ถ้าจะรีบเก่งให้ได้

ถ้าจะฝึกฝนอะไรก็ตาม แล้วเรารีบ คือให้เร็วกว่าปกติ วิธีง่ายๆ คือ เราก็ต้องมีคนแนะนำที่ดี ทำให้เราไม่หลงทาง และเราต้องใช้เวลา ฝึกมันตลอดเวลา ถ้าเราร้องเพลง เราต้องมุ่งมั่นร้องมันเข้าไป ว่างเป็นต้องร้อง คิดไม่ออกก็ต้องร้อง ต่อให้ร้องในใจ หรือหลับไปฝันก็ให้ร้อง เมื่อเราพยายามมากกว่าคนอื่นแล้ว มีครูดีแล้ว แน่นอน ผมว่า เราก็ชนะคนส่วนใหญได้แล้ว ชนะพวกที่ไม่พยายามได้สบายๆ เพราะพวกนี้ เขาไม่ได้ทำเยอะ หรือทำงานหนักเท่าเรา และเคล็ดลับย่อมมาจากประสพการณ์...

คนเราเกิดมาไม่เท่ากัน … แต่มันไม่ใช่ข้ออ้าง

ความโชคดีของแต่ละคนมันไม่เท่ากันอยู่แล้ว บางคนเกิดมามีพร้อม คาบช้อนเงินช้อนทองออกมา บางคนเกิดมาลำบาก ไม่มีกิน ทำงานแล้วก็ยังไม่พอกิน มันแตกต่างกันมากครับ แต่มันไม่ใช่เรื่องที่จะอ้างว่า ที่เราไม่ดีไม่เก่งจน เพราะ เราเกิดมาแบบนี้ และก็ไม่ใช่สิ่งที่ต้องชื่นชม ว่า ที่เขาดีได้ เพราะเกิดมารวย พวกนี้ข้ออ้างทั้งนั้น ใช่ครับ คนมี อาจจะมีต้นทุนที่ดีกว่า แต่ถ้าเขาไม่ทำอะไรกับมันเลย คนไม่มีที่พยายามอยู่อาจจะแซงก็เป็นได้ จุดเริ่มที่ไม่เท่ากัน ไม่ได้บ่งบอกถึงจุดหมายปลายทางได้ในการดำเนินชีวิต มันอยู่ที่ วิถี...

บางครั้งไม่พูด ดีกว่าพูด

คนเราสื่อสารกันด้วยคำพูดเป็นส่วนใหญ่ แต่ถ้าหมดคำพูดที่จะพูดแล้วก็ควรหยุดที่จะพูด ยิ่งเจื้อยแจ้วพูดไป ความเกินพอดีจะมา ไม่วน ก็เริ่มไร้สาระ หรือพาออกทะเล ความพอดี มันก็มีอยู่ บางครั้งไม่ถึงคราว ก็อย่าพึ่งพูด อย่าแย่งพูด ไม่ต้องบอกว่าตัวเองรู้ ถ้าคนอื่นไม่ถาม ไม่งั้นคำพูดเราจะแสดงว่าไม่รู้มากกว่า พูด ไม่พูด แค่รู้เวลา กาละเทศะ ใช้ได้แล้ว RIZsaid

เห็นคนอื่นมี แล้วอยากมีต้องดูตัวเอง

โลกโซเชียลมันน่ากลัว เพราะเรารู้มากไป รู้เรื่องคนอื่นมากไป รู้จนไม่รู้ว่าเรารู้เขาจริงหรือเปล่า เรารับรู้เพราะเราส่องเขา โดยที่เขาไม่รู้ว่าเรารู้ ไม่ได้มีปฎิสัมพันธ์อย่างมีวิสาสะกัน มันก็จะทำให้เราคิดไปเอง สังคมสมัยนี้ ไม่ได้คิดอวดก็เหมือนอวด บางทีเขาทำเพื่ออวดเราก็ไม่รู้ เห็นเขามี เราก็มีกิเลสอยากมีบ้าง เขาจริงมีจริงหรือเปล่า เราไม่รู้ เขาจะมีได้มาสบายๆ หรือลำบากได้มา ต้องกู้หนี้ยืมสินเพื่อให้มี แต่ที่แน่ๆ ถ้าเรามีความอยาก โดยไม่ดูตัวเอง เราก็จะเผาตัวเองด้วยกิเลส สิ่งที่เราค่อยๆมี เก็บหอมรอมริบ อาจจะมลายหายไปจนไม่เหลือ...

อย่าคาดหวังคนอื่น

ผมว่า เราไม่ควรจะปล่อยให้ชีวิตของเราที่เราเลือกได้ไปอยู่ในมือใคร เพราะมันจะสบายกว่าแค่นั้นหริอ เราถึงหวังคนอื่นเขา ถ้าเราหวังถูกหวย แล้วเราไม่ถูก เราก็เสียเงิน แต่ถ้าเราหวังแล้วมุ่งมั่นในการทำงาน งานจะทำให้เราได้เงิน ถ้าเราหวังให้ลูกมาเลี้ยงเรา ถ้าเขาดีอาจจะ แต่ถ้าเขาแย่ อาจจะแย่กว่า เราต้องเลี้ยงเขาต่อ ถ้าเราหวังให้มีแฟนดีมาทำอะไรให้เรา แล้วเราไม่เคยทำอะไรให้คนอื่น หรือทำให้ตัวเอง ก็ไม่แปลกถ้าจะไม่ได้ อย่าปล่อยให้คนอื่นมาขีดโชคชะตาคุณเสียทั้งหมด จงเลือกทางที่มีอนาคตของคุณเอง แม้ว่าจะเหนื่อยสักหน่อย แต่มันดีกว่า นอนสบายๆแล้วสุดท้ายไม่ได้อะไร RIZhope

