก้ไขไม่ได้ ถ้าแบบนี้เงียบไปเสียดีกว่า เพราะ พูดไปแล้วไม่ได้มีอะไรดีขึ้น ก็จงอย่าพูด RIZwhosay
ตอนทำงาน เราก็โดนสอนให้ฝึก focus จริงๆก็ถูกนะครับ สำหรับคนที่ไม่รู้จะต้องทำอะไร ก็มุ่งมั่นมันเข้าไป กับสิ่งที่เราทำอย่างเดียว แต่ถ้าทำไปแล้วมันเครียด มันก็ไม่อยากทำ มันทำให้เรามืดแปดด้าน เห็นแต่ปัญหา ไม่เห็นทางออก มีแต่ความยก มีแต่ความกดดัน มันไม่สนุกแล้ว ถ้าถึงจุดที่เครียด ก็ต้องหาทางผ่อนคลาย ไม่งั้นมันก็ไปต่อไม่ได้อยู่ดี ถ้าฝืนไปมากๆก็จะสติแตก ทางผ่อนคลายง่ายๆคือหาอะไรที่ทำแล้วเป็นความสุข เมื่อเรามีความสุข เราก็จะเปิดรับได้มากขึ้น จิตใจเบิกบานขึ้น เราก็มองเห็นอะไรหลายๆอย่างได้มากขึ้น อาจจะช่วยให้เราทำงานให้สำเร็จได้ง่ายขึ้นด้วย...