ธรรมชาติโหดร้าย แต่ก็สวยงาม

ธรรมชาติ คือสิ่งที่อยู่มาก่อนเรา และจะอยู่ต่อไปอีกหลังจากที่เราไปแล้ว การที่จะเกิดภัยพิบัติ มันก็กระทบกับคน สัตว์ สิ่งของ ที่อยู่ในธรรมชาติ เหตุที่เกิด เพราะเกิดควาไม่สมดุลย์ ทำให้ มันต้องรักษาความสมดุลย์นี้ไว้ สิ่งต่างๆ ย่อมมีที่มาและที่ไป อาจจะไม่ใช่เพื่อเรา แต่มันก็เพื่ออะไรสักอย่างหนึ่ง หรือมันเลือกสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดให้แล้ว ทุกวันนี้ เรามัวแต่ชื่นชม และก็ทำลายธรรมชาติ ที่กล่าวมาเช่นนี้คือ เราชอบไปเที่ยว แต่เราก็ใช้ทรัพยากรจากธรรมชาติ อย่างไม่คิด เมื่อทรัพยากรมันลดน้อยถอยลงหรือหมดไป...

ฝึกตนให้เป็นคนมีประโยชน์

คนเราชอบหาประโยชน์เข้าตัว ก็ถูกต้องครับ แต่ไม่ใช่ ใช้ประโยชน์จากคนอื่นเพียงอย่างเดียว เราต้องฝึกตัวให้มีประโยชน์ด้วยเช่นกัน มันจะไปทางลำบากสักหน่อย แต่ก็ฝึกไม่ใช่เป็นคนเอาแต่ได้อย่างเดียว เพราะขนาดเราชอบคนอื่น เพราะเขามีประโยชน์ ในมุมกลับกัน คนอื่นจะชอบเราก็เพราะเราต้องมีประโยชน์ด้วยเช่นกัน ถ้าไม่หา หรือทำตัวให้เป็นประโยชน์แล้วนั้น ใครจะมาชอบเรา แลดูเหมือนเราจะเป็นภาระไปเปล่าๆ RIZuseful

คนเราเกลียดการสูญเสีย ทั้งที่ได้มาฟรีก็ตาม

อันนี้จะเป็นเรื่องการตลาดหน่อยนะครับ คือจริงๆ คนส่วนใหญ่ที่โดนนักการตลาดหลอกว่า คุ้มค่า คือการได้มา มากกว่าปกติที่เคยได้ เช่น ซื้อของในราคา 100 บาท ต่อมามีการจัดรายการซื้อ 2ชิ้นได้ในราคา 150บาท เราโดนสอนให้คิดว่าคุ้มค่า ทั้งๆที่เรายังไม่คิดเลยว่าจะได้ใช้ประโยชน์ได้เต็มที่ไหม เรามองคุณค่าเป็นเชิงปริมาณ เพราะมันคิดได้ง่าย แต่เราไม่ได้คิดเงินคุณภาพ ใช้เท่าที่จำเป็น ซึ่งจริงๆ ถ้าเอาความจำเป็นมากาง และวางแผนดีๆแล้ว โปรโมชั่น มันจะช่วยได้มาก พอมาถึง...

จะขายงาน ต้องเอาสดวกลูกค้า อย่าเอาสดวกเรา

เวลาทำอะไร เราก็อยากได้ความสดวกทั้งนั้นแหละ แต่พอสดวกจนเคยชินจนลืมดูว่าเราอยู่ในฐานะอะไร หรือยึดติดแต่ความสบาย ทำให้ตรรกะของเราผิดพลาด เมื่อเราซื้อของ เราต้องการความสดวกสบาย คนที่ให้บริการเราก็บริการเราอย่างเต็มที่ แต่เมื่อเราเป็นคนขายของ เราก็ต้องทำเช่นนั้นเหมือนกัน ไม่ใช่ ตอนซื้อ เราก็เอาสบาย ตอนขาย เราก็เอาสบายอีก ใครจะมาซื้อเรา เพราะถ้าลำบากเขา และเขาก็มีตัวเลือกมากมาย เล่นตามบท อย่าสับสน ตอนที่เราอยู่ในฐานะอะไร RIZroleplay

ถ้าเราฝึกอย่างเดียวไปเรื่อยๆ

คนชื่นชมคนเก่ง แต่สุดท้ายคนเก่งจริงๆ จะอยู่รอด ความเก่งมันไม่ได้มาชั่วข้ามคืน มันเกิดจากการฝึกฝน ฝึกฝนไปเรื่อยๆ จนเกิดความชำนาญ จนเชี่ยวชาญ จนรู้แจ้งในสิ่งที่ตัวเองทำ มันก็ต้องผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านช่วงเวลาที่ดี และแย่ ผ่านจากคนเคยชื่นชม จนเลิกชื่นชม และเขาจะกลับมาชื่นชมเราใหม่ ถ้าเราอยู่ได้นานพอ หลายคน ไม่ได้เก่งจริงๆ แค่ยกระดับตัวเอง ด้วยการเสริมเติมแต่ง แต่คนเก่งจริงๆ เขาไม่ได้ต้องการอะไรมากเลย มันเรียบง่าย จนไม่น่าเชื่อ ถ้าคุณรู้จัก...